Το Ελληνικό, το ΚΑΣ και τα άλλα δαιμόνια
Στο Ελληνικό συντελείται ένα πραγματικό έγκλημα κατά της Αττικής: Μια δημόσια έκταση 6.000 στρεμμάτων, που αν γινόταν πάρκο θα είχε άμεσα θετικές επιπτώσεις στη ζωή των κατοίκων της Αττικής που στενάζει από έλλειψη πράσινου και ελεύθερων χώρων, από τη ρύπανση και τη φτώχεια, παραδίδεται (κυριολεκτικά) στον Λάτση και τους συνεταίρους του για να οικοπεδοποιηθεί. Και τι δεν μπορεί κανείς να πει για τις «ειδικές ρυθμίσεις» που έχουν ψηφιστεί από τις κυβερνήσεις Τσίπρα και Σαμαρά για να ανοίξει ο δρόμος στη Λατσούπολη του Ελληνικού: διάτρητος διαγωνισμός που δόθηκε στον… μειοδότη, άδεια καζίνο που «φυτεύτηκε» εν μια νυκτί, άδεια για ουρανοξύστες τύπου Ντουμπάι, πρόβλεψη να πληρωθούν οι υποδομές (πχ ύδρευση, αποχέτευση κλπ) από το ελληνικό δημόσιο, ειδικές χωροταξικές ρυθμισεις, ειδικοί νόμοι και πάει λέγοντας. Το αποκορύφωμα ήταν όταν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δέχτηκε να ενταχθεί η «επένδυση» του Ελληνικού στα προαπαιτούμενα του Μνημονίου, με αποτέλεσμα ο Λάτσης να έχει την Τρόικα να πρακτορεύει τα συμφέροντά του και να μπορεί συνεχώς να απειλεί ότι αν δεν εξυπηρετηθεί, η χώρα δεν θα πάρει την… επόμενη δόση (!). Καθώς επενδυτής και ΤΑΙΠΕΔ προσπαθούν εδώ και καιρό να παρακάμψουν όλες τις νόμιμες αδειοδοτήσεις που απαιτούνται βάσει της ελληνικής νομοθεσίας (της κανονικής, όχι της μνημονιακής), έχει εξασκηθεί τον τελευταίο καιρό τεράστια πίεση και στις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες και δη την αρχαιολογική.
Ας δούμε τι έγραψε σχετικά η Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση, το σχήμα των Παρεμβάσεων στο ΥΠΠΟΑ:
Τι συνέβη τις προηγούμενες 3 εβδομάδες και πώς φτάσαμε στην απόφαση του ΚΑΣ;
Είναι προφανές ότι ο Λάτσης δεν θέλει απλώς να κάνει μια «επένδυση» χωρίς να βάλει φράγκο, αλλά θέλει ένα οικόπεδο «καθαρό». Και φαίνεται ότι έχει βρει πολλούς πρόθυμους να του το παραδώσουν «καθαρό». Φάνηκε ξεκάθαρα από τη στάση διαδοχικών πολιτικών ηγεσιών, με αποκορύφωμα τη στάση της Λ. Κονιόρδου που άλλωστε το παραδέχτηκε ξεκάθαρα: η επένδυση πάνω από την κήρυξη αρχαιολογικού χώρου!
Ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων ξεκίνησε να δίνει μια άνιση μάχη. Δεν ζητούσε κάτι επαναστατικό, ζητούσε μόνο την εφαρμογή του νόμου, την κήρυξη δηλαδή του αρχαιολογικού χώρου. Όπως όλοι γνωρίζουμε, μια απλή κήρυξη δεν εμποδίζει ούτε την δόμηση ούτε την όποια επένδυση. Απλώς βάζει στοιχειώδεις όρους και –σε κάθε περίπτωση- δεν αφήνει τον επενδυτή να ζητάει εκ των υστέρων και… αποζημίωση από το ελληνικό δημόσιο (θα του πληρώναμε και την επένδυση δηλαδή!). Ο ΣΕΑ έβαζε απλώς ζήτημα ισονομίας.
Και ξαφνικά ένα ζήτημα ισονομίας, ένα απλό θέμα εφαρμογής του νόμου, αντιμετωπίστηκε σαν κήρυξη της επανάστασης! Συνασπισμένες οι στρατιές του Φλαμπουράρη, του ΤΑΙΠΕΔ, της ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΕ, της ΝΔ, του νυν Δημάρχου Ελληνικού-Αργυρούποληςτου ΣΚΑΪ, και των γνωστών ΜΜΕ, μαζί με πολλούς άλλους, άρχισαν να σκούζουν ότι «αρχαία δεν υπάρχουν στο Ελληνικό», ότι «ο επενδυτής θα φύγει έστω και με ένα τ.μ. κήρυξη», ότι «εμποδίζεται η ανάπτυξη» και όλα αυτά που λέγονται σε αυτές τις περιπτώσεις. Καταναλώθηκε τόσος τηλεοπτικός χρόνος για να αποδειχτεί ότι οι αρχαιολόγοι είναι τρελοί, παρανοϊκοί, φυτεύουν αρχαία τα βράδια στο οικόπεδο του Λάτση, έχουν ιδεολογικούς λόγους να τα κάνουν αυτά, ότι είναι η πληγή του πλανήτη, που ήταν πραγματικά απίστευτο!
Σε αυτές τις συνθήκες, υπό το βάρος του «καταστρέφετε τη χώρα», «ο επενδυτής φεύγει» -το δεύτερο το είπε ακόμη και μέσα στη συνεδρίαση του ΚΑΣ το σκυλολόι του ΤΑΙΠΕΔ και της ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΕ, το αυτονόητο που έγινε, δηλαδή η εφαρμογή του αρχαιολογικού νόμου, δεν ήταν καθόλου δεδομένο 3 βδομάδες πριν! Ήταν αποτέλεσμα της κινητοποίησης του ΣΕΑ, της Επιτροπής για το πάρκο, της δυναμικής παρέμβασης συλλογικοτήτων στο ΚΑΣ στις 5/9, της συνεχούς απειλής ότι θα καταλήξουν όλα στο ΣτΕ.
Τελικά, το ΚΑΣ εφάρμοσε τον νόμο, έκανε μια μικρή σε έκταση κήρυξη, η ΣΜΠΕ και το ΣΟΑ εγκρίθηκαν ώστε να προχωρήσει η επένδυση, αλλά με όρους που δεν αρέσουν στον Λάτση ούτε και στην κυβέρνηση, ο «επενδυτής» δεν έφυγε –εντάξει δε νομίζουμε να είχε πιστέψει κανείς εχέφρων άνθρωπος τον ΣΚΑΪ! Και το καλύτερο; Η κυβέρνηση βγήκε να «πανηγυρίσει» για την απόφαση του ΚΑΣ. Μιλάμε για την ίδια κυβέρνηση που επί 2,5 χρόνια δεν έβαλε ποτέ το θέμα της κήρυξης, που διαμήνυε σε όλους τους τόνους ότι «το Μνημόνιο υποκαθιστά την κήρυξη», που τοποθέτησε την Κονιόρδου στο ΥΠΠΟΑ για να έχει κάποιον (με άγνοια κινδύνου) να υπογράφει όλες τις σχετικές παρανομίες, που έστελνε τοποτηρητή στο ΚΑΣ τον Διευθυντή του Φλαμπουράρη. Αυτή η κυβέρνηση τώρα… πανηγυρίζει για την κήρυξη αρχαιολογικού χώρου.
Ο αγώνας προφανώς δεν τελείωσε –όμως ποτέ κανένας αγώνας ούτε άρχισε ουτε τελείωσε σε μια απόφαση του ΚΑΣ. Δεν πέρασε το πραξικόπημα επενδυτή-κυβέρνησης, δεν πέρασε άλλη μια ωραία «εξαίρεση» που είχαν υποσχεθεί στον Λάτση. Δεν πέρασε μια «εξαίρεση» που θα αποτελούσε πιλότο για όλη την Ελλάδα και θα σήμαινε ότι από δω και πέρα θα ίσχυαν δύο αρχαιολογικές νομοθεσίες: μία για τους πλούσιους και μία για τους φτωχούς.»
Ο αγώνας όμως για το Ελληνικό συνεχίζεται. Και όπως σχολιάζει η ΕΑΚ: «Ο Λάτσης θα φύγει από εκεί αν υπάρχουν πολίτες έτοιμοι να μπουν μπροστά στις μπουλντόζες και να μην τον αφήσουν να καταπατήσει το πάρκο. Αν υπάρχει κίνημα που θα ζητάει να γίνει το Ελληνικό δημόσιο πάρκο ανοιχτό σε όλους και όλες. Κι αυτό είναι το σημαντικό. Κι αυτό, βέβαια, δεν είναι… αρμοδιότητα του ΚΑΣ!»
