Επαναστατική κρίση με διεθνείς συνέπειες έχει προκαλέσει η συγκλονιστική επαναστατική εξέγερση των εργατών και του λαού της δυτικο-αφρικάνικης Μπουρκίνα Φάσο.
Την Πέμπτη 30 Οκτωβρίου, μετά την ανακοίνωση του δικτάτορα Καμπαόρε για συνταγματική παράταση της ήδη 27χρονης προεδρίας του, εκατοντάδες χιλιάδες λαού κατέκλυσαν τους δρόμους της πρωτεύουσας Ουαγκαντούγκου, έκαψαν την Βουλή, το δημαρχιακό μέγαρο και κατέλαβαν τον κρατικό τηλεοπτικό σταθμό. Την επόμενη μέρα το αεροπλάνο της πέμπτης γαλλικής δημοκρατίας με εντολή της Κυβέρνησης Ολλάντ, «έσωσε» τον Καμπαόρε μεταφέροντάς τον έξω από τη φλεγόμενη χώρα.
Η ανατροπή του καθεστώτος Καμπαόρε που στήθηκε από τον γαλλικό ιμπεριαλισμό το 1987, μετά από την πραξικοπηματική ανατροπή του αριστερού στρατιωτικού ηγέτη Σανκάρα, είναι ισχυρό πλήγμα ενάντια στις ΗΠΑ και την –όχι και τόσο- πρώην, αποικιοκρατική δύναμη κατοχής της Μπουρκίνα Φάσο, Γαλλία. Η γεωπολιτική σημασία της χώρας για τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα, έκανε, από τον Οκτώβρη του 2012, το συμβούλιο ασφάλειας του ΟΗΕ, να δώσει το πράσινο φως για στρατιωτικές επιχειρήσεις στο Μαλί, με τη Γαλλία, να χρησιμοποιεί βάσεις στην Μπουρκίνα Φάσο για να πραγματοποιεί τις επιθέσεις της. Ολόκληρο το καπιταλιστικό στάτους-κβο στην Αφρική έχει πάρει φωτιά, όπως αποδεικνύει η ανατροπή Καμπαόρε στην Μπουρκίνα Φάσο.
Η εργατική τάξη της Μπουρκίνα Φάσο, βιώνει τη συνδυασμένη καπιταλιστική εκμετάλλευση και την ιμπεριαλιστική βία στην ευρύτερη περιοχή. Το 2011 και το 2013, μεγάλες διαδηλώσεις έχουν ξεσπάσει στην πολύ φτωχή αλλά βιομηχανική και χρυσοφόρο χώρα. Η εργατική τάξη και η νεολαία είναι η κύρια δύναμη της λαϊκής εξέγερσης. Στην τελευταία από αυτές, την εξέγερση της 30ης Οκτώβρη, κατάφεραν να ανατρέψουν τον Καμπαόρε και το υποχείριό του κοινοβούλιο μέσα σε δύο μέρες συγκρούσεων. Ωστόσο ο στρατός έχει καταλάβει την εξουσία. Η εργατική τάξη και ο επαναστατημένος λαός διαδηλώνουν την απαίτησή τους για ριζικές κοινωνικές και πολιτικές αλλαγές στη χώρα και ενάντια στην κατάληψη της εξουσίας από τον στρατό, ο οποίος στις 2 Νοέμβρη δολοφόνησε διαδηλωτές, στο όνομα της καταπολέμησης της «αναρχίας» και «της απειλής κατά της ιδιοκτησίας».
Η επαναστατική κρίση στην Μπουρκίνα Φάσο είναι παρούσα και οξύνεται. Η συμφωνία της 6ης Νοέμβρη ανάμεσα στο στρατό και τους αρχηγούς των κρατών Νιγηρίας, Σομαλίας και Γκάνας, προβλέπει «προεδρικές και κοινοβουλευτικές εκλογές το Νοέμβρη του 2015» χωρίς να καταλήγει σε συμφωνία για την «μεταβατική κυβέρνηση». Από την άλλη, η δημοκρατική αντιπολίτευση των λεγόμενων «οργανώσεων των πολιτών» έχει αστικό χαρακτήρα, μη αμφισβητώντας την στρατιωτική εξουσία και τα «μέτρα έκτακτης ανάγκης» που λαμβάνει. Οι κύριοι παράγοντες του αφρικάνικου καπιταλισμού στην περιοχή, όπως η Αφρικάνικη Ένωση και η Οικονομική Κοινότητα Κρατών Δυτικής Αφρικής (ECOWA) είναι σε διεργασίες για να εγκαταστήσουν ένα ελεγχόμενο από τους ίδιους καθεστώς, επιμένοντας στην «πλήρη αποκατάσταση της δημοκρατίας», δηλαδή του καθεστώτος αστικής τρομοκρατίας, εκμετάλλευσης και καταστολής των επαναστατημένων μαζών.
Τα σχέδιά τους εκφράζουν την αντεπαναστατική τους λύσσα απέναντι στον κίνδυνο που αντιμετωπίζουν τώρα να εξαπλωθεί η επαναστατική εξέγερση στις υπόλοιπες χώρες της περιοχής και ολόκληρης της μαύρης Ηπείρου, στην οποία είναι νωπές οι μνήμες και άλυτοι οι λογαριασμοί, μεταξύ άλλων, από τις δολοφονίες 44 εργατών στα ανθρακωρυχεία Μαρικάνα της Νότιας Αφρικής, τον Αύγουστο του 2012.
Ερνέστος Α.
