Ο πρόεδρος των εργαζομένων στο ΜΕΤΡΟ Αντώνης Σταματόπουλος (για τη δολοφονική επίθεση εναντίον του η ΝΠ έγραψε σχετικά στο προηγούμενο φύλλο) έκανε την παρακάτω δήλωση:
Συνάδελφοι,
Μετά τη δολοφονική επίθεση εναντίον μου και τα τεκταινόμενα του ΣΕΛΜΑ, αισθάνθηκα την ανάγκη να ενημερωθείτε, να γνωρίσετε και τελικώς να κρίνετε το σωστό ή το λάθος, το δίκαιο ή το άδικο.
Μετά την πρόκληση που είχε το ΣΕΛΜΑ για συνάντηση στον Πειραιά του σωματείου της ΣΤΑ.ΣΥ, υπήρξε φραστικό επεισόδιο με άλλους συνδικαλιστές ως συνήθως .
Μετά την αποχώρηση από τη συνάντηση εγώ και ο απολυμένος συνάδελφος δεχτήκαμε πισώπλατη επίθεση αφού πρώτα χρησιμοποίησαν σπρέι πιπεριού. Αυτά για την ιστορία…
Από εδώ και κάτω ξεκινάνε τα ερωτηματικά: Ποιοι ήταν αυτοί που μας χτύπησαν, γιατί μας χτύπησαν και ποιος τους έβαλε να μας χτυπήσουν; Ήταν τυχαίο που με κάλεσαν για έκτακτο συμβούλιο στον Πειραιά;
Τα περιστατικά βίας και τρομοκρατίας εναντίον μου δεν είναι είδηση. Σας υπενθυμίζω ότι στο παρελθόν μου έχουν σπάσει δύο φορές το αυτοκίνητό μου και πριν καν ονομαστούμε ΣΤΑ.ΣΥ.
Για ακόμα μία φορά θα τους το πω κατάμουτρα, οι επιθέσεις αυτές δεν απευθύνονται στον Σταματόπουλο, απευθύνονται σε όλους τους εργαζομένους. Γι’ αυτούς διεκδικούσα και διεκδικώ αξιοπρεπείς μισθούς, αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας, επαναφορά των απολυμένων και δίκαια μεταχείριση μεταξύ των εργαζομένων. Πάντα είχα ως σκεπτικό την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Μια στάση ζωής που είχε σαν αποτέλεσμα την επίθεση που δέχτηκα. Ένα σκεπτικό που ορισμένοι συνδικαλιστές αφήνουν στην άκρη, βάζοντας πρώτα το προσωπικό τους όφελος. Αλλά φαίνεται ότι η Βαβέλ της αναξιοπρέπειας, της συνδιαλλαγής, της ανισότητας και της βλακείας ακόμα χτίζεται και στις μέρες που ζούμε αυτό δεν πρέπει να περάσει με κανένα τρόπο. Πρέπει να πει ο καθένας από εμάς το δικό του όχι, όσο ισχυρό ή ανίσχυρο κι αν είναι. Φτάνει πια! Οι μέρες που ζούμε συνάδελφοι θα μείνουν στην ιστορία ως μέρες κατάργησης εργασιακών δικαιωμάτων και τρομοκράτησης εργαζομένων.
Σχετικά με τη 48ωρη απεργία που αποφασίστηκε και τον ντόρο που έγινε γύρω από αυτή, το μόνο που θέλω να δηλώσω είναι ότι πάρθηκε ομόφωνα από μέλη του σωματείου και ενώ βρισκόμουν σε νοσηλεία. Θέλω να πιστεύω ότι για αυτή τους την απόφαση δεν υπήρχε κάποια άλλη σκοπιμότητα παρά μόνο η υποστήριξη του σωματείου στο πρόσωπο μου. Επίσης θέλω να πιστεύω ότι τα εργασιακά αντανακλαστικά μας θα είναι τέτοια που δεν θα επιτρέψουν περιστατικά σαν και αυτό της Κούνεβα ή το δικό μας. Δεν θα ματαιώσουν αγώνες και προσδοκίες για ένα καλύτερο μέλλον. Όσο για τους συνάδελφους συνδικαλιστές που έβγαλαν ανακοίνωση ότι φταίω εγώ, θα τους κρίνουν οι εργαζόμενοι και ο νόμος. Έβλεπαν από το παράθυρο που με χτυπούσαν και έμειναν άπραγοι. Αλλά αργά ή γρήγορα η αλήθεια θα λάμψει!!! Και όσο για αυτούς που με χτυπούσαν έχω να τους πω πως αν ο αγώνας μεταφράζεται σε έγκλημα… δικάστε με.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ
Σεπόλια: 12/12//2011
