της Κατερίνας Μάτσα

Στις τοπικές εκλογές, που έγιναν στη Μαδρίτη, μεγάλος νικητής αναδείχθηκε το ακραία δεξιό κόμμα ΡΡ των μεταλλαγμένων συνεχιστών του Φράνκο με επικεφαλής την Ιζαμπέλ Ντιαζ Αγιούσο, μια θηλυκή απομίμηση του Τραμπ. Κέρδισε με συντριπτική πλειοψηφία τον κυβερνητικό συνασπισμό της σοσιαλδημοκρατίας με τους ομοϊδεάτες του ΣΥΡΙΖΑ, τους Podemos, και το ισπανικό ΚΚ

Isabel Díaz Ayuso

Η Αγιούσο αντιπροσωπεύει την πιο συντηρητική πτέρυγα του PP, θεωρείται φυσική διάδοχος της Εσπεράνζα Αγκουΐε, που το όνομά της συνδέεται με πολιτικοοικονομικά σκάνδαλα, και στήριξε όλη την προεκλογική της καμπάνια στην άρνηση του lockdown προτάσσοντας το χωρίς όρους άνοιγμα της καπιταλιστικής οικονομίας, ενάντια στα όποια μέτρα υγειονομικής προστασίας του πληθυσμού. Ήταν τόσο ξέφρενη η καμπάνια της ενάντια σε οποιοδήποτε περιορισμό, που μετά το εκλογικό αποτέλεσμα, γράφτηκε στις εφημερίδες, με μία δόση πικρής ειρωνείας, «η ελευθερία να πίνεις μπύρες θριάμβευσε στη Μαδρίτη»!

Σε αυτές τις εκλογές, το Σοσιαλιστικό κόμμα, PSOE, που συγκυβερνά με το Unidas Podemos εξασφάλισε μόλις 24 έδρες, το χειρότερο αποτέλεσμα της ιστορίας του.

Pablo Iglesias

Το Λαϊκό Κόμμα, PP, κέρδισε 65 έδρες, ενώ στις προηγούμενες εκλογές του 2019 είχε μόλις 30.

Το φασιστικό VΟΧ πήρε 13 έδρες, ενώ οι Ciudidanos, το ισπανικό “Ποτάμι” εξαερώθηκε, με τους άλλοτε ψηφοφόρους του να στρέφονται στην σκληρή Δεξιά και τους φασίστες.

Έτσι, οι δυνάμεις της Δεξιάς εξασφαλίζουν συνολικά 78 έδρες από τις 136 και εκείνες της ρεφορμιστικής Αριστεράς 58!

Το Unidas Podemos έχασε 10 έδρες. Όμως η ομάδα του Ινίγο Ερεχόν, μια αριστερή διάσπαση του Podemos, που κατέβηκε στη Μαδρίτη με επικεφαλής τη γιατρό Μόνικα Γκαρσία, με ριζοσπαστικό πρόγραμμα και κεντρικό σύνθημα της προεκλογικής καμπάνιας τα μέτρα για την προστασία της δημόσιας υγείας, εξασφάλισε 24 έδρες, φτάνοντας, για πρώτη φορά στην μεταφρανκική Ισπανία το σοσιαλιστικό κόμμα – κάτι που το κόμμα του Ιγκλέσιας μόνο στο όνειρό του το έβλεπε.

Ο Πάμπλο Ιγκλέσιας, επικεφαλής του Podemos και ιδρυτής του πριν 14 χρόνια, παραιτήθηκε από αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και μπήκε επικεφαλής της προεκλογικής καμπάνιας του κόμματός του, βάζοντας στοίχημα ότι θα κατατροπώσει την Αγιούσο. Δεν τα κατάφερε, έχασε το στοίχημα και δήλωσε ότι παραιτείται από την πολιτική. Άλλωστε, ο Ιγκλέσιας, όπως λένε όλοι, πληρώνει τον αυταρχισμό του μέσα στο κόμμα του καθώς και την σκανδαλώδη ιστορία του πολυτελούς σπιτιού του…

Το μεγάλο μάθημα αυτών των εκλογών είναι ότι σε καιρούς κρίσης σαν τη σημερινή, όταν γίνεται φανερό ότι το καπιταλιστικό σύστημα είναι πλέον ασύμβατο με τις ανάγκες της ίδιας της ζωής, όταν η πόλωση μέσα στην κοινωνία έχει πάρει ακραίες διαστάσεις, κανένα ρεφορμιστικό πρόγραμμα δεν μπορεί να κερδίσει τις μάζες. Ίσα-ίσα, ανοίγει το δρόμο στους φασίστες κάθε απόχρωσης. Η προειδοποίηση είναι σαφής και για την Ελλάδα. Φυλλορρόησε οριστικά το ευχολόγιο “Σύριζα-Ποδέμος Βενσερέμος”…

Το μήνυμα για την ανάγκη μιας πραγματικής, ριζικής λύσης από τα αριστερά το φέρνει, με τον περιορισμένο τρόπο της η νίκη της αριστερής διάσπασης του Podemos που πρόβαλε σαν εναλλακτική, καθώς η Μόνικα Γκαρσία δεν μάσησε τα λόγια της πάνω στην πανδημία και τις τρομερές ευθύνες της κεντροαριστερής κυβέρνησης και πάλεψε για την υγεία του λαού σαν κοινό και δημόσιο δωρεάν αγαθό.

Από κάθε άποψη γίνεται φανερό ότι η πανδημία δεν αποτελεί απλώς ένα ουδέτερο ντεκόρ αλλά ένα δυναμικό παράγοντα που επηρεάζει καθοριστικά την καπιταλιστική κρίση και τις πολιτικές εξελίξεις σε όλες τις χώρες.