Η ΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ
Με συμμετοχή μελών και φίλων του ΕΕΚ και της ΟΕΝ από όλη τη χώρα αλλά και διεθνών συντρόφων από την Τουρκία, τη Φιλανδία, την Β. Κύπρο, την Ρωσία, Πορτογαλία και Βραζιλία, πραγματοποιήθηκε με επιτυχία η 10η Μαρξιστική Διεθνιστική Κατασκήνωση, στην Ερέτρια Εύβοιας, από 23-29 Ιούλη.
Η επταήμερη εκπαιδευτική διαδικασία του τροτσκιστικού Κόμματος είχε έντονη την παρουσία της νεολαίας και επικεντρώθηκε στα κρίσιμα ζητήματα της παγκόσμιας κρίσης και των επαναστατικών προοπτικών, έχοντας στο πρόγραμμά της δύο βασικά θέματα: «Παγκόσμια Κρίση και Ελλάδα» και τα «Mαθήματα από τη Ρώσικη Επανάσταση». Ξεχωριστές εισηγήσεις κατά τη διάρκεια των ολομελειών της κατασκήνωσης πραγματοποίησαν ο σύντροφος από την Τουρκία (DIP), ο σ. Γιόζεφ Άμπραμσον από το Ρώσικο Κόμμα Κομμουνιστών, η σ. Ρακέλ Βαρέλα από το περιοδικό Rubra της Πορτογαλίας και ο σύντροφος από τη Βραζιλία, ενημερώνοντας για την κατάσταση και τους αγώνες στις χώρες τους ιδιαίτερα τα τελευταία δύο χρόνια. Το απόγευμα της Δευτέρας 27 Ιούλη, πραγματοποιήθηκε workshop για τη Φιλοσοφία, με εισηγητή τον σ. Σάββα Μιχαήλ. Η συλλογική συντροφική ζωή που εγκαθιδρύθηκε και σε αυτήν την Κατασκήνωση, πέραν από τις συνεδρίες στις ολομέλειες και τις συζητήσεις σε ομάδες, περιλάμβανε ώρες αναψυχής, συλλογική κουζίνα, προβολή ταινιών του Τσάρλι Τσάπλιν, λαϊκό γλέντι και βραδιά μουσικής, μαθήματα πυγμαχίας, αγώνες σκακιού. Αναπόσπαστο μέρος της συζήτησης για την Ρωσική Επανάσταση αποτέλεσε η προβολή του ντοκιμαντέρ του Χέρμαν Άξελμπανκ, «Από τον Τσάρο στο Λένιν».
Η βασική εκτίμηση της 10ης Κατασκήνωσης, που στηρίχτηκε στη διεθνή εργασία της 3ης Ευρωμεσογειακής Συνδιάσκεψης, είναι ότι είμαστε σε μια περίοδο απότομων στροφών στην διεθνή ταξική πάλη, με κινητήρια δύναμη την παγκόσμια καπιταλιστική κρίση που ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα είναι σε νέα υποτροπή.
Ο πρώτος ομιλητής σ. Γιάννης Αγγέλης ανέλυσε τις αντιφάσεις του νέου Μνημονίου μέσα στο διεθνές εκρηκτικό περιβάλλον που δημιουργεί η κρίση στην Κίνα και οι αναταράξεις από την επικείμενη αύξηση των επιτοκίων δανεισμού της Κεντρικής Τράπεζας των ΗΠΑ (FED). Η επιχείρηση επιβολής του 3ου Μνημόνιου, με όλη τη λίστα φρικαλεοτήτων που το χαρακτηρίζουν, είναι αποτέλεσμα του αδιέξοδου που προκάλεσε στην μετέπειτα παραιτηθείσα Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, το συντριπτικό «Όχι» της 5ης Ιούλη.
Η αμφισβήτηση από κυρίαρχους ιμπεριαλιστικούς κύκλους της δυνατότητας εφαρμογής του νέου Μνημόνιου, οι φόβοι που εκφράζονται κυρίως από το ΔΝΤ για τη νέα φάση της κρίσης στην Ευρώπη, η διάσπαση της Ε.Ε, σκιαγραφούν το νέο περιβάλλον μέσα στο οποίο κινείται ο «ολοκληρωτικός ταξικός πόλεμος» που έχει αρχίσει. Όπως ανέλυσε ο σ. Σάββας Μιχαήλ, η λογική του παραλογισμού του νέου μνημονίου, «είναι η λογική των αντιφάσεων του παρακμασμένου καπιταλισμού», που αδυνατεί να μετατρέψει το χρήμα σε κεφάλαιο, καθώς βρίσκεται σε μια κρίση υπερσυσσώρευσης με συνέπεια ένα νέο κύμα καταστροφής κεφαλαίων, παραγωγικών δυνάμεων, χρεοκοπιών και πολέμων. Ο παρακμασμένος καπιταλισμός είναι αντιμέτωπος με το νόμο-νέμεσή του, την «τάση πτώσης του ποσοστού του κέρδους», δηλαδή την αύξηση της «νεκρής αντικειμενοποιημένης εργασίας σε βάρος της ζωντανής, που έχει φτάσει κι αυτή στα όριά της». Η Ευρώπη του Σόιμπλε, επιχειρεί να μετατρέψει την Ελλάδα κι άλλες χώρες, σε προτεκτοράτο, βουλιάζοντας στην διαιωνιζόμενη τελμάτωση του παγκόσμιου καπιταλισμού, κάτι που κάνει αναπόφευκτο το «Grexit», αλλά βαθαίνει συγχρόνως την διάσπαση των αρχουσών τάξεων και την κρίση της ίδιας της ηγεμονικής Γερμανίας.
Ο Κόκκινος Οκτώβρης – Το δικό μας ζωντανό παρόν
Το δεύτερο θέμα που συζητήθηκε είναι η Ρωσική Επανάσταση του 1917, από την πρώτη, αναπάντεχη Φεβρουριανή της έκρηξη μέχρι την έφοδο στον ουρανό, τον Κόκκινο Οκτώβρη, την αρχή της παγκόσμιας επανάστασης. Η μελέτη της «μεγαλύτερης έως τώρα εμπειρίας στην πάλη για την κοινωνική χειραφέτηση», όπως είπε ο σ. Θόδωρος Κουτσουμπός, μας δίνει γνώση των νόμων και των μεθόδων της επανάστασης, της «βίαιης εισβολής των μαζών στην αρένα της ιστορίας, για να πάρουν τις τύχες της ζωής τους στα χέρια τους». Ο σύντροφος παρουσίασε τα βασικά γεγονότα της Ρώσικης Επανάστασης από τη σκοπιά μιας βαθύτερης ανάλυσης των κινητήριων ταξικών της δυνάμεων, μιλώντας για τη διαλεκτική της αναγκαιότητας και της τυχαιότητας, όπως αυτή εκδηλώθηκε μέσα στη δίνη του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου και της επανάστασης που αυτός πυροδότησε. Η εξάπλωση της επανάστασης σε όλη τη χώρα, η αλματώδης αλλά μη-ευθύγραμμη ανάπτυξη της επιρροής των μπολσεβίκων μέσα κι έξω από τα σοβιέτ, η διεθνιστική προοπτική και πολιτική της παγκόσμιας επανάστασης, οδήγησαν στο άλμα.
Ο σ. Νίκος Πελεκούδας συνόψισε τα βασικά σημεία των «Θέσεων του Απρίλη» που έπαιξαν καταλυτικό ρόλο στον έγκαιρο επαναστατικό αναπροσανατολισμό του μπολσεβίκικου Κόμματος και όλου του εργατικού επαναστατικού κινήματος στην διαρκή σοσιαλιστική επανάσταση.
Ο σ. Γρηγόρης Δαφνής, παρουσίασε τους κύριους σταθμούς της Επανάστασης και τα πολιτικά προβλήματα που σε κάθε κρίσιμη φάση έμπαιναν μπροστά στις επαναστατημένες μάζες και το νεοϊδρυθέν τότε Κομμουνιστικό Κόμμα (Ρωσίας). Ο σύντροφος τόνισε ότι η σύνδεση ανάμεσα στην επαναστατική πράξη του προλεταριάτου και των αγροτών με την επαναστατική θεωρία και πράξη του Λένιν και του Τρότσκι, μπορούσε να γίνει μόνο με την αδιάκοπη πάλη για μια διαλεκτική επέμβαση στην επανάσταση, από τη σκοπιά του επαναστατικού διεθνισμού για τη συντριβή του αστικού κράτους και την εργατική εξουσία ενός κράτους του τύπου της κομμούνας.
Η Κατασκήνωση τέλειωσε την Τετάρτη 29 Ιούλη, με την συνόψιση και περαιτέρω ανάπτυξη των θεμάτων από τον σ. Σάββα Μιχαήλ. Ο σύντροφος μίλησε για την όξυνση της κρίσης αστικής εξουσίας στη χώρα και την προσπάθεια όχι μόνο της μνημονιακής Κυβέρνησης αλλά και των αριστερών αντιπολιτευόμενών της να κρύψουν τον ταξικό χαρακτήρα του «Όχι» και την ταξική πόλωση στην κοινωνία. Η κρίση ταξικής κυριαρχίας συνδυάζεται βίαια με την κρίση πολιτικής εξουσίας. Η επέμβαση του ΕΕΚ στις αναταράξεις της κρίσης, έχει στόχο το άνοιγμα του διεθνούς επαναστατικού δρόμου, του μόνου που μπορεί να δώσει λύση στην κρίση, μέσα από την σοσιαλιστική επανάσταση. Η μετάβαση από τη σημερινή προεπαναστατική κατάσταση στην σοσιαλιστική επανάσταση, απαιτεί την ενιαιομετωπική δράση του Επαναστατικού Κόμματος σε σαφή ταξική και διεθνιστική βάση και την κινητοποίηση εκατομμυρίων μαζών στην αρένα της ιστορίας. Το χτίσιμο του Κόμματος νέου τύπου, του ΕΕΚ, δεμένου με την επανιδρυμένη Τέταρτη Διεθνή, για τη συντριβή του καπιταλιστικού κράτους και την απαλλοτρίωση του κεφαλαίου, είναι το κύριο καθήκον. Η 10η Μαρξιστική Διεθνιστική Κατασκήνωση είναι ένας σταθμός στην πάλη για την ανάπτυξη της επαναστατικής θεωρίας και δράσης, στα ιστορικά καθήκοντα που έχουμε μπροστά μας.
Ερν. Αγγελής
