Κομμουνιστική Απελευθέρωση
Αγαπητοί σύντροφοι και συντρόφισσες
Εκ μέρους της Κομμουνιστικής Απελευθέρωσης σας ευχόμαστε καλή επιτυχία στις εργασίες σας. Σας ευχαριστούμε για την πρόσκληση και απευθύνουμε θερμό συντροφικό χαιρετισμό στο συνέδριό σας.
Το συνέδριο σας διεξάγεται σε μια περίοδο πλούσια σε σημαντικές εξελίξεις σε διεθνές αλλά και σε εσωτερικό επίπεδο.
Η ηρωική Παλαιστινιακή Αντίσταση -που δεν παραδίνει τα όπλα- αποτελεί φάρο ελπίδας για τους λαούς όλου του κόσμου. Ωστόσο η επιθετικότητα των Σιωνιστών εντείνεται με τις πλάτες των ΗΠΑ και της ΕΕ. Το μπαρούτι της Μέσης Ανατολής κάθε άλλο παρά έχει σιγήσει. Οι ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις και η προσπάθεια διαμόρφωσης της «νέας Μέσης Ανατολής» από ΗΠΑ-ΝΑΤΟ, οδηγεί συνεχώς σε νέα πολεμικά επεισόδια.
Στην Ουκρανία η μοιρασιά των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας περνάει στον έλεγχο των Ρώσων και των Αμερικάνων, αφήνοντας απέξω τους Ευρωπαίους.
Ο οικονομικός πόλεμος του Τραμπ οξύνει την κατάσταση σε όλο τον πλανήτη φέρνοντας όλο και πιο κοντά την προοπτική ενός παγκόσμιου πολέμου. Η προσοχή του είναι στραμμένη κυρίως προς την Κίνα καθώς είναι ο κύριος ανταγωνιστής του σε παγκόσμιο επίπεδο. Η πολεμική οικονομία στην οποία οδηγούνται όλες οι χώρες είναι η καλύτερη απόδειξη για τις προθέσεις και τα σχέδια των κεφαλαιοκρατών. Στην ΕΕ και στην Ελλάδα οι κυβερνήσεις προετοιμάζουν τους λαούς να γίνουν κρέας για τα κανόνια.
Στη χώρα μας η κυβέρνηση της ΝΔ αλλά και συνολικά το πολιτικό σύστημα βρίσκεται σε βαθιά κρίση και ανυποληψία στα μάτια της τεράστιας πλειοψηφίας του λαού και πρώτα απ’ όλα της εργατικής τάξης. Δεν είναι όμως μόνο τα οικονομικά προβλήματα που αυξάνουν την κοινωνική δυσαρέσκεια: καταστολή, συγκάλυψη στο έγκλημα των Τεμπών, αλλά και της Πύλου, η εκτόξευση πολεμικών δαπανών, ο ρατσισμός, η γενοκτονία στην Παλαιστίνη και η ξεδιάντροπη υπεράσπιση του κράτους δολοφόνου του Ισραήλ από την κυβέρνηση της ΝΔ. Επιπλέον η κυβέρνηση προωθεί την μετατροπή της χώρας σε εξορυκτικό οικόπεδο των Αμερικάνικων πολυεθνικών ενέργειας που θα αφήσουν πίσω τους καμένη γη.
Σε αυτά τα πλαίσια η ακροδεξιά ενισχύεται. Θέλει να εμφανίζεται σαν «αντισυστημική», αλλά στην πραγματικότητα είναι το μακρύ βρώμικο χέρι του συστήματος, ενώ σε μια σειρά χώρες είναι κυβερνητική δύναμη.
Οπότε μπαίνει το ερώτημα. “Что мы делаем?” Τι κάνουμε;
Καιροί ου μενετοί. Όλα δείχνουν πως η περίοδος πολέμου και κρίσης στην οποία μπαίνουμε θα είναι περίοδος κοινωνικών συγκρούσεων και εξεγέρσεων. Το ζητούμενο είναι να μετασχηματιστούν σε ανατρεπτικούς αγώνες και σε επαναστάσεις που θα αμφισβητούν τα θεμέλια του καπιταλισμού.
Η αντικαπιταλιστική και επαναστατική αριστερά σήμερα πρέπει να συμβάλλει σε αντικαπιταλιστικούς και διεθνιστικούς αγώνες, ενάντια στο ΝΑΤΟ, την ΕΕ και το κεφάλαιο. Στην συνολική ρήξη με την αστική πολιτική, απέναντι σε νέες αυταπάτες που οδηγούν σε ανακύκλωση της ήττας, καθώς με “φτιασιδώματα” σοσιαλδημοκρατικού τύπου, δεν υπάρχει προοπτική. Η διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ήταν καταλυτική ως προς αυτό.
Γι’ αυτό σήμερα είναι εξαιρετικά αναγκαίο ένα μεγάλο μέτωπο εργατικό και αντικαπιταλιστικό μέτωπο. Μια πλατιά συσπείρωση δυνάμεων της αντικαπιταλιστικής, αντί-ΕΕ, αντιιμπεριαλιστικής αριστεράς. Που θα συμβάλλει στο λαϊκό ξεσηκωμό για ψωμί, δουλειά, ειρήνη, διεθνή αλληλεγγύη των εργατών και των λαών. Για να ανατραπεί η πολιτική κυβέρνησης, κεφαλαίου, ΕΕ και ΝΑΤΟ και να ηττηθεί η πολιτική της συναίνεσης σε αυτήν. Για την διακοπή όλων των σχέσεων με το κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ.
Σύντροφοι, καλή επιτυχία στις εργασίες σας και είμαστε ανοιχτοί σε συζήτηση για όλα αυτά που μας ενώνουν.
Χαιρετισμός του ΚΚΕ(μ-λ) στο 19ο Συνέδριο του ΕΕΚ
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Διανύουμε μια περίοδο μεγάλων και πρωτοφανών προκλήσεων για τις δυνάμεις που αναφέρονται στην Αριστερά και το επαναστατικό-κομμουνιστικό κίνημα. Μια περίοδο τεράστιων κινδύνων, ασύλληπτης βαρβαρότητας και βαθιάς ιστορικής-πολιτικής αντίδρασης και οπισθοδρόμησης, που επιβάλλεται από τις δυνάμεις του καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος σε παγκόσμια κλίμακα.
Τον τόνο διεθνώς δίνει η προσπάθεια του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού να υπερβεί τη συνθήκη της σχετικής αποδυνάμωσής του έναντι ανταγωνιστών και συμμάχων, προκειμένου να βρεθεί σε πλεονεκτική θέση στην εξελισσόμενη διαπάλη των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων για το ξαναμοίρασμα των αγορών και των σφαιρών επιρροής. Σε θέση τέτοια, που θα είναι ικανή να του διασφαλίσει την προώθηση του στόχου της παγκόσμιας κυριαρχίας του. Σε αυτή την επιδίωξη αντιστοιχεί η πολιτική του Τραμπ, η γραμμή του M.A.G.A., το εσωτερικό και διεθνές αντιδραστικό ρεύμα που τροφοδοτεί, αλλά και η όξυνση της αντιπαράθεσης εντός του αμερικανικού κατεστημένου για τις επιλογές που πρέπει να προκριθούν σε αναφορά με τον κεντρικό στόχο.
Τόσο για τις ΗΠΑ, όσο και για τους ανταγωνιστές της, τους ιμπεριαλιστές της Ρωσίας και της Κίνας, είναι απόλυτα καθαρό ότι προ των πυλών βρίσκεται ένας νέος Μεγάλος Πόλεμος και κάθε κίνησή τους «μετριέται» από τη σκοπιά της συσσώρευσης όρων και σε όλα τα επίπεδα για την είσοδο σε αυτόν. Η γεωστρατηγική αυτή τριάδα έχει τεθεί επικεφαλής της ολέθριας πορείας προς τη γενικευμένη ιμπεριαλιστική αναμέτρηση, με τους Ευρωπαίους να ακολουθούν και να επιχειρούν να διεκδικήσουν θέσεις και ρόλο. Στο επίκεντρο αυτής της διαδικασίας βρίσκεται ο πόλεμος στην Ουκρανία, με τα αξεπέραστα στρατηγικά του διακυβεύματα, έχοντας θέσει για τα καλά στην ημερήσια διάταξη την κούρσα των εξοπλισμών, τη στρατιωτικοποίηση των οικονομιών, το διαρκές ανέβασμα του επιπέδου διεξαγωγής της ενδοϊμπεριαλιστικής αντιπαράθεσης.
Η εργατική τάξη και οι λαοί του κόσμου καλούνται από τους κυρίαρχους, όχι μόνο να προσαρμοστούν στην εφιαλτική διαδρομή που έχει χαραχτεί, αλλά και να στρατευτούν πρόθυμα, ιδεολογικά και… κυριολεκτικά. Να δεχτούν αδιαμαρτύρητα την κλιμάκωση της σφαγής των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων, την περιστολή των συνδικαλιστικών και δημοκρατικών ελευθεριών τους. Να υιοθετήσουν «πνεύμα αυτοθυσίας» για τα θανατηφόρα ιδανικά των αστών και του ιμπεριαλισμού, να συνηθίσουν στην ιδέα να βλέπουν φέρετρα, όπως κυνικά δήλωσε ο ανεκδιήγητος Δένδιας, να γίνουν κρέας για τα κανόνια των ισχυρών.
Η ντόπια εξαρτημένη άρχουσα τάξη, η κυβέρνηση της ΝΔ, αλλά και η αστική συμπολιτευόμενη αντιπολίτευση, ομονοούν πλήρως σε αυτή τη γραμμή! Από τη μία, έχουν κάνει τη χώρα ένα απέραντο νεκροταφείο δικαιωμάτων, με την άγρια επίθεση που έχουν εξαπολύσει για λογαριασμό του ξένου και ντόπιου κεφαλαίου, τη φασιστικοποίηση και το ανελέητο κυνήγι που έχουν στήσει ενάντια σε αγώνες και διεκδικήσεις. Από την άλλη, μετατρέπουν τη χώρα σε μια απέραντη αμερικανονατοϊκή βάση και πανηγυρίζουν για τα ενεργειακά deals με τους Αμερικάνους πάτρωνες και τα φερέφωνά τους, όπως ο Ζελένσκι, που τη βάζουν ακόμα πιο βαθιά στο μάτι του κυκλώνα.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Είναι σαφές για εμάς ότι απέναντι σε αυτήν την πραγματικότητα απέχουμε ακόμα πολύ από την κατάκτηση εκείνης της ιδεολογικής, πολιτικής και οργανωτικής συγκρότησης της πάλης, που οι καιροί απαιτούν. Βαδίζουμε, εξάλλου, στο έδαφος των συνεπειών της ήττας του εργατικού-επαναστατικού-κομμουνιστικού κινήματος, που συντελέστηκε το δεύτερο μισό του προηγούμενου αιώνα.
Παρά τους δυσμενείς όρους, όμως, οι ρωγμές στο κυρίαρχο μαύρο σκηνικό εμφανίζονται με όλο και μεγαλύτερη συχνότητα. Οι μεγάλοι λαϊκοί αγώνες, τα ξεσπάσματα, οι εξεγέρσεις σε μια σειρά από περιοχές του πλανήτη, από τις ιμπεριαλιστικές μητροπόλεις έως την εξαρτημένη περιφέρεια, από το Παρίσι έως το Νεπάλ και από τη Μαδαγασκάρη μέχρι τα δικά μας «Τέμπη», θεωρούμε πως είναι αναπόσπαστα σημεία των καιρών! Δεν είναι καθόλου τυχαίο, άλλωστε, το παγκόσμιο κύμα αλληλεγγύης που πυροδοτεί η ηρωική ένοπλη αντίσταση του παλαιστινιακού λαού ενάντια στο σιωνιστικό μόρφωμα και τον ιμπεριαλισμό. Συμπυκνώνει την οργή των λαών και τις αναζητήσεις ενός άλλου μέλλοντος.
Αυτές τις διεργασίες οφείλουμε, λοιπόν, να ευνοήσουμε, ανοίγοντας δρόμους ενάντια στον συμβιβασμό, τις κυβερνητικές και διαχειριστικές αυταπάτες, τον εκλογικό και κοινοβουλευτικό κρετινισμό, τις λογικές αναζήτησης «σωτήρων» για το λαό και «προστατών» για τη χώρα. Γιατί οι λαοί μπορούν και θα νικήσουν!
Με αυτές τις σκέψεις, συντρόφισσες και σύντροφοι, σας ευχόμαστε καλή επιτυχία στις εργασίες του συνεδρίου σας, ελπίζοντας να αποτελέσει συμβολή στην παραπάνω κατεύθυνση.
Το Κ.Ο. του ΚΚΕ(μ-λ)
24/11/2025
Χαιρετισμός της ΟΚΔΕ Σπάρτακος στο 19ο Συνέδριο του ΕΕΚ
Συντρόφισσες και σύντροφοι, ευχαριστούμε για την πρόσκληση σας.
Ζούμε σε μια ιστορική περίοδο όπου ο καπιταλισμός εμφανίζεται με γυμνό το πραγματικό του πρόσωπο και χωρίς καμμιά δυνατότητα να συγκαλύψει την αποτρόπαια καταστροφική λειτουργία του αλλά και την δύσοσμη σήψη του.
Οι δισεκατομμυριούχοι στις είκοσι μεγαλύτερες οικονομίες του κόσμου G20 κατέγραψαν αθροιστικά την περασμένη χρονιά κέρδη ύψους 2,2 τρισεκατομμύριων δολαρίων, δηλαδή ποσό που θα επέτρεπε όλοι οι κάτοικοι του πλανήτη να μην είναι πλέον φτωχοί. Το 1% των πλουσιότερων του πλανήτη ευθύνεται για περισσότερες εκπομπές CO2 από ό,τι το 66% του φτωχότερου πληθυσμού. Μια χούφτα καπιταλιστών ελέγχουν και διαμορφώνουν την τεχνολογία με στόχο την εξαγωγή κέρδους, παρά το γεγονός ότι οι ανθρώπινες τεχνολογικές ανακαλύψεις -έστω και κάτω από την διαστρέβλωση του κεφαλαίου- αρκούν για να ζούμε ικανοποιητικά δουλεύοντας πολύ λιγότερες ώρες. Ο Μασκ και ο Τραμπ δεν είναι παρεκκλίσεις του καπιταλισμού, είναι το πραγματικό του πρόσωπο στην φάση της κρίσης του.
Παρά όλες αυτές τις ανισότητες και την τεράστια μεταφορά πλούτου ο καπιταλιστικός κόσμος περνάει την πιο βαθιά κρίση του -ιδιαίτερα από το 2008 και μετά- επειδή οι καπιταλιστές δεν αρκεί να κερδίζουν και να πλουτίζουν, πρέπει να μπορούν να επαναεπενδύουν τα κέρδη τους για να αυξάνεται η παραγωγή και να επιτυγχάνεται η καπιταλιστική συσσώρευση. Αλλά οι καπιταλιστικές αντιφάσεις είναι αδυσώπητες. Ποιος θα αγοράζει την ολοένα επεκτεινόμενη και αυξανόμενη παραγωγή -και μάλιστα με αυτοματοποιημένο τρόπο που σημαίνει λιγότερα χέρια εργασίας- όταν η απόλυτη και σχετική φτώχεια μεγαλώνει; Από πού θα βγαίνει η υπεραξία;
Έτσι, οι φούσκες των χρηματιστήριων μεγαλώνουν (βλέπε την φούσκα των εταιριών τεχνολογίας ΑΙ και εταιρείες κατασκευής Chip). Οι εκπομπές CO2 από την καύση ορυκτών καυσίμων αυξάνονται -παρά την επέκταση των ΑΠΕ- ακριβώς γιατί για να επεκταθεί ο καπιταλισμός σε μια αέναη συσσώρευση και κατανάλωση για να εξασφαλιστεί το κέρδος, χρειάζεται όλο και περισσότερη ενέργεια, πράγμα που με την σειρά του οδηγεί στην καταστροφή του πλανήτη. Η λεγόμενη πράσινη ανάπτυξη ασθμαίνει, όταν δεν εγκαταλείπεται (Τραμπ), και για να μπορέσει να διασωθεί η οικονομία χρησιμοποιούνται όλο και περισσότερα προστατευτικά μέτρα στις ιμπεριαλιστικές χώρες (δασμοί και απαγορεύσεις ώστε να αντιμετωπιστούν οι αντίπαλοι καπιταλισμοί), απομυθοποιώντας τη λεγόμενη καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση. Αλλά, ακόμα πιο σημαντικό, αυξάνονται οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί και οι συγκρούσεις, διαμορφώνονται στρατόπεδα επιρροής, με αποτέλεσμα ένας γενικευμένος πόλεμος να έρχεται όλο και πιο κοντά. Οι ΗΠΑ και ο δυτικός καπιταλισμός έχουν πάψει να αποτελούν την ηγέτιδα δύναμη του ιμπεριαλιστικού συστήματος, ωστόσο αμφισβητούνται από νέες ανερχόμενες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις – και ιστορικά η διεκδίκηση της ηγεσίας δεν έχει γίνει με άλλον τρόπο παρά μόνο με πολέμους. Η επιθετικότητα των ΗΠΑ και ειδικά της ΕΕ επεκτείνεται (Ουκρανία, Μέση Ανατολή, Ταϊβάν, Βενεζουέλα, Νιγηρία) ακριβώς γιατί βλέπουν να χάνουν την ηγεσία.
Δεν ζούμε όμως μόνο την εποχή των πολέμων αλλά και στην εποχή των επαναστάσεων. Είναι αλήθεια ότι οι εξεγέρσεις του ολοένα αυξανόμενου και καλύτερα καταρτισμένου παγκόσμιου προλεταριάτου -εκατομμύρια μαζών προλεταριοποιούνται στις αναπτυσσόμενες χώρες- είναι πολλές (Μπαγκλαντές, Νεπάλ, Μαδαγασκάρη, Περού), αλλά δεν έχουν οδηγήσει σε μια αντικαπιταλιστική – σοσιαλιστική κατεύθυνση. Η αδυναμία, όμως, του καπιταλισμού να εφαρμόσει μια «εναλλακτική» διαχείριση του συστήματος (σοσιαλδημοκρατία, φορολογία πλουσίων κ.λπ.), λόγω της κρίσης του, και η νέα στροφή του στις αυταρχικές μορφές διαχείρισης, ακόμα και στην ακροδεξιά, δεν αφήνει άλλα περιθώρια πλέον παρά μόνο στην ανάπτυξη μιας αντικαπιταλιστικής προοπτικής.
Βέβαια η συνείδηση των μαζών πάντα καθυστερεί σε σχέση με την πραγματικότητα, και η επαναστατική της διαμόρφωση δεν είναι αυτόματο προϊόν. Αποτελεί δυνατότητα, για την επίτευξη της οποίας χρειάζεται η παρέμβαση των επαναστατών. Η έλλειψη επαναστατικών κομμάτων και η πολυδιάσπαση των αντικαπιταλιστικών δυνάμεων αποτελεί τροχοπέδη σε αυτήν την προοπτική. Το ρεύμα μας -της 4ης Διεθνούς- έχει δώσει τις καλύτερες απαντήσεις στην ανάλυση της καπιταλιστικής κρίσης, άλλα και στην επαναστατική προοπτική του προλεταριάτου για τον σοσιαλισμό και τον κομμουνισμό. Πολλές αντικαπιταλιστικές δυνάμεις αναφέρονται πλέον σε όρους που χρόνια προπαγανδίζαμε (μεταβατικό πρόγραμμα, ενιαίο μέτωπο, εργατικό έλεγχο κ.λπ.), χωρίς όμως να τους δίνουν το επαναστατικό περιεχόμενο που έχουν σύμφωνα με τις δικές μας αναλύσεις. Επομένως, ο ρόλος του ρεύματός μας για τον προσδιορισμό μαρξιστικών αρχών και πρακτικών -έτσι ώστε να μην δημιουργείται διαρκώς ο κίνδυνος μιας συμπόρευσης με το ρεφορμισμό και την διαχειριστική αριστερά- σε μια νέα άνοδο του κινήματος εξακολουθεί να είναι καθοριστικός, πολύ περισσότερο αν μιλάμε για την οικοδόμηση ενός επαναστατικού κόμματος. Πέρα από την δική μας συμμετοχή στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ και την πάλη μας για την οικοδόμηση ενός αντικαπιταλιστικού πόλου, την οποία θεωρούμε σημαντική υπόθεση για την ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος, θεωρούμε αναγκαία μια προσέγγιση και συνεργασία των δυνάμεων του ρεύματός μας. Αυτό αποτελεί πρόταση και προς το συνέδριό σας, γιατί πιστεύουμε ότι, ανεξάρτητα από το πώς θα εξελιχτεί η διαδικασία συγκρότησης των αντικαπιταλιστικών δυνάμεων στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς, και παρά τις διαφωνίες μας σε διάφορα θέματα (π.χ. Ουκρανία), η ενίσχυση του ρεύματος και του προγράμματος του επαναστατικού μαρξισμού θα αποτελέσει τον καταλύτη στις διεργασίες μιας επαναστατικής ανατροπής.
Σας ευχόμαστε καλή επιτυχία στις εργασίες του συνεδρίου σας
ΟΚΔΕ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ