ΟΛΗ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΙΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ !
Το σχέδιο διάλυσης του δημόσιου πανεπιστημίου, όπως και οι διαθεσιμότητες και οι απολύσεις των εργαζόμενων στα εκπαιδευτικά ιδρύματα, συνεχίζονται κανονικά, στην Ελλάδα του “success story” της πείνας, της φτώχειας,της κυβερνητικής και κρατικής καταστολής.
“Καλώς ορίσατε στην έρημο του πραγματικού”…
Πρόκειται για μια κατάσταση που εξελίσσεται μπροστά στα μάτια μας, και η οποία αφορά στην δρομολόγηση σε χρόνο ενεστώτα, της μετατροπής των πανεπιστημίων σε σύγχρονες γαλέρες, με τους εναπομείναντες -μετά τις απολύσεις- εργαζόμενους χωρίς εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα, με μισθούς πείνας σε ένα καθεστώς τρόμου και αυταρχισμού.
Δεν υπάρχουν περιθώρια αναμονής. Ο ατομικός δρόμος, ο αναχωρητισμός και η ιδιώτευση δεν αποτελούν βιώσιμες επιλογές, ειδικά σε μια συγκυρία, όπου δρομολογείται η απόλυση 1165 συναδέλφων από 8 ΑΕΙ, μετά τις 16/5, οπότε και η λήγει η περίοδος διαθεσιμότητας. Η μόνη επιλογή μας αφορά στον δρόμο του συλλογικού αγώνα, των ανυποχώρητων διεκδικήσεων, της ενότητας όλων των εργαζόμενων απέναντι σε μια πολιτική που μας πετά στο περιθώριο της ζωής.
Σε αυτό το πλαίσιο, η 48ωρη απεργία αποτελεί μια αναγκαία απάντηση, που ωστόσο θα μείνει κενό γράμμα, αν δεν λειτουργήσει ως έναυσμα για το ξέσπασμα εργατικών αγώνων διαρκείας, μέχρι να ηττηθεί η κυβέρνηση και η πολιτική της, στο σύνολό της.
Δεν τρέφουμε αυταπάτες για τον ρόλο της ΟΔΠΤΕ (Ομοσπονδία Υπαλλήλων ΑΕΙ-ΤΕΙ), που εξαγγέλλει απεργίες, για να ξεπλύνει τον ρόλο που διαδραμάτισε στο κλείσιμο της απεργίας διαρκείας των εργαζόμενων, στηριζόμενη στον “λόγο τιμής” του Αρβανιτόπουλου και στην κυβερνητική “φερεγγυότητα”. Η ΟΔΠΤΕ ωστόσο, δεν είναι κάτι άχρωμο και απρόσωπο. Έχει το πρόσωπο και το χρώμα των ΔΑΚΕ, ΠΑΣΚΕ αλλά και ΠΑΜΕ που από κοινού οδήγησαν την απεργία των διοικητικών υπαλλήλων στην συνθηκολόγηση με την κυβέρνηση, και τώρα οδηγούν με την υποτελή και ηττοπαθή τακτική τους, τους ίδιους εργαζόμενους, στην απόλυση και στην ανεργία. Μια τακτική οπισθοφυλακής, μια τακτική άμυνας απέναντι στην επίθεση της κυβέρνησης και του εσμού ΕΕ- κεφαλαίου και Τρόικας.
Η απάντηση απέναντι στην μοιρολατρία του αναπόφευκτου, είναι ο ανυποχώρητος αγώνας για το δικαίωμα στην εργασία και στην αξιοπρέπεια, για μια πανεπιστημιακή εκπαίδευση, στην υπηρεσία των εργαζόμενων και ολόκληρου του λαού.
Δεν υπερασπιζόμαστε :
Το πανεπιστήμιο της πληρωμένης από την ΕΕ “επιστημονικής έρευνας”, για τα συμφέροντα των επιχειρήσεων, εγχώριων και ξένων.
Το καθηγητικό κατεστημένο, που σε αγαστή σύμπνοια και συνεργασία με την κυβέρνηση και τις επιχειρήσεις, δρομολογεί την υποβάθμιση και διάλυση του δημοσίου πανεπιστημίου, και την μετατροπή του σε “εκπαιδευτικό ίδρυμα” – μπακάλικο, που θα πουλά έναντι αδρού αντιτίμου, στείρα εξειδίκευση, χρήσιμη μόνο για το κεφάλαιο και τα συμφέροντά του.
Τον ανούσιο και αντιδραστικό ακαδημαϊσμό, που κατανοεί τον πανεπιστήμιο και την πανεπιστημιακή διαδικασία, ως προνόμιο επαϊόντων, μακριά και ενάντια στις ανάγκες των εργαζόμενων, του λαού και ολόκληρης της κοινωνίας.
Αγωνιζόμαστε για ένα πανεπιστήμιο :
Δημόσιο αγαθό, προσβάσιμο και ανοικτό στους εργαζόμενους και στην κοινωνία, προσανατολισμένο στην επιστημονική έρευνα υποταγμένη, στις εργατικές και κοινωνικές ανάγκες.
Με εργαζόμενους, οργανικό και αναπόσπαστο μέρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας, με ουσιαστική συμβολή στην διαρκή αναβάθμιση του εκπαιδευτικού έργου, με πλήρη εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα και αξιοπρεπείς μισθούς.
Με πλήρη ελευθερία κοινωνικής, πολιτικής και ιδεολογικής έκφρασης, στην πρώτη γραμμή των κοινωνικών και εργατικών αγώνων, για το δικαίωμα σε μια ζωή με αξιοπρέπεια απαλλαγμένη από τα δεσμά του κεφαλαίου και των συμφερόντων του.
Από αυτή την σκοπιά παλεύουμε για το δικαίωμα στην εργασία των διοικητικών υπαλλήλων των ΑΕΙ-ΤΕΙ, από αυτή την σκοπιά αντιτασσόμαστε, στις διαθεσιμότητες και τις απολύσεις, που αποτελούν μέρος μια ολόκληρης διαδικασίας συντριβής κάθε εργατικού, εκπαιδευτικού και κοινωνικού δικαιώματος. Ακριβώς για αυτό ο αγώνας των διοικητικών υπαλλήλων για το δικαίωμα στην εργασία, είναι αγώνας όλων των εργαζόμενων, για αυτό και μπορεί μόνο να νικήσει, σε ενότητα με όλους τους εργαζόμενους, τόσο του δημόσιου όσο και του ιδιωτικού τομέα.
Είναι όμως ταυτόχρονα και αγώνας που πρέπει να δοθεί μαζί με τους φοιτητές και τους σπουδαστές, που στο ίδιο βαθμό προορίζονται να γίνουν βορά στις ορέξεις και στους σχεδιασμούς κυβέρνησης – ΕΕ- Τρόικας-κεφαλαίου.
Απέναντι σε αυτή την προσπάθεια είναι βέβαιο ότι θα έχουμε απέναντι μας, συνδικαλιστικές γραφειοκρατίες, που είτε προσπαθούν να περισώσουν την θεσούλα τους, είτε αδυνατούν να κατανοήσουν ότι αγώνας εγκλωβισμένος στα όρια του πανεπιστημίου, είναι ένας αγώνας που έχει ήδη ηττηθεί.
Η δύναμή μας και το ¨κλειδί¨ της νίκης μας, βρίσκεται στην ενότητα με όλους τους αγωνιζόμενους εργαζόμενους και τα πληττόμενα κομμάτια της κοινωνίας
Ο δρόμος που θα μας οδηγήσει στην τελική νίκη, περνά μέσα από την μαζική συμμετοχή των εργαζόμενων στα πανεπιστήμια, στις γενικές συνελεύσεις και στις απεργιακές επιτροπές, όχι μόνο ως διαδικασίες απόφασης, αλλά ως κινηματικά εργαστήρια παραγωγής πολιτικής από τους εργαζόμενους , για τους εργαζόμενους.
Μόνο έτσι θα γίνει δυνατή η απεμπλοκή από τα γρανάζια της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, που λειτουργεί ως φυλακή και τροχοπέδη για την ανάπτυξη μαζικών, συλλογικών, εξώστρεφων και αποτελεσματικών εργατικών αγώνων
Μόνο έτσι θα μετατρέψουμε, τους επιμέρους, αποσπασματικούς, καταδικασμένους σε αποτυχία αγώνες, σε Πολιτική Απεργία Διαρκείας, δηλαδή σε μια κοινωνική και πολιτική μάχη διαρκείας, που θα σαρώσει στο πέρασμά της, την κυβέρνηση και τα δεκανίκια των ξεπουλημένων συνδικαλιστών που την στηρίζουν.
Απέναντι στην απελπισία να αντιτάξουμε την αισιοδοξία των νικηφόρων εργατικών αγώνων.
Απέναντι στον ατομικισμό να αντιτάξουμε την συλλογικότητα και την ενότητα στην βάση των εργατικών αναγκών και συμφερόντων.
Απέναντι στην ανεργία, την εξαθλίωση και την καταστολή, να αντιτάξουμε το όραμα ενός κόσμου, χωρίς κεφάλαιο, με δουλειά, ελευθερία και αξιοπρέπεια για όλους.
ΓΕΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΝΙΚΗ !
ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΜΕ ΜΑΖΙΚΟΥΣ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ
ΟΛΗ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ !
14/5/14
Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα
