Ο Φασισμός Όπλο του Καπιταλισμού – Αντίσταση από τα Κάτω

της Βίκυς Κανατά

Στις 18 Σεπτεμβρίου 2013, η καρδιά της εργατικής τάξης χτυπήθηκε από το μακρύ χέρι του φασισμού, όταν ο Παύλος Φύσσας, ένας άνθρωπος της εργατικής τάξης, της τέχνης και της αντίστασης, περικυκλωμένος από μια αγέλη ναζιστών δολοφονήθηκε εν ψυχρώ από το μέλος της ναζιστικής οργάνωσης “Χρυσή Αυγή” Ρουπακιά.

Αυτή η εγκληματική πράξη δεν ήταν μια επιθετική κίνηση ενός παρακρατικού μορφώματος, αλλά μια ωμή υπενθύμιση ότι ο φασισμός δεν λειτουργεί αποκομμένος από το σύστημα. Η Χρυσή Αυγή, και κάθε φασιστική οργάνωση, δεν είναι τίποτα παραπάνω από εργαλεία του κεφαλαίου, που αναζητά τρόπους να επιβάλει τη βία και τον τρόμο ενάντια στους αδύναμους και τους εργαζόμενους. Όπως κάθε σύστημα που αποσκοπεί στη διαιώνιση της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης, ο καπιταλισμός έχει ανάγκη από τον φασισμό για να θωρακίσει την εξουσία του, όταν οι παραδοσιακοί μηχανισμοί είναι ανεπαρκείς.

Ο Παύλος Φύσσας, ως καλλιτέχνης που μέσα από τη μουσική του αγωνιζόταν ενάντια στον ρατσισμό και την εκμετάλλευση, βρέθηκε στο στόχαστρο των φασιστών ακριβώς γιατί η φωνή του αντιπροσώπευε έναν επικίνδυνο εχθρό: τον κόσμο της αντίστασης και της ταξικής συνείδησης. Η φασιστική βία στρέφεται εναντίον αυτών που αμφισβητούν το status quo και αγωνίζονται για την ελευθερία, την ισότητα και τη δικαιοσύνη. Έτσι, η δολοφονία του Φύσσα δεν ήταν μόνο μια πράξη μίσους, αλλά μια συνειδητή πολιτική επιλογή.

Ο φασισμός αναπτύσσεται σε περιόδους κρίσης του καπιταλισμού. Όταν οι αντιθέσεις και οι αντιφάσεις μέσα στο σύστημα γίνονται πιο έντονες, όταν η κοινωνική οργή φουντώνει, οι φασιστικές ομάδες αναλαμβάνουν τον ρόλο του καταστολέα της εργατικής τάξης. Το κεφάλαιο, το οποίο αναζητά πάντα την αύξηση των κερδών του μέσω της καταπίεσης και της εκμετάλλευσης, χρησιμοποιεί τον φασισμό για να εξυπηρετήσει επαρκώς και αποτελεσματικά τα συμφέροντά του.

Η ίδια η ύπαρξη και η άνοδος της Χρυσής Αυγής και άλλων νεοφασιστικών μορφωμάτων δεν θα μπορούσε να εξηγηθεί χωρίς τη στήριξη ισχυρών οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων. Το αστικό κράτος, οι μηχανισμοί του και το κεφάλαιο χρησιμοποιούν τους φασίστες για να διχάσουν και να διαιρέσουν την εργατική τάξη, για να στρέψουν την οργή των φτωχών ενάντια στους μετανάστες, τους πρόσφυγες και τους αδύναμους. Την ίδια στιγμή, τα φασιστικά μορφώματα αποτελούν ένα εργαλείο καταστολής κάθε αντικαπιταλιστικής και ανατρεπτικής κίνησης.

Έντεκα χρόνια μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, ο αγώνας ενάντια στον φασισμό, το κεφάλαιο και το κράτος, παραμένει επίκαιρος και αναγκαίος. Παρά τις νομικές διώξεις κατά της Χρυσής Αυγής και την καταδίκη της ως εγκληματικής οργάνωσης, οι ρίζες του φασισμού παραμένουν βαθιά συνδεδεμένες με τις ταξικές ανισότητες και την εκμετάλλευση που το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα δημιουργεί και αναπαράγει.

Χωρίς να αγνοούμε ή να παραλείπουμε την προσφυγή στα -αστικά- δικαστήρια, ξέρουμε ότι ο φασισμός πολεμιέται και νικιέται στους δρόμους, στους χώρους εργασίας, στις γειτονιές, με την ενότητα και την αλληλεγγύη των καταπιεσμένων, με την ταξική συνείδηση και τη συλλογική δράση. Η πραγματική νίκη απέναντι στον φασισμό θα έρθει μόνο μέσα από την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος που τον θρέφει και τον αναπαράγει.

Η επέτειος της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα δεν είναι μια στιγμή απλής μνήμης. Είναι μια υπενθύμιση του χρέους μας να συνεχίσουμε να παλεύουμε ενάντια στον φασισμό και να μην επιτρέψουμε ξανά στους φασίστες να βγούν από τις κρύπτες τους. Είναι μια στιγμή να αναλογιστούμε τις ευθύνες μας ως μέλη της εργατικής τάξης και να ενισχύσουμε την αντίσταση ενάντια στους καταπιεστές μας. Γνωρίζοντας ότι το “φίδι” του φασισμού μεταλλάσσεται και καμουφλάρεται, και επανέρχεται, όπως φαίνεται σε πολλές χώρες της Ευρώπης, πάντοτε όμως με τη φρασεολογία του εθνικισμού, της πατριδοκαπηλίας, του ρατσισμού και της ξενοφοβίας.

Ο Παύλος Φύσσας αντιμετώπισε το φασιστικό κτήνος όρθιος. Η θυσία του έδωσε το έναυσμα για ένα μαζικό κίνημα που ανέτρεψε τα δεδομένα, ανάγκασε την εξουσία να βγάλει τους “32 φακέλους” απ’ τα συρτάρια και να γίνει η δίωξη της εγκληματικής ναζιστικής οργάνωσης χ.α. Βαδίζουμε στο δρόμο του Παύλου, των αναρίθμητων ηρώων της εργατικής τάξης και του λαού, συνεχίζουμε τον αγώνα, όλοι/ες/α μαζί! Στους δρόμους της αντίστασης, στον διαρκή αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση, η μνήμη του Παύλου θα ζει πάντα. Η μάχη ενάντια στον φασισμό και τον καπιταλισμό δεν έχει τελειώσει. Όσο υπάρχει φασισμός, όσο υπάρχει εκμετάλλευση, ο αγώνας θα συνεχίζεται.

Ταξικός αγώνας ενάντια στο κεφάλαιο και τα παρακρατικά του εργαλεία

Ούτε σπιθαμή γης στους φασίστες

10/9/2014