Την Πεμπτη 25 Ιουνίου πραγματοποιήθηκε η δεύτερη απεργία στη Vodafone μέσα σε ένα μήνα, με μαζικότερη συμμετοχή από εκείνης της 5ης Ιουνίου.
Ένα μεγάλο κύμα αλληλεγγύης αναπτύχθηκε με παρεμβάσεις συμπαράστασης έξω από καταστήματα σε πολλές γειτονιές της Αθήνας και σε άλλες πόλεις (Θεσσαλονίκη, Βόλος, Ρέθυμνο, Μυτιλήνη, Χανιά, Λαμία κ.ά.)
Η εκδικητική απόλυση των επινοικιαζομένων εργαζομένων Β. Κωστοπούλου και Χ. Σιδέρη μόνο και μόνο γιατί οργανώθηκαν στο επιχειρησιακό σωματείο (ΠΑΣΕ Vodafone) ώστε να διεκδικήσουν καλύτερα τα δικαιώματά τους, λειτούργησε σαν καταλύτης στο χώρο.
Ακόμα και εργαζόμενοι που μέχρι τότε ήταν παθητικοί, ουδέτεροι ίσως και αδιάφοροι, απέργησαν, στάθηκαν αποφασιστικά απέναντι στους προϊσταμένους τους, οργανωμένα μέσω του Σωματείου. Η απεργιακή φρουρά (όπου συμμετείχαν και σύντροφοι του ΕΕΚ) στα κτίρια του Ρέντη και στην Πειραιώς λειτούργησε αποτελεσματικά στην επιτυχία της απεργίας.
Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν ακόμα πολλοί εργαζόμενοι που αδιαφορούν ή διστάζουν να κάνουν το βήμα της οργανωμένης διεκδίκησης. Σε αυτούς άλλωστε στηρίχτηκε η εργοδοσία για να στήσει απεργοσπαστικό μηχανισμό μεταφέροντας εργαζομένους να δουλέψουν κυρίως στα κτίρια της HOL και της 360 Connect όπου δεν υπήρχε απεργιακή φρουρά, παρα το γεγονός ότι το ΣΕΤΥΠ (κλαδικό σωματειο τηλεπικοινωνιων που προσκεινται στο ΠΑΜΕ) έχει δύναμη στην 360.
Στο κτίριο της HOL παρά την απουσία απεργιακής φρουρας αρκετοί εργαζόμενοι απήργησαν για πρωτη φορά παρά της απειλές της διοικησης της Vodafone. Ειδικά για την ημέρα της απεργίας η διοίκηση μέσω των προϊσταμένων του τηλεφωνικού κέντρου άλλαξε βάρδιες και κάλεσε τους εργαζόμενους να δηλώσουν υπερωρίες, χωρίς ουσιαστικά το δικαίωμα επιλογής. Επίσης, προσπάθησε να απαγορέψει σε μέλη του Δ.Σ. του Σωματείου την ενημέρωση προς τους συναδέλφους για την απεργία, με κορυφαία περίπτωση τον manager Κ. Γκρίντζαλη ο οποίος επιχείρησε να ακολουθήσει κατά πόδας στην ενημέρωση τα μέλη του Δ.Σ. στοχεύοντας μέσω της παρουσίας του να μειώσει την συμμετοχή των συναδέλφων στις ενημερώσεις.
Ο εκφοβισμός της διοίκησης έπεσε στο κενό. Η απεργία στο συνολό της ηταν μαζική και πετυχημένη. Κόσμος που απήργησε για πρωτη φορά στη ζωή του έθετε ζητηματα για την πολιτική κατασταση, για την επόμενη μέρα, ερωτήματα για τα οποία οι απαντήσεις ξεπερνάνε τα στενά όρια του συνδικαλισμού και απαιτούν πολιτικές απαντήσεις.
Τη Δευτέρα 29-6, την επάυριο της διακοπής ρευστότητας από την ΕΚΤ στις τράπεζες, πολλα call center προχώρησαν σε μαζικές απολύσεις, με τη δικαιολογία ότι λόγω της κατάστασης με τα αδεια ATM δεν μπορούμε να τηλεφωνούμε σε πελάτες. Σε άλλα τηλεφωνικά κέντρα, ήδη, αναγκάζουν εργαζόμενους σε υποχρεωτικές άδειες, ακόμα και ανευ αποδοχών, μέχρι να υπάρξει επιστροφή στην “ομαλότητα”.
Δεν θα υπάρξει καμια επιστροφή στην ομαλότητα της βαρβαρότητας, των καθημερινών απολύσεων και του εξευτελισμού. ΟΧΙ στις απολύσεις. ΟΧΙ σε νέα και παλιά μνημόνια. Κατάργηση του άθλιου καθεστώτος της επινοικιαζόμενης εργασίας, πρόσληψη των συναδέλφων από την Vodafone για την οποία στην πραγματικότητα εργάζονται.
Να οργανώσουμε από τώρα την επόμενη μέρα για άγρια απεργία διαρκείας. Στόχος μας αμετάθετος, η κατάληψη της εξουσίας απο την εργατική τάξη. Οι εμείς οι αυτοί.
Γ.Σ
