Πολλές φορές έχουμε ακούσει ότι στην Ελλαδίτσα όλο κατεβαίνουμε σε απεργίες ενώ σε άλλες χώρες, όπως στη Γαλλία ή τη Βρετανία όπου όλα λειτουργούν τέλεια(!); δεν κατεβαίνουν σε απεργίες…
Και ξαφνικά έρχονται κάτι κακοί εργάτες να χαλάσουν το παραμύθι του Κούλη και των Μίντια. Έτσι, λοιπόν, πάνω από 50.000 σιδηροδρομικοί απεργούν στο Ηνωμένο Βασίλειο και παραλύουν τη χώρα. Η απεργία αξίζει να σημειωθεί ότι ψηφίστηκε από το 89% των μελών του συνδικάτου Rail, Maritime and Transport (RMT). Κακοί άνθρωποι!
Ας δούμε τα πράγματα πώς έχουν. Λόγω του αυξανόμενου πληθωρισμού, η κυβέρνηση Τζόνσον φοβάται ότι το καλοκαίρι θα έρθει με ένα κύμα απεργιών που, αν επαληθευτεί, θα είναι πρωτοφανές από την εποχή της Μάργκαρετ Θάτσερ.
Αυτή τη στιγμή το Ηνωμένο Βασίλειο συγκλονίζεται από μια μαζική απεργία σιδηροδρομικών. Πάνω από 50.000 σιδηροδρομικοί σε όλη τη χώρα σταμάτησαν την κίνηση την Τρίτη 21/6. Το μέτρο θα επαναληφθεί την ερχόμενη Πέμπτη και το Σάββατο και περιλαμβάνει και τους εργαζόμενους του μετρό του Λονδίνου. Από την ιδιωτικοποίηση του σιδηροδρομικού συστήματος το 1989, η χώρα έχει να δει απεργία αυτού του μεγέθους στον τομέα των μεταφορών.
Τα κύρια αιτήματα είναι μισθολογικά. Με τον πληθωρισμό να βρίσκεται στα υψηλότερα επίπεδα της τελευταίας πενηνταετίας (9% σε ετήσια βάση τον Απρίλιο και αναμένεται να συνεχίσει να αυξάνεται), οι εργαζόμενοι ζητούν αυξήσεις τουλάχιστον 7%. Από την πλευρά τους, οι εταιρείες που εκτελούν τις υπηρεσίες προσφέρουν μόλις… 2%, συν ένα “έξτρα” 1% που συνδέεται με την αποδοχή από τους εργαζόμενους μιας μεταρρύθμισης των συνθηκών εργασίας που ευνοεί την εταιρεία.
Επιπλέον, καταγγέλλουν ένα σχέδιο μείωσης του προσωπικού από την Network Rail, την εταιρεία που διαχειρίζεται το σιδηροδρομικό δίκτυο. Σύμφωνα με το συνδικάτο, η εταιρεία σχεδιάζει να απολύσει 2.500 άτομα μέσα στο πλαίσιο ενός σχεδίου εξοικονόμησης 2 δισεκατομμυρίων λιρών (2,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων).
Πρόκειται για τη μεγαλύτερη κλαδική διεκδίκηση των τελευταίων τριών δεκαετιών στη Βρετανία. Το συνδικάτο που συγκεντρώνει τους εργαζόμενους του κλάδου (RTM) δεν έχει αποκλείσει νέα μέτρα… «βίας» (σύμφωνα με τα αστικά ΜΜΕ) αν δεν ικανοποιηθούν τα αιτήματά τους.
Αν και η κυβέρνηση διαβεβαιώνει ότι δεν παρεμβαίνει στις διαπραγματεύσεις μεταξύ του συνδικάτου και των εταιρειών, στελέχη της και ο ίδιος ο Μπόρις Τζόνσον επικρίνουν την απεργία, κάτι άλλο που ήταν αναμενόμενο. Ένα από τα επιχειρήματα που προέβαλαν οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι ήταν ότι η επικύρωση των μισθολογικών αυξήσεων θα τροφοδοτήσει ακόμη περισσότερο τον πληθωρισμό, οπότε…. Επιπλέον, ο υπουργός Μεταφορών κατηγόρησε τα συνδικάτα ότι “αντιτίθενται στην ‘πρόοδο’ των νέων εργασιακών πρακτικών”. Το συνδικάτο απάντησε κατηγορώντας την κυβέρνηση ότι συνεργάζεται αρμονικά με τη διοίκηση, κάτι …πρωτοφανές για μια κυβέρνηση Συντηρητικών.
Επιπλέον, η κυβέρνηση Τζόνσον απάντησε προτείνοντας να περιορίσει το δικαίωμα των εργαζομένων στις μεταφορές να απεργούν, υποχρεώνοντάς τους να “εγγυώνται την ελάχιστη εξυπηρέτηση” τις ημέρες απεργίας. Αυτό τροφοδότησε ακόμη περισσότερο τη δυσαρέσκεια των εργαζομένων, οι οποίοι γρήγορα αναγνώρισαν τη θέση της κυβέρνησης ως μια θέση υπέρ των αφεντικών.
Η απεργία των σιδηροδρομικών έχει κάνει την κυβέρνηση του Μπόρις Τζόνσον νευρική, καθώς υπάρχει φόβος ότι το καλοκαίρι θα έρθει ένα κύμα απεργιών που, αν πραγματοποιηθούν, θα είναι ανήκουστο από την εποχή της Μάργκαρετ Θάτσερ. Η γενικευμένη επίδραση του πληθωρισμού συν το “εναρκτήριο απεργιακό λάκτισμα” που έδωσαν οι εργαζόμενοι στους σιδηροδρόμους έχει κάνει και άλλα συνδικάτα να αρχίσουν να εξετάζουν την ιδέα της απεργίας. Άλλα συνδικάτα μεταφορών, όπως το συνδικάτο των οδηγών λεωφορείων, ανακοίνωσαν ότι θα συμβουλευτούν τα μέλη τους σχετικά με το ενδεχόμενο να συμμετάσχουν στην απεργία.
Ωστόσο, το αίτημα υπερβαίνει τον τομέα των μεταφορών. Η εκπαίδευση, η υγεία και οι ταχυδρομικές υπηρεσίες απαιτούν επίσης επί του παρόντος υψηλότερες μισθολογικές αυξήσεις λόγω της αύξησης του πληθωρισμού. Η κυβέρνηση φοβάται ότι η απεργία των σιδηροδρομικών θα προκαλέσει αλυσιδωτές επιπτώσεις σε αυτούς τους άλλους τομείς μισθολογικής σύγκρουσης.
Στην πραγματικότητα, το θέμα έχει αρχίσει να μπαίνει στην πολιτική ατζέντα της χώρας. Όταν ρωτήθηκε από τον Τύπο, ο γενικός γραμματέας του συνδικάτου των σιδηροδρομικών διαβεβαίωσε ότι θα υποστήριζε μια γενική απεργία, αν την καλούσε η Γενική Συνομοσπονδία. Έρχονται στο μυαλό μας πολλές αναμνήσεις. Το ρόλο που έπαιξε στην προηγούμενη μεγάλη απεργιακή κινητοποίηση τη δεκαετία του ’80 (Ανθρακωρύχοι). Επίσης, αν συμβεί αυτό, η γενική απεργία θα ήταν ίσως η πρώτη φορά μετά από σχεδόν έναν αιώνα.
Ar.Ma.
Αντιδράσεις στο Εργατικό Κόμμα
Η απεργία των σιδηροδρομικών έχει προκαλέσει κρίση στο εσωτερικό του Εργατικού Κόμματος, ο αρχηγός του οποίου απαγόρευσε στα στελέχη του κόμματος να συμμετέχουν στις πικετοφορίες και τις απεργιακές συγκεντρώσεις που οργανώνουν τα συνδικάτα. Ο Sir Keir Starmer, με μήνυμά του ζήτησε από τα ηγετικά στελέχη να μην μετέχουν γιατί οι απεργίες «αναστατώνουν το κοινό»! και ρητά ζήτησε από τους βουλευτές και τους κοινοβουλευτικούς γραμματείς να μην συμμετέχουν.
Η στάση αυτή του δεξιού ηγέτη του Labour Party προκάλεσε τις δημόσιες ειρωνείες πολλών μελών της αριστερής πτέρυγας που συμμετείχαν επιδεικτικά στις απεργιακές συγκεντρώσεις. Η πρώην σκιώδης υπουργός Εσωτερικών του Εργατικού Κόμματος Νταϊάν Άμποτ με ανάρτησή της στο Twitter ειρωνεύτηκε την εντολή του αρχηγού της αναρτώντας φωτογραφία της σε μια πικετοφορία στο Λονδίνο. Στη λεζάντα σημείωνε: «(Αλλά μην το πείτε στον Στάρμερ)».
Θ.Κ.
