υπό το πρίσμα των Financial Times
O φακός της δημοσιότητας μετακινήθηκε από το πρόσωπο του Nίκου Pωμανού, που μετά την πολυήμερη απεργία πείνας και την περίθαλψή του στο νοσοκομείο, ξανακλείστηκε στις φυλακές. Τα γεγονότα γύρω από την προεδρική εκλογή κυριάρχησαν. Kαλό όμως είναι να βλέπει κανείς πώς η εφημερίδα – σύμβολο του χρηματιστικού κεφαλαίου του Σίτι του Λονδίνου βλέπει τα διαδραματιζόμενα στην Eλλάδα.
Mε τίτλο «Ο εκσυγχρονισμός παραμένει το μεγάλο στοίχημα για την Ελλάδα», οι Φαϊνάνσιαλ Tάιμς του Λονδίνου αναφέρθηκαν, στις 12 Δεκεμβρίου 2014,στην κατάρρευση των μετοχών και των ομολόγων της Eλλάδας. Όμως, αυτό που εντυπωσίασε τον κ. Tony Barber των F.T. είναι άλλο:
«Ό,τι κι αν υπήρχε στο μυαλό των επενδυτών που έκαναν ντάμπινγκ τις ελληνικές μετοχές και τα ομόλογα αυτή την εβδομάδα, αναζωπυρώνοντας τις ανησυχίες σχετικά με τη σταθερότητα της ευρωζώνης, δεν ήταν σχεδόν σίγουρα η απεργία πείνας ενός 21χρονου αυτοαποκαλούμενου αναρχικού καταδικασμένου για ένοπλη ληστεία.
Ωστόσο, αυτό που κυριάρχησε στις τηλεοπτικές ειδήσεις της χώρας δεν ήταν η άτακτη υποχώρηση των αγορών και άμεση αιτία της – το άγχος ότι η ριζοσπαστική αριστερά μπορεί να έρθει στην εξουσία χάρη στην αιφνιδιαστική απόφαση του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, να συγκαλέσει πρόωρες προεδρικές εκλογές. Αντιθέτως, η κορυφαία είδηση ήταν η συμφωνία που μαγειρευόταν από τους πολιτικούς για τον τερματισμό της απεργίας πείνας του Νίκου Ρωμανού, επιτρέποντάς του να παρακολουθήσει το Πανεπιστήμιο, αν και παρακολουθούμενος με ηλεκτρονικό βραχιόλι.
Πέρα από το ενδιαφέρον γεγονός ότι ο Ρωμανός είναι ένας κατάδικος ληστής τραπεζών που θέλει να σπουδάσει Διοίκηση Επιχειρήσεων, υπάρχει μια στενότερη σχέση που χτυπάει στο μάτι μεταξύ της διαμαρτυρίας του στη φυλακή και της αναταραχής στις αγορές. Ο επίδοξος φοιτητής, ο οποίος εξακολουθεί να αντιμετωπίζει κατηγορίες συμμετοχής σε τρομοκρατική οργάνωση, χρησιμεύει σε πολλούς Έλληνες, ως σύμβολο της χώρας τους που υποφέρει, πεινασμένη και απελπισμένη μετά από σχεδόν πέντε χρόνια, μέσα σε αυτό που βλέπουν ως όλο και πιο άχρηστη υποτέλεια σε βάναυσους ξένους πιστωτές».
Kαι μετά από μπόλικη δόση χολής ο συντάκτης θα αφήσει τον Pωμανό για να περάσει στον Tσίπρα: «… Αλλά αυτό που απασχολεί τους εταίρους της ευρωζώνης στην Ελλάδα είναι αν ο κ. Τσίπρας θα αντικαταστήσει τον κ. Σαμαρά ως πρωθυπουργό – και, αν ναι, κατά πόσον θα τους αγανακτήσει συμπεριφερόμενος ως Λέον Τρότσκι -τον Μπολσεβίκο που επέμεινε στο να αποκηρύξουν το εξωτερικό χρέος της τσαρικής Ρωσίας- ή θα τους καθησυχάσει μιμούμενος τον Φρανσουά Ολάντ, τον Πρόεδρο της Γαλλίας του οποίου η κυβέρνηση ρίχνει τα σοσιαλιστικά συνθήματά της, όπως τα φύλλα του φθινοπώρου».
Aν και ανάμεσα στον αριστερό πολιτευτή Aλέξη Tσίπρα και τον επαναστάτη μαρξιστή Λεόν Tρότσκι μάλλον υπάρχει άβυσσος, ωστόσο είναι σαφές πως στην ψυχή των κονδυλοφόρων του χρηματιστικού κεφαλαίου ο φόβος εμφωλεύει… Iδίως καθώς ένας λαός που υποφέρει, πεινά και ταπεινώνεται, ταυτίζεται με έναν «ληστή τράπεζας»… O φόβος στις ψυχές των ληστών των λαών.
