Η ΩΡΑ ΠΟΥ ΠΕΦΤΟΥΝ ΟΙ ΜΑΣΚΕΣ
του Αλέξη Χαλβατζή
Την ώρα που η πανδημία του COVID-19 σαρώνει αφήνοντας πίσω της τα συντρίμμια τού ήδη εδώ και δεκαετίες ετοιμοθάνατου καπιταλιστικού συστήματος τα όρια ύπαρξης του οποίου φαίνεται να φτάνουν στο τέλος του, οι πολιτικοί ανά τον κόσμο εκπρόσωποί του πετούν από πάνω τους τον «δημοκρατικό» μανδύα, δείχνοντας το πραγματικό και απαίσιο πρόσωπό τους και θεωρώντας ότι δημιουργώντας ένα κλίμα τρομοκρατίας και φόβου θα καταστείλουν τη λαϊκή οργή που έρχεται σαν τσουνάμι να τους πνίξει. Πολύ χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν:
- Οι ΗΠΑ του Ντόναλντ Τραμπ, οι οποίες μετρούν ήδη από τις πρώτες εβδομάδες της πανδημίας του κορονοϊού εκατοντάδες χιλιάδες κρούσματα της ασθένειας, πάνω από 10.000 νεκρούς αλλά και 10.000.000 άνεργους (αριθμοί που συνεχώς αυξάνονται). Ο Τραμπ που είναι φανερό ότι έχει απολέσει τον έλεγχο της κατάστασης κάνει λόγο για ανάπτυξη του στρατού σε όλες τις πολιτείες προκειμένου -όπως λέει- να βοηθήσει στον τομέα της περίθαλψης των αρρώστων πολιτών. Είναι αυτή η πραγματικότητα ή μήπως φοβάται κάτι άλλο; Ο χρόνος θα δείξει.
Την ίδια στιγμή το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ απάλλαξε από τα καθήκοντά του τον κυβερνήτη –ο οποίος θα πρέπει να τονιστεί ότι διαγνώστηκε και αυτός με κορονοϊό- του αεροπλανοφόρου «USS Theodore Roosvelt» επειδή λόγω αρκετών κρουσμάτων του COVID-19 που παρουσιάστηκαν στο πλοίο έδωσε άδεια στο πλήρωμα. Αιτιολογώντας την απόφασή του είπε: «Δεν βρισκόμαστε σε πόλεμο. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να πεθάνουν οι ναύτες…».
- Η Βραζιλία του Μπολσονάρο, η μήπως όχι πια; Ένα ερώτημα το οποίο μένει να απαντηθεί στις επόμενες ώρες αφού έντονες φήμες από τη μεγαλύτερη χώρα της Λατινικής Αμερικής αναφέρουν ότι ο στρατός της χώρας έχει άρει την εμπιστοσύνη του στον ακροδεξιό πρόεδρο λόγω των χειρισμών του στην κρίση της πανδημίας του κορονοϊού· λέγεται πως προχωρήσει σε αντικατάστασή του από τον στρατηγό Βάλτερ Μπράνγκα Νέτο. Πληροφορίες που προέρχονται κυρίως από δημοσιογραφικές πηγές της Αργεντινής αναφέρουν χωρίς ωστόσο να επιβεβαιώνονται προς το παρόν, ότι για το γεγονός έχουν ήδη ενημερωθεί οι κυβερνήσεις των γειτονικών κρατών. Ένα άλλο σενάριο που κυκλοφορεί σύμφωνα με τη βραζιλιάνικη ιστοσελίδα στρατιωτικού ενδιαφέροντος Defesanet και με την ισπανική La Vanguardia είναι ότι η αποστολή που έχει ανατεθεί στον Νέτο φέρεται να είναι η μείωση της έκθεσης του Μπολσονάρο, αφήνοντάς τον «δημοκρατικά» στη θέση του, σαν να παρέμενε η κυβέρνηση δική του. Θα είναι όμως ο στρατηγός εκείνος που εφεξής θα παίρνει τις αποφάσεις για την κρίση του Κορονοϊού. Ίσως μάλιστα να διαψεύδει δηλώσεις και του ίδιου του Προέδρου τοποθετώντας τον Μπολσονάρο σε μια θέση «μονάρχη» χωρίς πραγματικές εξουσίες…
- Η Γαλλία του Μακρόν. Ήδη κατά την περίοδο των διαδηλώσεων των «κίτρινων γιλέκων» η γαλλική κυβέρνηση και ο ίδιος ο Μακρόν μιλούσε για κράτος σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης· άλλωστε τα κατασταλτικά μέσα που είχαν χρησιμοποιηθεί τότε μόνο ως δημοκρατικά δεν μπορούν να χαρακτηριστούν. Πλαστικές σφαίρες, δακρυγόνα, αύρες που εκτόξευαν νερό με τεράστια πίεση τραυματίζοντας εκατοντάδες ανθρώπους αλλά και νόμοι που αντιμετωπίζουν τους διαδηλωτές περίπου ως εγκληματίες βρίσκονταν και είναι σίγουρο ότι όποτε χρειαστεί θα ξαναβρεθούν στην ημερήσια διάταξη. Μετρώντας ήδη 5400 θανάτους από την πανδημία και με μια οικονομία επιβαρυμένη σε τρομακτικό βαθμό, ο Μακρόν επιστράτευσε ακόμα και τις ένοπλες δυνάμεις προκειμένου να ελέγχουν τις μετακινήσεις των πολιτών δημιουργώντας με αυτόν τον τρόποένα σκηνικό τρόμου με πάνοπλους στρατιώτες στους δρόμους των μεγάλων αστικών κέντρων. Καταλαβαίνει άλλωστε το μέγεθος της καταιγίδας που θα πέσει στο κεφάλι του από τον γαλλικό λαό. Ποιος τρομάζει όμως στην πραγματικότητα; Την απάντηση θα την δώσει στη Γαλλία και παντού η εργατική τάξη σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα.
- Η Ουγγαρία του Όρμπαν. Στις 30 Μαρτίου με πρόφαση την κρίση της πανδημίας του COVID-19 το κοινοβούλιο της Ουγγαρίας άναψε το πράσινο φώς στην ανάληψη υπερεξουσιών από τον πρωθυπουργό της χώρας Βίκτωρ Όρμπαν επιτρέποντάς του ουσιαστικά να έχει τη δυνατότητα να παρατείνει επ’ αόριστον την κατάσταση έκτακτης ανάγκης χωρίς να έχει ανάγκη τη σύμφωνη γνώμη του. Έτσι θα μπορεί να περνάει έκτακτα μέτρα μέσω κυβερνητικών διαταγμάτων, να καταργεί υφιστάμενους νόμους χρησιμοποιώντας ως πρόσχημα ότι έτσι διασφαλίζεται η οικονομία, η υγεία και η προσωπική και υλική ασφάλεια των πολιτών. Ανακηρύσσεται με λίγα λόγια ο Όρμπαν ως ο απόλυτος κυρίαρχος στο πολιτικό γίγνεσθαι της χώρας, κάτι δηλαδή σαν δικτατορίσκος με τη δυνατότητα να δρα κατά το δοκούν. Από την Ευρωπαϊκή Ένωση και από τον ΟΗΕ ίσα που ακούστηκαν κάτι φωνούλες διαμαρτυρίας, με τον φασίστα Όρμπαν να λέει: «Το είπα ξεκάθαρα στους ευρωπαίους κλαψιάρηδες ότι δεν έχω χρόνο να συζητήσω νομικά θέματα, συναρπαστικά χωρίς αμφιβολία, αλλά θεωρητικά, όταν πρέπει να σωθούν ζωές».
Σε αυτές τις συνθήκες θα πρέπει να παλέψουμε για να βάλουμε την ταφόπλακα στο καπιταλιστικό σύστημα που για αιώνες τρέφεται με το αίμα και τη σάρκα των ανθρώπων του μόχθου. Και ίσως για ακόμα μια φορά να είναι πολύ επίκαιρες οι πρώτες γραμμές του «Μανιφέστου» που πολλοί έσπευσαν πολύ βιαστικά να χλευάσουν μετά το 1989 νομίζοντας ότι ξεμπέρδεψαν μαζί μας. Βιάστηκαν όμως και θα πρέπει να ξέρουν ότι αυτή τη φορά δεν θα αφήσουμε τίποτα ανολοκλήρωτο.
