Με ελπίδα, στράφηκε μαζικά προς τα αριστερά και ανέδειξε στην κυβέρνηση, για πρώτη φορά στην Ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας, ένα κόμμα της Αριστεράς, τον ΣΥΡΙΖΑ. Πρόκειται για τομή που οι κυρίαρχες συστημικές δυνάμεις και οι ρεφορμιστές θέλουν να κλείσουν βιαστικά. Μια ελπίδα που τους τρομάζει και τρέχουν να ποδοπατήσουν πριν προλάβει ν’ ανθοβολήσει και βγάλει καρπούς. Και είναι ακριβώς αυτή η ελπίδα, που δε μπορεί να χωρέσει σε κυβερνητικά χαρτοφυλάκια μαζί με τους ακροδεξιούς, ξενοφοβικούς των ΑΝ.ΕΛ.
Σε αυτό το σκηνικό, οι εργαζόμενοι της Ε.Ρ.Τ. διεκδικούν το μόνο απόλυτα δίκαιο αίτημα. Χωρίς καμιά αναμονή, χωρίς περιστροφές, να ανοίξει τώρα η Ε.Ρ.Τ. Μια Ε.Ρ.Τ. όπως την περιγράφουν στην πρόταση που διαμόρφωσαν μέσα από πανελλαδικές τους διαδικασίες, που δε θα είναι κυβερνητικό φερέφωνο κανενός, δε θα είναι ανώνυμη εταιρεία, θα συνδιαμορφώνει το πρόγραμμα της με το κίνημα, χωρίς ανώτατα όργανα συντονισμού και λειτουργίας. Το Ε.Ε.Κ. στέκεται στο πλευρό των αγωνιζόμενων της Ε.Ρ.Τ. σε αυτές τους τις διεκδικήσεις.
Ταυτόχρονα όμως πιστεύουμε, πως αυτή η λογική του αγώνα, μπορεί στέρεα να καρποφορήσει με τη διεύρυνσή της, δηλαδή με το να μπούμε να λειτουργήσουμε τα εργοστάσια όπου αυτό είναι δυνατό, να προωθήσουμε τον εργατικό έλεγχο και την εθνικοποίηση των βασικών τομέων της παραγωγής και των τραπεζών.
Η αυτοδιαχείριση της Ε.Ρ.Τ., όπως και κάθε κλάδου παραγωγής, θα ριζώνει αν δε συνδέεται με δημοσιονομικούς στόχους, πρωτογενή πλεονάσματα, διαπραγματεύσεις με αυτούς που εδώ και πέντε χρόνια ξεζουμίζουν το σύνολο της τάξης. Την εξουσία μας στο χώρο δουλειάς, θα τη στερεώσουμε και θα την απλώσουμε με την εξουσία μας σε όλη τη χώρα. Η εργατική τάξη, οι εργαζόμενοι να πάρουν το τιμόνι μιας κοινωνίας που την απειλεί η παρακμή του καπιταλισμού.
Ταυτόχρονα πρέπει να τεθεί σε όλο το εργατικό κίνημα η τοποθέτηση για έναν άλλο εργατικό συνδικαλισμό, με ανεξάρτητα από κράτος, αφεντικά και συνδικαλιστική γραφειοκρατία κέντρα αγώνα των εργατών. Αυτό είναι το πνεύμα της πανελλαδικής απόφασης των εργαζόμενων της Ε.Ρ.Τ. Αλλά είναι ζήτημα όλου του εργατικού κινήματος. Σε μια εποχή που η ικανοποίηση των εργατικών αναγκών δε μπορεί να μετρηθεί με τη μεζούρα.
Το Ε.Ε.Κ. θα συνεχίσει να παλεύει για ένα Ενιαίο Ταξικό Μέτωπο πάλης ενάντια στα μέτωπα ταξικής συνεργασίας .Δεν δίνουμε και δεν υπάρχει καμιά περίοδος χάριτος. Δεν αναθέτουμε τίποτα σε κανένα, πολύ λιγότερο δεν δίνουμε λευκές επιταγές. Χρειάζεται ΤΩΡΑ ένα τολμηρό, μαζικό πολιτικό-διεκδικητικό κίνημα να ξεδιπλωθεί. Μας τα πήραν όλα η τρόικα κι οι μνημονιακές κυβερνήσεις τα θέλουμε όλα τα κλεμμένα πίσω και τα θέλουμε τώρα. Για να ανοίξει επιτέλους ο δρόμος για την εργατική εξουσία και τον σοσιαλισμό στην Ελλάδα, στην Ευρώπη, στον κόσμο.