Αλλά ο Μπολσονάρου ασχολείται με το πώς θα αντιμετωπίσει τον Λούλα
Με πάνω από 3.000 νεκρούς καθημερινά τις τελευταίες ημέρες, με πάνω από 40.000 κρούσματα καθημερινά, μια πραγματική γενοκτονία συντελείται στη Βραζιλία. Στον ένα χρόνο από την έναρξη της πανδημίας, τον Μάρτιο του 2020, οι θάνατοι από Covid-19 ξεπερνούν τις 312.000, πάνω από το 11% παγκοσμίως, αν και η Βραζιλία είναι το 2,66% του παγκόσμιου πληθυσμού, οι δε μολύνσεις ξεπερνούν τα 12,5 εκατομμύρια. H γιγάντια αυτή λατινο-αμερικάνικη χώρα έχει το δεύτερο βαρύτερο τραγικό ρεκόρ θυμάτων του Covid μετά τις ΗΠΑ.
Η πολιτική του ακροδεξιού φασίζοντος Μπολσονάρου έχει παράξει τραγικά αποτελέσματα. Πώς να καταπολεμηθεί η πανδημία όταν ο αρχηγός του κράτους εφαρμόζει μια «ψεκασμένη» πολιτική χειρότερη από εκείνη του φίλου του, πρώην προέδρου των ΗΠΑ, Τραμπ; Eίναι αυτός που προτρέπει τους οπαδούς του στη μη χρήση των μασκών, που έχει χαρακτηρίσει τον Covid-19 μια «απλή γρίπη» και ως φάρμακο έχει προτείνει τη χρήση… υδροξυχλωροκίνης. Όσο για τα μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης και λήψη μέτρων στα εργοστάσια τα έχει απορρίψει γιατί έχουν οικονομικές συνέπειες…
Είναι αυτός ο πρόεδρος, ο Ζαΐχ Μπολσονάρου, που μετά από δύο συνεχόμενες ημέρες με ρεκόρ θανάτων λόγω Covid-19 στη χώρα του, είχε το θράσος να πει στους πολίτες να σταματήσουν να «κλαψουρίζουν» και να προχωρήσουν μπροστά. «Αρκετά με την γκρίνια και το κλαψούρισμα. Πόσο καιρό θα συνεχιστεί το κλάμα;», δήλωσε σε πλήθος οπαδών του, στη διάρκεια εκδήλωσης. Για να προσθέσει: «Πόσο καιρό θα κάθεστε στο σπίτι και θα κλείνετε τα πάντα; Κανείς δεν μπορεί να το ανεχθεί πλέον. Λυπούμαστε για τους θανάτους, ξανά, όμως χρειαζόμαστε μια λύση». Ποια λύση; Προφανώς υδροξυχλωροκίνη ή κάποιο άλλο ματζούνι. Πάντως, αυτή τη φορά δεν χαρακτήρισε όσους φοράνε μάσκες “ομοφυλόφιλους”(!) – μάλιστα σε κάποιες περιπτώσεις φοράει κι αυτός μάσκα!
Tο δεύτερο κύμα της πανδημίας είχε ως αποτέλεσμα την επιβολή νέων περιοριστικών μέτρων στην πρωτεύουσα Μπραζίλια και τη μεγαλύτερη πόλη της χώρας, το Σάο Πάολο. Το Ρίο ντε Τζανέιρο, επίσης, ανακοίνωσε την εφαρμογή του μέτρου της απαγόρευσης της κυκλοφορίας και περιορισμούς στη λειτουργία των εστιατορίων.
Στο μεταξύ, μια νέα επικίνδυνη μετάλλαξη του ιού έχει εμφανιστεί στη χώρα, το στέλεχος P1 που ήδη έχει εντοπιστεί στις ΗΠΑ. Στη χώρα έχει εμβολιαστεί μόλις το 2% του πληθυσμού, γεγονός που κάνει γιατρούς και επιδημιολόγους να καταγγέλλουν ότι ο Μπολσονάρου έχει καταστήσει τη Βραζιλία υγειονομική βόμβα και παγκόσμιο υγειονομικό κίνδυνο. Οι προοπτικές είναι τραγικές καθώς το δημόσιο σύστημα υγείας έχει φρακάρει… Το επόμενο βήμα θα είναι η απόλυτη υγειονομική κατάρρευση.
Το κρατικό επιστημονικό και τεχνολογικό ινστιτούτο Βραζιλίας Fiocruz, ζήτησε την επιβολή καραντίνας 14 ημερών για τη μείωση της μετάδοσης κατά τουλάχιστον 40% αλλά όπως καταγγέλλουν οι επιστήμονες αυτό απαιτεί μια συντονισμένη δράση η οποία προσκρούει στην πολιτική της κυβέρνησης. Έτσι, οποιαδήποτε μέτρα κι αν λαμβάνονται από τις τοπικές κυβερνήσεις και τους δημάρχους δεν έχουν αποτελέσματα καθώς ο καθένας εφαρμόζει διαφορετικά μέτρα, συχνά ασύμβατα μεταξύ τους.
ΛΟΥΛΑ
Για τους θανάτους από Covid-19 ο φασιστοειδής πρόεδρος της Βραζιλίας φαίνεται να μη δίνει δεκάρα. Αυτό που τον απασχολεί όμως είναι η αντιμετώπιση του πρώην προέδρου Λούλα, ηγέτη του Εργατικού Κόμματος, τον οποίο, με δικαστικές αποφάσεις για δήθεν σκάνδαλα, είχε βγάλει από τη μέση. Μια δικαστική όμως απόφαση στις αρχές του Φεβρουαρίου ήλθε να ανατρέψει την κατάσταση. Ο δικαστής Εντσον Φάχιν ακύρωσε όλες τις καταδικαστικές αποφάσεις σε βάρος του Λούλα, αποκαθιστώντας και τα πολιτικά του δικαιώματα κι ανοίγοντας το δρόμο ώστε ο πρώην πρόεδρος να μπορεί να διεκδικήσει την υποψηφιότητα και να αντιμετωπίσει τον Μπολσονάρου στις προσεχείς προεδρικές εκλογές του 2022.
Ο ακροδεξιός πρόεδρος Ζαΐχ Μπολσονάρου δήλωσε τη Δευτέρα 22/3 πως δεν πιστεύει ότι οι Βραζιλιάνοι επιθυμούν ο αριστερός πρώην πρόεδρος να διεκδικήσει την προεδρία στις εκλογές του 2022. Για το λόγο αυτό, ο δικός του άνθρωπος, ο γενικός εισαγγελέας Αουγκούστο Αράς θα εφεσιβάλει την απόφαση του Φάχιν…
Η δικαστική απόφαση αποκατάστασης του Λουίς Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα έχει προκαλέσει ενθουσιασμό στους εργαζόμενους και τους νέους που τάσσονται κατά της γενοκτονικής πολιτικής της κυβέρνησης Μπολσονάρου. Ένα μεγάλο κομμάτι της αριστεράς προσδοκά ότι μπορεί να λυθεί η κρίση στοιχιζόμενο πάλι πίσω από τον Λούλα.
Φυσικά, άλλο ζήτημα είναι η υπεράσπιση του δικαιώματος του Λούλα να συμμετέχει στις εκλογές με την ακύρωση της καταδίκης του, προϊόν της συνέργειας των αντιδραστικών μηχανισμών του δικαστικού σώματος με ισχυρές μερίδες του κεφαλαίου και του γιάνκικου ιμπεριαλισμού. Και άλλο είναι να μη θυμάται κανείς το πώς κυβέρνησε ο Λούλα από το 2003 έως το 2011.
Τώρα, εν μέσω της κρίσης και της φθοράς της κυβέρνησης Μπολσονάρου, φαίνεται ότι μερίδες της αστικής τάξης και δικαιοσύνης επιδιώκουν πολιτικές εναλλακτικές λύσεις για την αστική τάξη στις εκλογές του 2022. Επιδιώκουν να επαναφέρουν τον Λούλα στο προσκήνιο και ν’ αξιολογήσουν αν μπορεί να ηγηθεί μιας από αυτές τις εναλλακτικές, σε συναίνεση με τους εργοδότες και τους καπιταλιστές. Με αυτόν τον τρόπο, προσπαθούν να διοχετεύσουν την συσσωρευμένη λαϊκή οργή προς την εκλογική οδό, επιδιώκοντας να αποφύγουν ένα μεγάλο κίνημα διαμαρτυρίας στους δρόμους.
Ο Λούλα εξέφρασε σωστά τη λαϊκή δυσφορία για τους θανάτους που προκλήθηκαν από τη γενοκτονία του Μπολσονάρου ή την απουσία κοινωνικών πολιτικών, αλλά απέφυγε να διοχετευτούν αυτά τα παράπονα προς την ανάγκη οργάνωσης και καταπολέμησής τους. Αντί να ενθαρρύνει την κοινωνική κινητοποίηση στους δρόμους ενάντια στη γενοκτονία της άκρας δεξιάς, διατήρησε τη γραμμή της συνδιαλλαγής και του διαλόγου με τους επιχειρηματίες. Επιδίωξε να ενισχύσει τις προσδοκίες σε ένα ευρύ μέτωπο με τα συντηρητικά κόμματα στις εκλογές του 2022. Αυτός είναι ο παραδοσιακός τρόπος ομιλίας του Λούλα: πρότεινε περισσότερα όπλα για τις Ένοπλες Δυνάμεις και τη Στρατιωτική Αστυνομία (που καταστέλλει τις καταλήψεις, τις πορείες και χτυπά το λαό στις φαβέλες). Μιλά για το ίδιο είδος ταξικού συμφώνου που χρεοκόπησε επί των κυβερνήσεων του Εργατικού Κόμματος και ενίσχυσε τη δεξιά πτέρυγα. Αυτό το σύμφωνο όχι μόνο δεν βοηθά μια αριστερή διέξοδο, αλλά συνεχίζει να ανοίγει το δρόμο για την άκρα Δεξιά.
Απευθυνόμενος ουσιαστικά στην εθνική αστική τάξη, ο Λούλα λέει ότι είναι πρόθυμος να επαναλάβει τις κυβερνήσεις ταξικής συμφιλίωσης που ιδιωτικοποίησαν τις συντάξεις των ομοσπονδιακών υπαλλήλων, πλήρωσαν το εσωτερικό και εξωτερικό χρέος προς τους τραπεζίτες, εφάρμοσαν τον αντιτρομοκρατικό νόμο, τη μαζική φυλάκιση, τις δημοπρασίες πετρελαίου και τη δημιουργία της Εθνικής Δύναμης Ασφαλείας. Τι σημαίνει διακυβέρνηση από το Εργατικό Κόμμα είναι εμφανές ακόμα και σήμερα σε πολιτείες και δήμους που ελέγχει. Υποστήριξε σχέδια δημοσιονομικής προσαρμογής, ενέκρινε μεταρρυθμίσεις των κρατικών συντάξεων, κατέστειλε αντιφασιστικά και αντιρατσιστικά κινήματα και κατέστειλε εκπαιδευτικές απεργίες. Η διαφθορά που έπληξε τις κυβερνήσεις του Εργατικού Κόμματος είναι συνέπεια των συνδιαλλαγών του στο Κογκρέσο και της ενσωμάτωσής του στο αστικό κράτος. Μια στρατηγική ταξικής συνεργασίας δεν πρέπει να επαναληφθεί. Κατά τον ίδιο τρόπο, η υπεράσπιση μιας νέας δίκης κατά του Λούλα και των πολιτικών του δικαιωμάτων δεν σημαίνει πιστοποιητικό αθωότητας για τον Λούλα και το Εργατικό Κόμμα.
Με την άκρα δεξιά στην κυβέρνηση, εν μέσω της γενοκτονίας του covid-19, με την προώθηση των μέτρων δημοσιονομικής προσαρμογής που αυξάνουν τη μείωση των μισθών και την ανεργία, δεν υπάρχει άλλη διέξοδος από ένα ριζοσπαστικό μαχητικό, επαναστατικό κίνημα στους δρόμους που θα παλεύει για την γνήσια εργατική εξουσία και όχι για την εξουσία του PT.
Θ.Κ. – Αρ. Μα.
