Το ζήτημα της αποπομπής της πολιτικής αγωγής από το μεγαλύτερο μέρος της δίκης της Χ.Α, είναι ένα κρίσιμο για την εξέλιξή της πολιτικό θέμα, που πρέπει να σημάνει συναγερμό. Η απόφαση του δικαστηρίου τη Δευτέρα 29 Ιούνη να απαγορεύσει την παρουσία των κατηγόρων και των δικηγόρων τους, στην εξέταση της πλειονότητας των κατηγορούμενων, του αρχηγού Μιχαλολιάκου και των υπόλοιπων αρχηγίσκων της ναζιστικής συμμορίας που κατηγορούνται με την κατηγορία της «εγκληματικής οργάνωσης», είναι μια άδικη, αντιδραστική και εξοργιστική απόφαση. Ικανοποιείται έτσι το βασικό αίτημα των συνηγόρων υπεράσπισης των φασιστών και ακυρώνεται η απαίτηση πρώτ’ από όλα των γονιών του Παύλου Φύσσα, των αιγύπτιων ψαράδων και των μελών του ΠΑΜΕ από την επίθεση στο Πέραμα, να ασκήσουν το νομικό, πολιτικό και ηθικό δικαίωμά τους, να στραφούν όχι μόνο κατά των άμεσα κατηγορούμενων για τις επιθέσεις εναντίον τους, αλλά και κατά των εντολέων και πολιτικών προϊσταμένων τους. Με αυτήν την επαίσχυντη απόφαση, το δικαστήριο, προκρίνει τον ισχυρισμό των φασιστών και των δικηγόρων τους, ότι «ουδεμία ευθύνη» φέρουν ο Μιχαλολιάκος και οι βουλευτές της ναζιστικής συμμορίας, για τις «επιμέρους», όπως εξίσου προκλητικά, χαρακτηρίζονται, δολοφονικές πράξεις.
Η απόφαση αυτή του δικαστηρίου επιχειρεί να κομματιάσει το κατηγορητήριο στη βάση μιας απάτης: της διάκρισης των κατηγορούμενων ανάμεσα σε αμιγώς πολιτικά διωκόμενους αφενός και ποινικά κατηγορούμενους αφετέρου. Πάνω στην απάτη αυτή έχει στηθεί η γραμμή υπεράσπισης των φασιστών. Η διάκριση αυτή δεν ισχύει, ούτε καν σε νομικό επίπεδο. Με ποιο νομικό ή άλλο επιχείρημα το δικαστήριο επιτρέπει στους πολιτικά ενάγοντες να παρίσταται στους κατηγορούμενους για τις δολοφονίες και δολοφονικές πράξεις, αλλά όχι στους υπόλοιπους «εγκληματικά οργανωμένους» αρχιναζί; Η έδρα όμως δεν φαίνεται να έχει ανάγκη από επιχειρήματα.
Ενάντια στους ισχυρισμούς της σημερινής Κυβέρνησης και των δικαστικών αρχών, περί «ομαλής διεξαγωγής» και «δίκαιας δίκης», η απόφαση αυτή, αποδεικνύει, ότι οποιαδήποτε προσπάθεια του δικαστηρίου να ελέγξει την όλη διαδικασία κρατώντας την μέσα στα διάτρητα αστικά πλαίσια, οδηγεί στην καταπάτηση του δίκιου των γονιών του Παύλου Φύσσα και των υπόλοιπων εναγόντων, το δίκιο ολόκληρου του αντιφασιστικού κινήματος της εργατικής τάξης και της νεολαίας.
Η τιμωρία και η απόδοση δικαιοσύνης για την δολοφονική δράση των φασιστών, απαιτεί αποφασιστική μαζική δράση της εργατικής τάξης και του αντιφασιστικού της κινήματος, για το τσάκισμα των φασιστών και του συστήματος που προστατεύουν.
Ερνέστος Αγγελής
