Με ταχύτητα μεγαλύτερη από εκείνη του ομογάλακτου Όρμπαν, ο Μητσοτάκης κινήθηκε από το πρώτο 24ωρο της νεοδημοκρατικής διακυβέρνησης στην εγκαθίδρυση του προσωπικού του ελέγχου σε δύο κρατικούς οργανισμούς, την ΕΥΠ και τα δημόσια ΜΜΕ (γενική Γραμματεία Τύπου, ΑΠΕ και ΕΡΤ).
Οι δύο “άσχετοι” μεταξύ τους οργανισμοί θα μπορούν τώρα να λειτουργούν ως συγκοινωνούντα δοχεία μέσω του πρωθυπουργικού γραφείου.
Η πρόθεση είναι προφανής, κοινωνικός έλεγχος και καταστολή, μια συνταγή δοκιμασμένη από τον Ορμπαν, του οποίου οι θαυμαστές στα ΜΑΤ θεώρησαν ότι ήταν η κατάλληλη στιγμή να παρελάσουν στα Εξάρχεια αμέσως μετά την εκλογή της ΝΔ…
Την ίδια στιγμή όμως στις Βρυξέλλες και παρά την ισχυρή κοινοβουλευτική αυτοδυναμία των 158 βουλευτών, η νεόκοπη κυβέρνηση Μητσοτάκη παραδόξως αποκαλείται “κυβέρνηση του ενός χρόνου”!
Η αλήθεια είναι ότι η βιασύνη του Μητσοτάκη να εγκαθιδρύσει ένα πλέγμα ελέγχου με ΕΥΠ και δημόσια ΜΜΕ σαν πρώτη πράξη της κυβέρνησής του έχει να κάνει με το γεγονός ότι με το που τελειώνει το καλοκαίρι είναι υποχρεωμένος να καταθέσει ενα σχέδιο προϋπολογισμού το οποίο θα πρέπει να ανταποκρίνεται στις ανάγκες μιας νέας παρέμβασης σωτηρίας του τραπεζικού συστήματος.
Το εγχώριο τραπεζικό σύστημα παραμένει βυθισμένο στο πηγάδι των κόκκινων δανείων και οι τράπεζες αδυνατούν να λειτουργήσουν στο σύστημα σαν τράπεζες. Για τον λόγο αυτό άλλωστε ο “δημοσιογράφος” και νυν βουλευτής της ΝΔ Μπάμπης Παπαδημητρίου, προειδοποίησε προεκλογικά ότι ένα μέρος του αποθεματικού που έχει δημιουργηθεί ως εγγύηση για το χρέος πρέπει να μεταφερθεί στους ισολογισμούς των τραπεζών για να τις εκκαθαρίσει από τα βάρη των “κόκκινων δανείων”.
Αυτό όμως σημαίνει ότι την θέση της εγγύησης που θα μεταλλαχθεί σε κεφάλαια για τις τράπεζες πρέπει να την καλύψουν με μία άλλη εγγύηση η οποία δεν μπορεί να είναι άλλο από μια νέα γραμμή πίστωσης εν αναμονή από τον ESM.
Όμως αυτό ισοδυναμεί με την σύναψη ενός νέου -του τέταρτου- μνημονίου. Και αυτό θα πρέπει να αποτυπωθεί με νέα “ΜΕΤΡΑ” στο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα που και αυτό θα πρέπει να είναι έτοιμο τον Σεπτέμβριο… και κανείς στις Βρυξέλλες δεν είναι βέβαιος ότι η κυβέρνηση της Δεξιάς με 158 βουλευτές μπορεί να αντέξει τις κοινωνικές αντιδράσεις που θα ξεσπάσουν.
Ο περιορισμένος χρόνος που φαίνεται να δίνουν στην κυβέρνηση δεν έχει όμως να κάνει μόνο με τις “μνήμες” του Δεκέμβρη του 2008.
Έχει να κάνει περισσότερο με το γεγονός ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη θα βρεθεί “γυμνή” στον κυκλώνα της επερχόμενης νέας φάσης της κρίσης στην Ευρωζώνη. Ηδη στα τελευταία δύο Συμβούλια της ΕΚΤ η συζήτηση έχει “ανάψει” για το πώς θα πρέπει να αντιδράσουν οι κεντρικοί τραπεζίτες στην βέβαιη πλέον οικονομική επιβράδυνση, η οποία πυροδοτεί λόγω του υψηλού ιδιωτικού αλλά και δημοσιου χρέους την ωρολογιακή βόμβα πάνω στην οποία “κάθεται” το τραπεζικό σύστημα. Η συγκλίνουσα εκτίμηση στην παρούσα φάση είναι ότι η ΕΚΤ θα πρέπει να ενεργήσει πριν καν δώσει την θέση του ο Ντράγκι στην Λαγκάρντ, ίσως και μέσα στον Σεπτέμβριο.
Και τα “εργαλεία” αντίδρασης είναι πλέον περιορισμένα καθώς τα επιτόκια είναι ήδη αρνητικά.
Οι προτάσεις που έχουν κατατεθεί αφορούν σε ένα νέο QE με αγορές κρατικών και ιδιωτικών τίτλων της τάξης των 45 δις ευρώ μηνιαίως, προκειμένου να σταθεροποιηθεί το τραπεζικό σύστημα με νέους όγκους ρευστότητας (χρέους).
Αυτό όμως αφήνει απ’ έξω την Ελλάδα καθώς αυτή παραμένει εκτός των ορίων προστασίας της ΕΚΤ. Και ο μοναδικός τρόπος για να ζητήσει αυτή την προστασία ο Μητσοτάκης είναι μέσω της εγγύησης του ESM (δηλαδή της πιστοληπτικής γραμμής στήριξης που προανάγγειλε “ο κ. Μπάμπης”) η οποία βέβαια προϋποθέτει ένα νέο, το τέταρτο, μνημόνιο.
Αυτή είναι η “επόμενη ημέρα” της κυβέρνησης Μητσοτάκη και βέβαια δύσκολα θα μπορούσαν να την προστατεύσουν από τις συνέπειές της οι “παρελάσεις” των ΜΑΤ στα εξάρχεια… Για τον λόγο αυτό άλλωστε οι ίδιοι κοινοτικοί αξιωματούχοι που δεν διστάζουν να χαρακτηρίσουν την κυβέρνηση Μητσοτάκη “κυβέρνηση του ενός χρόνου” δίνουν μεγάλη σημασία στο γεγονός ότι ο απερχόμενος Σύριζα, ο “επιτυχημένος” εισηγητής και εφαρμοστής του τρίτου μνημονίου, διατήρησε μια ισχυρή κοινοβουλευτική παρουσία και στην παρούσα Βουλή.
Οι μνήμες του Δεκέμβρη του 2008 είναι ζωντανές ακόμα στις Βρυξέλλες και τα ερωτήματα της επόμενης ημέρας είναι όλα ανοικτά …
Γιαν. Aγγ.
