του Θόδωρου Κουτσουμπού
Όχι, ο θάνατος του συνδικαλιστή του συνδικάτου βάσης SI Cobas δεν έχει κανένα στοιχείο τυχαιότητας. Είναι μια εν ψυχρώ δολοφονία. Ο 37χρονος Αντίλ Μπελακντίμ (Adil Belakhdim), εργαζόμενος και συντονιστής του συνδικάτου Si Cobas στη Νοβάρα έπεσε θύμα απεργοσπαστικού φορτηγού υπερασπιζόμενος την απεργία που είχε κηρύξει το συνδικάτο στις 18 Ιουνίου σε όλη την Ιταλία στις εταιρείες Logistics.
Ο μετανάστης εργάτης με καταγωγή από το Μαρόκο, περιφερειακός συνδικαλιστής ηγέτης στην Ιταλία, δολοφονήθηκε έξω από κατάστημα της Lidl στην περιοχή της Νοβάρα. Ο φυσικός αυτουργός του θανάτου του είναι ο φορτηγατζής που για να σπάσει το μπλόκο των απεργών επιτέθηκε βίαια στην περιφρούρηση και παρέσυρε κάτω από τους τροχούς του φορτηγού τον Αντίλ 30 μέτρα μακριά προκαλώντας του τον θάνατο. Δύο άλλοι απεργοί τραυματίστηκαν, ευτυχώς ελαφρά. Οι ηθικοί αυτουργοί, οι εγκέφαλοι της δολοφονίας είναι τα αφεντικά και η ιταλική κυβέρνηση. Ο μετανάστης εργάτης και συνδικαλιστής Αντίλ σκοτώθηκε στο όνομα του κέρδους και της ασυδοσίας των εταιρειών Logistics που λυμαίνονται τις μεταφορές και πίσω τους έχουν τους κυβερνήτες της χώρας.
Χαρακτηριστικό είναι ότι όλοι, από τον πρωθυπουργό Ντράγκι μέχρι τους επίσημους συνδικαλιστές που έχουν υπογράψει συμβάσεις με τις Logistics, εξέφρασαν έκπληξη και θλίψη για τον θάνατο του συνδικαλιστή εργάτη. Όμως, η δικαιοσύνη τους έδειξε εξ αρχής πού το πάει. Στον δολοφόνο, παρότι επιχείρησε να διαφύγει, επιβλήθηκε… κατ’ οίκον περιορισμός! Όπως καταγγέλλουν οι απεργοί και το συνδικάτο τους, η δολοφονία του Adil Belakhdim είναι ένα συλλογικό έγκλημα που αφορά άμεσα τα αφεντικά των logistics, με επικεφαλής την αμερικάνικη FedEx, και το μεγάλο αφεντικό, την κυβέρνηση Draghi.
Ο θάνατος/φόνος του εργάτη-συνδικαλιστή ενός μαχητικού συνδικάτου στην Ιταλία, του Adil Belakhdim, όχι μόνο δεν είναι τυχαίος, αλλά απλώς είναι η μύτη του παγόβουνου. Είναι το τελευταίο συμβάν, που δεν μπορεί να κρυφτεί, ενός κανονικού εμφύλιου-ταξικού πολέμου που διεξάγεται εδώ και μία δεκαετία στην Ιταλία και σχετίζεται με τις αλλαγές στην παραγωγή/και μεταφορά εμπορευμάτων όσο και με τις αλλαγές στο ίδιο το προλεταριάτο και την είσοδο/ένταξη φρέσκων στρωμάτων εργατών από τα μεγάλα μεταναστευτικά και προσφυγικά ρεύματα.
Στις εταιρείες logistics, τα μεγάλα αφεντικά που αντιμάχονται τους εργάτες συγκαταλέγονται η αμερικάνικη FedEx, οι ιταλικές Zampieri και Fincantieri, η κινέζικης ιδιοκτησίας Texprint κ.ά. Από τη μια είναι το παγκόσμιο κεφάλαιο, που εξ αιτίας της μεταφοράς της κύριας παραγωγικής δραστηριότητας στην Κίνα και τις χώρες της Άπω Ανατολής πρέπει να μεταφέρουν τα εμπορεύματα στις διεθνείς αγορές, εν προκειμένω στην Ευρώπη, κι επομένως οι εφοδιαστικές εταιρείες αποκτούν καίρια σημασία… Οι γραμμές εφοδιασμού των πολυκαταστημάτων, της συναρμολόγησης υπολογιστών, ηλεκτρονικών συσκευών και άλλων εμπορευμάτων πρέπει να τροφοδοτούνται διαρκώς, γεγονός που προϋποθέτει την επιτάχυνση της κίνησης των φορτηγών, της διαδικασίας φόρτωσης – εκφόρτωσης και μια αφόρητη εντατικοποίηση της εργασίας – λάστιχο. Διψασμένο για προστιθέμενη αξία, για την κλεμμένη εργασία του εργάτη, σε μια παγκόσμια αλυσίδα παραγωγής, το κεφάλαιο δρα ως βαμπίρ διψασμένο για ζωτική προλεταριακή ενέργεια/εργασία και κλεμμένο χρόνο, συχνά και κυριολεκτικά αίμα! Οι συνθήκες της πανδημίας επιτάχυναν και ενδυνάμωσαν όλες τις εκμεταλλευτικές προδιαθέσεις… Και αυτό δεν αφορά μόνο στην Ιταλία, αφορά την Ευρώπη και την Ελλάδα και τον κόσμο…
Συγχρόνως, αλλαγές έχουν συντελεστεί και συντελούνται στο εσωτερικό της εργατικής τάξης. Η ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας, με τη συμπίεση του κόστους εργασίας, έχει πετάξει εκτός παραγωγής παραδοσιακά εργατικά στρώματα και έχει φέρει στην εργασία νέα στρώματα εργαζομένων, νέων και μεταναστών, οι οποίοι, από ένα σημείο και πέρα δίνουν «νέο αίμα» (στην περίπτωση του Αντίλ, δυστυχώς στην κυριολεξία) στην εργατική τάξη και τους εργατικούς αγώνες. Η δημιουργία της Si Cobas είναι αυτή η περίπτωση.
Σημειώσαμε ότι ο θάνατος/φόνος του Αντίλ είναι η μύτη του παγόβουνου. Ας δούμε τα γεγονότα που προλείαναν το έδαφος για το μοιραίο αυτό γεγονός. Εδώ και μήνες, καθώς η συνδικαλιστική δράση έχει αναζωπυρωθεί, η αστυνομία και οι καραμπινιέροι σφυροκοπούν τις αλυσίδες περιφρούρησης της CI Cοbas. Αστυνομικοί, δικαστές, ενσωματωμένοι δημοσιογράφοι, υπό την διεύθυνση της κυβέρνησης, δημιουργούν ένα κλίμα ενάντια στο μαχητικό συνδικαλισμό. Σωματική βία κατά απεργών και συνδικαλιστών, χρήση απεργοσπαστικών ομάδων κρούσης των αφεντικών, σε συνδυασμό με παραπληροφόρηση προσπάθησαν να συντρίψουν τον αγώνα των απολυμένων εργατών μεταφοράς που απολύθηκαν από την FedEx στην Piacenza. Λίγες μέρες νωρίτερα, στις 11 Ιουνίου, είχε προηγηθεί άλλο ένα δολοφονικό συμβάν. Έξω από αποθήκη της FedEx στην πόλη Ταβεζάνο (κοντά στην Πιασέντζα) συνδικαλιστές της Cobas δέχθηκαν επίθεση με σιδερολοστούς από ομάδα οργανωμένων σωματοφυλάκων / γκάνγκστερς του τοπικού αφεντικού της αποθήκης στην οποία εργάζονται σχεδόν αποκλειστικά προσωρινοί και ενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι. Από την επίθεση ένας συνδικαλιστής τραυματίστηκε και βρίσκεται στο νοσοκομείο σε κώμα.
To όλο κλίμα ενθαρρύνει τα αφεντικά στις αντεργατικές τους επιθέσεις και αυτή η ενθάρρυνση είχε τους μολυσμένους καρπούς της – τη δολοφονία ενός απεργού συνδικαλιστή.
Ως αντίδραση στην δολοφονία του Αντίλ ακόμη και τα επίσημα συνδικάτα, η αριστερή CGIL, κήρυξε απεργία, κάτω από την πίεση της αριστερής πτέρυγας του συνδικάτου, ενώ το Σάββατο 26 Ιουνίου οργανώνεται στη Ρώμη πανεθνική διαδήλωση.
