Οφείλουμε να το παραδεχτούμε: η πατριαρχία διαθέτει φαντασία και διακρίνεται από έναν ιδιότυπο «ρομαντισμό». Σκοτώνει η ζήλια, σκοτώνει η αγάπη, σκοτώνει το πάθος, τώρα ήρθε η σειρά να σκοτώσει και ο κορωνοϊός… διαχρονικές «αιτίες» σε κάθε σχεδόν γυναικοκτονία.
Η έκδηλα ειρωνική διάθεση εδώ, μας δείχνει την οξύμωρη οπτική της πατριαρχίας. Ποτέ δεν αναδεικνύει το πραγματικό αίτιο της γυναικοκτονίας. Πάντα (θα) αναζητά ευφυολογήματα για να δικαιολογήσει τις πράξεις, να χαρίσει την άφεση αμαρτιών, το άλλοθι στο δολοφόνο, την δικαιολογία στην κοινή γνώμη, τον εξευτελισμό του θύματος, εξυπηρετώντας αέναα την καλλιέργεια της πατριαρχικής και σεξιστικής νοοτροπίας στην κοινή γνώμη. Αξιοποιώντας κάθε μέσον, δεν δίστασε να αναφέρει, σε πρωτοσέλιδο μάλιστα εφημερίδας, πως ο κορωνοϊός φταίει που ο νεαρός οδοντίατρος σκότωσε τη φίλη του με την οποία αναγκάστηκε (;) να συγκατοικήσει λόγω των έκτακτων μέτρων προφύλαξης από την πανδημία του κορωνοϊού. Καμία αναφορά στην κακοποιητική και βίαιη συμπεριφορά του θύτη προς το θύμα του, πριν τη διάπραξη του εγκλήματος. Πιασάρικος και «τραβηχτικός» τίτλος μπήκε στο πρωτοσέλιδο. «Δεν την άντεξε»… Στο βωμό του κέρδους δεν μετράνε οι ανθρώπινες ζωές, πόσο μάλλον οι γυναίκες.
Πριν λίγες μέρες ένας αστυνομικός εκτός βάρδιας σκότωσε πολύ συνειδητά τη γυναίκα του με την οποία βρισκόταν σε διάσταση και τη φίλη της που βρισκόταν με την σύζυγό του εκείνη τη στιγμή κατά το σχόλασμα από την δουλειά τους. Δεν υπάρχει εδώ το εν βρασμώ ψυχής… οι δέκα κάλυκες από τις σφαίρες που βρέθηκαν στο σημείο το αποδεικνύουν. Ήθελε να τις σκοτώσει και έκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε για αυτό, αδειάζοντας στα σώματά τους το υπηρεσιακό του όπλο, ως προέκταση του ανδρισμού του. Ο μάτσο–μπάτσος έχοντας διένεξη με την σύζυγό του αναφορικά με την κηδεμονία των παιδιών τους, αρνούμενος να δώσει διαζύγιο σε εκείνη, αρνούμενος να την ελευθερώσει από τα δικά του δεσμά… και πώς άλλωστε να το δεχτεί, εφόσον την αντιμετώπιζε εν ζωή ως αντικείμενο για προσωπική χρήση. Πώς να δεχτεί πως εκείνη δεν ήθελε να συνεχίσει μια ζωή εξουσιαζόμενη από θεσμοθετημένο όργανο εξουσίας μάλιστα! Πώς να δεχτεί πως εκείνη ήθελε να απελευθερωθεί! Το περιβάλλον της γυναίκας ανέφερε πως δεν ήταν η πρώτη φορά που ο θύτης ενοχλούσε τη γυναίκα. Ακόμα και στον εργασιακό της χώρο υπήρξε συστηματική παρενόχληση από εκείνον με εκδήλωση βίαιης συμπεριφοράς. Ωστόσο τα ΜΜΕ επέλεξαν να παρουσιάσουν το γεγονός ως οικογενειακή τραγωδία και όχι ως γυναικοκτονία.
Πρέπει επιτέλους, να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους: οι πράξεις αυτές είναι γυναικοκτονίες, δεν είναι εγκλήματα πάθους/αγάπης. Το χέρι του θύτη το οπλίζει η πατριαρχία, που επιμελώς επιλέγει να υποβαθμίσει τη γυναίκα έναντι του άντρα για να επικροτήσει την τελική κυριαρχία του επάνω της.
Η εμφάνιση του COVID-19 και η επιβολή του οικιακού εγκλεισμού ως μέτρο προφύλαξης ενάντια στην εξάπλωση της πανδημίας έχει σοβαρές και επικίνδυνες επιπτώσεις στις γυναίκες που είναι θύματα βίας και κακοποίησης από το «ισχυρό», τοξικό, αρσενικό ταίρι τους. Αυτό το διάστημα παρατηρήθηκε αισθητή μείωση των τηλεφωνικών καταγγελιών από γυναίκες σε πολλά σημεία του πλανήτη, με εξαίρεση την Κύπρο όπου, σύμφωνα με τον ΣΠΑΒΟ από τις 9 Μαρτίου, όπου και είχαμε το πρώτο επιβεβαιωμένο κρούσμα Covid-19 στην Κύπρο, μέχρι και τη 17η Μαρτίου, η Γραμμή Βοηθείας 1440 κατέγραψε αύξηση της τάξης του 30% με τις κλήσεις να φτάνουν τις 750. Ενδεικτικά, αναφέρουμε πως στην Αργεντινή υπήρξε μείωση καταγγελιών της τάξεως του 70%, ενώ στην Ισπανία 11 γυναικοκτονίες σημειώθηκαν εν μέσω καραντίνας. Στην Ελλάδα παρατηρήθηκε μείωση των καταγγελιών και της απεύθυνσης των γυναικών στις τηλεφωνικές γραμμές SOS.
Και πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικά; Όταν η γυναίκα είναι αναγκασμένη να συμβιώνει 24 ώρες το 24ωρο για μέρες με τον κακοποιητή της είναι αδύνατον να βρει τρόπο να πραγματοποιήσει τηλεφωνικά την καταγγελία για την κακοποίηση που υφίσταται. Στην Ισπανία και στη Γαλλία το κράτος αποφάσισε την επίταξη ξενοδοχείων για τη φιλοξενία των θυμάτων βίας, μιας και οι ξενώνες για θύματα έμφυλης βίας έχουν γεμίσει. Επιπλέον, στις προαναφερόμενες χώρες θεσπίστηκε η κωδική ονομασία «Μάσκα 19»: γυναίκα θύμα έμφυλης βίας αναφέρει αυτό το σύνθημα στο φαρμακείο και ο επαγγελματίας γνωρίζει πως εκείνη ζητά βοήθεια. Στην Ελλάδα, παρά τα μέτρα που πάρθηκαν για την προφύλαξη από την εξάπλωση της πανδημίας από το κράτος, δεν πάρθηκε κανένα μέτρο για τις γυναίκες θύματα έμφυλης βίας. Μεμονωμένο περιστατικό, ο δήμος Αλεξανδρούπολης που με απόφασή του άνοιξε τις πόρτες των ξενοδοχείων για τη φιλοξενία περιστατικών γυναικών θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας. Στο δήμο Αθηναίων που είναι ο μεγαλύτερος της χώρας, δεν υπήρξε καμία πρόνοια για τα περιστατικά αυτά. Οι γυναίκες φιλοξενούνται στα υπνωτήρια αστέγων! Εκεί δεν υπάρχει καμία προφύλαξη των θυμάτων από το θύτη τους, ο θύτης μπορεί εύκολα να τις εντοπίσει, καθώς οι διευθύνσεις των υπνωτηρίων είναι γνωστές. Ενώ παράλληλα, στα υπνωτήρια δεν υπάρχουν ειδικοί λειτουργοί για την ψυχολογική υποστήριξη των γυναικών θυμάτων βίας. Η μόνη λύση διαθέσιμη στις γυναίκες αυτή τη στιγμή που θέλουν να καταγγείλουν τη βία που υφίστανται είναι πέραν της τηλεφωνικής γραμμής SOS 15900 η αποστολή ηλεκτρονικού μηνύματος στη διεύθυνση sos15900@isotita.gr.
Η συμβίωση με τον υποψήφιο γυναικοκτόνο αποτελεί ωρολογιακή βόμβα έτοιμη να εκραγεί ανά πάσα στιγμή για κάθε γυναίκα που είναι αναγκασμένη να παραμένει στο ίδιο σπίτι μαζί του. Απαιτούμε άμεσα την εξεύρεση χώρων φιλοξενίας των γυναικών θυμάτων, με την επίταξη ξενοδοχείων. Η βία πρέπει να σταματήσει τώρα. Δεν μπορεί η πανδημία να δίνει το άλλοθι σε κάθε μάτσο – άντρα για να εκτελεί τις επιταγές της πατριαρχίας πάνω στη γυναίκα. Να υπάρξει μέριμνα, ώστε η γυναίκα που υφίσταται βία, σε περίπτωση εξόδου από το σπίτι να μπορεί με συνθηματικό τρόπο να καταγγείλει την κακοποίησή της, όπως έγινε σε Ισπανία και Γαλλία. Να στελεχωθούν οι υπηρεσίες με επαγγελματίες ψυχικής υγείας, ώστε να λειτουργούν οι τηλεφωνικές γραμμές καθημερινά σε 24ωρη βάση και τα σαββατοκύριακα, μιας και η βία δεν κάνει εκπτώσεις στα διήμερα. Να υπάρξει δυνατότητα επικοινωνίας των θυμάτων έμφυλης βίας και μέσω chat και εφαρμογών που μπορεί να έχει εύκολα στο κινητό της. Αυτά τα μέτρα αντιμετώπισης της έμφυλης βίας αφορούν το τώρα. Η εξάλειψη του σεξισμού, της κουλτούρας του βιασμού και της πατριαρχίας είναι το διαχρονικό ζητούμενο για την ισότητα και την απελευθέρωση ανθρώπου από άνθρωπο.
Σ.Ι.
