Ρεπορτάζ: Θόδωρος Κουτσουμπός
Μαζική ήταν η πορεία που οργανώθηκε το βράδυ της Τρίτης 23 Ιουνίου, στην Αθήνα, με πρωτοβουλία 8 σωματείων. Δεκάδες άλλα πρωτοβάθμια σωματεία και άλλες εργατικές συλλογικότητες πήραν μέρος δημιουργώντας μια σημαντική διαδήλωση 1200 – 1500 ανθρώπων.
H “ανησυχούσα” αστυνομία είχε φροντίσει να δυσκολέψει τους όρους άφιξης στη συγκέντρωση (στα Χαυτεία) –αλλά και τη μετακίνηση χιλιάδων ανθρώπων στην Αθήνα- κλείνοντας όλες τις εισόδους-εξόδους στο σταθμό της Ομόνοιας εκτός εκείνης της Αγ. Κωνσταντίνου, ενώ είχαν κλείσει και το σταθμό της Πανεπιστημίου. Και αν για τους επιχειρησιακούς αστυνομικούς διευθυντές η πορεία των σωματείων ήταν μια συνήθης –και ειρηνική- μαζική εκδήλωση, για κάποιους στην Κατεχάκη και στην κυβέρνηση φαίνεται πως είναι απειλή. Τωρινή και κυρίως μελλοντική… Γι’ αυτό φρόντισαν να στείλουν υπερβολικά μεγάλες, για την περίσταση, δυνάμεις των ΜΑΤ – σε κάποια απόσταση από την πορεία, είναι αλήθεια.
Στην κεφαλή της πορείας, που ξεκίνησε πριν τις 8 μ.μ., ήταν το πανό των σωματείων που πήραν την πρωτοβουλία, με ανοιχτές, από τα κάτω διαδικασίες συνελεύσεων: Σύλλογος Βιβλίου Χάρτου, ΣΒΕΜΚΟ, ΑΡΣΙΣ, PUBLIC, ΣΜΕΔ, ΣΣΜ, ΣΕΦΚ, ΝΟΚΙΑ. Ακολουθούσαν δεκάδες άλλα πρωτοβάθμια σωματεία και συλλογικότητες και επίσης η ΠΕΝΕΝ, το σωματείο ναυτεργατών από τον Πειραιά. «Δεν θα πληρώσουμε και αυτήν την κρίση», έγραφε το πρώτο πανό. «Δεν ζητάμε πολλά, τα θέλουμε όλα, για όλους/όλες», συμπλήρωνε, απηχώντας ένα από τα συνθήματα που γαλλικού Μάη.
«ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ σε μια σειρά αντεργατικά μέτρα που εξαγγέλλονται και μπαίνουν σε ισχύ, με τα οποία οι εργοδότες και η κυβέρνηση προχωρούν αποφασιστικά να φορτώσουν την κρίση του κορονοϊού στις πλάτες των εργαζομένων. ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα σύμφωνα με τις ανάγκες μας», έγραφε η ανακοίνωση-πλαίσιο της πορείας.
Πιο συγκεκριμένα, τα αιτήματα που αναδείκνυε η Εργατική Διαδήλωση ήταν:
– όχι στην εκ περιτροπής εργασία και τις μειώσεις μισθών.
– όχι στις απολύσεις, τη μη ανανέωση συμβάσεων ορισμένου χρόνου και τη διόγκωση της ανεργίας.
– όχι στην ελαστικοποίηση και την επισφαλή και “μαύρη” (ανασφάλιστη) εργασία.
– όχι στην εντατικοποίηση στους χώρους δουλειάς και την εργοδοτική αυθαιρεσία.
– όχι στην ανεξέλεγκτη τηλεργασία.
– όχι στην εξάπλωση της κυριακάτικης λειτουργίας των εμπορικών καταστημάτων.
– μέτρα υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους εργασίας.
– μέτρα στήριξης του δημόσιου συστήματος υγείας… για την αντιμετώπιση της πανδημίας χρειάζονται γιατροί και νοσηλευτές στα νοσοκομεία και Μονάδες Εντατικής Θεραπείας.
– μέτρα στήριξης των ανέργων.
– ειδικές ρυθμίσεις για τις υποχρεώσεις των εργαζομένων και των ανέργων αναφορικά με τα ενοίκια και τα τιμολόγια των ΔΕΚΟ.
– μέτρα στήριξης των εποχιακά εργαζομένων και των εργαζομένων με σύμβαση έργου (μπλοκάκι).
– απεγκλωβισμό των προσφύγων / μεταναστών από τα νησιά και τα κέντρα κράτησης… στέγη, εργασία, περίθαλψη, εκπαίδευση για τους πρόσφυγες / μετανάστες.
– να σταματήσει η αστυνομοκρατία και ο αυταρχισμός με πρόσχημα τον κίνδυνο του κορονοϊού.
Η πορεία βάδισε στην Σταδίου, πλατεία Συντάγματος όπου κρεμάστηκε ένα πανό κατά της κυριακάτικης αργίας, Φιλελλήνων, Ξενοφώντος μπροστά στα γραφεία του ΣΕΒ, Βουλή και Προπύλαια. Συμμετείχε όλο –σχεδόν- το φάσμα της επαναστατικής και ριζοσπαστικής αριστεράς και μέρος της αναρχίας-αυτονομίας (δεν μετείχαν, φυσικά, ΠΑΜΕ/ΚΚΕ ή από τον ΣΥΡΙΖΑ, ούτε όμως το ΣΕΚ και η ΟΚΔΕ).
Ο αγώνας συνεχίζεται!
*Φωτογραφίες : Θόδωρος Κουτσουμπός