Πολύμορφο κοινωνικό κίνημα υπεράσπισης της δημόσιας ψυχικής υγείας
Μετά από 100 χρόνια λειτουργίας των ψυχιατρικών νοσοκομείων, το κράτος, με μνημονιακούς όρους, έρχεται να καταργήσει τα ψυχιατρεία και τον τομέα της ψυχικής υγείας με σκοπό την αντικατάσταση-μετατροπή τους σε Δικαστικά (Ακαταλόγιστων) με στόχο –φυσικά- όχι την παροχή των απαραίτητων ιατρικών υπηρεσιών και της ψυχολογικής υποστήριξης των ψυχικά ασθενών, αλλά τον εγκλεισμό τους σε νέου τύπου φύλακες-κολαστήρια.
Για όσους δε από τους συνανθρώπους μας που δεν «κερδίσουν» ένα εισιτήριο στα ξενοδοχεία θανάτου που οραματίζεται το υπουργείο υγείας και δεν μπορούν οι ίδιοι ή οι οικογένειές τους να καλύψουν τα έξοδα που απαιτούνται για τη μεταφορά τους σε κρατικοδίαιτες ΜΚΟ και ιδιωτικές κλινικές που φυτρώνουν ξαφνικά και τις οποίες ο νυν υπουργός υγείας ξεκάθαρα εκπροσωπεί, η κατάληξη τους θα είναι να σέρνονται μόνοι και αβοήθητοι χωρίς καμία φροντίδα και υγειονομική κάλυψη στους δρόμους και κάτω από γέφυρες της πόλης μας σε τραγικές για αυτούς συνθήκες διαβίωσης που θα τους οδηγήσουν στην πλήρη εξαθλίωση και ουσιαστικά στο θάνατο.
Ο Πολιτισμός μιας χώρας, ενός κράτους και μιας κοινωνίας πολλές φορές αντικατοπτρίζεται στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζονται οι πλέον ευάλωτες και ευπαθείς ομάδες όπως οι τοξικοεξαρτημένοι και οι ψυχικά ασθενείς και η κατανόηση από πλευράς κυρίως των θεσμικών οργάνων των ιδιαίτερων αναγκών αυτών, με σεβασμό πρωτίστως στην ανθρωπινή αξιοπρέπεια και υπόσταση.
Δυστυχώς, τα δείγματα γραφής της εξουσίας αποδεικνύουν συστηματικά -συστημικά και σταθερά πως το μόνο που τους απασχολεί είναι ο κάθε τύπου κοινωνικός έλεγχος αλλά και η εξόντωση ολόκληρων κοινωνικών ομάδων που γι’ αυτούς δεν αξίζουν να ζουν και είναι περιττοί στην κοινωνία αυτή…
Παίζουν τους θεούς και με εγκληματικές τακτικές οδηγούν όλο και περισσότερους συνάνθρωπους μας στο περιθώριο στοχοποιώντας τους και καταδικάζοντάς τους.
Δαφνί-Δρομοκαΐτειο και Ψυχιατρικό Θεσσαλονικης αυτή τη στιγμή οδεύουν προς το κλείσιμο με πρόσχημα τη μεταρρύθμιση!
Θύματα, δυστυχώς για ακόμη μια φορά των πολιτικών ισοπέδωσης κάθε ειδους δημόσιου συστήματος υγείας και οι εργαζόμενοι επαγγελματίες υγείας.
Κι’ άλλοι γιατροί, ειδικοί θεραπευτές νοσηλευτές, κοινωνικοί λειτουργοί ακόμη και οδηγοί έρχονται αντιμέτωποι με τις διαθεσιμότητες, κινητικότητες, απολύσεις. Οδηγούνται στην ανεργία αντί να υποστηρίζονται στον διαρκή δύσκολο αγώνα τους, όπου προσφέρουν, ο καθένας από το πόστο του, φροντίδα στους ασθενείς, βοηθώντας τους σε σημαντικούς τομείς, όπως η ψυχοκοινωνική αποκατάσταση, η κοινωνική και επαγγελματική επανένταξη και η παροχή μιας γενικότερης ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.
Η Ψυχιατρική «μεταρρύθμιση» και το ολοκαύτωμα της ψυχικής υγείας συνεχίζεται…
Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΜΟΝΑΔΑ ΑΠΕΞΑΡΤΗΣΗΣ ΣΤΟ ΕΣΥ ΤΟ «18 ΆΝΩ» ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ..
Αν όλες αυτές οι αποφάσεις υλοποιηθούν, ανεπιφύλακτα θα υπάρξουν άμεσες συνέπειες και στο 18 Άνω το οποίο διοικητικά ανήκει στο Δαφνί, βάζοντας έτσι ταφόπλακα στις περισσότερες από 32 δομές του, αλλά και στις προσπάθειες και τα όνειρα εκατοντάδων παιδιών τα οποία αυτή τη στιγμή με περίσσια δύναμη ψυχής και αποφασιστικότητα παρά τις αρνητικές εξελίξεις, δίνουν την δική τους μάχη, τον δικό τους αγώνα μέσα στη θεραπεία της Απεξάρτησης στην πολύ κρίσιμη β’ φάση του προγράμματος, αυτή της ψυχολογικής απεξάρτησης, με πλήθος δραστηριοτήτων και ομάδων ψυχοεκπαιδευτικών και ψυχοθεραπευτικών που συντελούνται στην κλειστή δομή του 18 μέσα στο ΨΝΑ. Παιδιά στη θέση των οποίων βρεθήκαμε κάποιοι στο πρόσφατο παρελθόν στη δική μας προσωπική μάχη με τα δαιμόνια των ναρκωτικών και των εξαρτήσεών τους αλλά και του ίδιου μας του εαυτού, γνωρίζοντας πολύ καλά μέσα από την δική μας εμπειρία πόσο σημαντική και καθοριστική είναι αυτή η β’ φαση για να συνεχιστεί με επιτυχία η μετάβαση στο τελικό στάδιο, αυτό της κοινωνικής επανένταξης..
Η ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ ΦΟΥΝΤΩΝΕΙ
Στην κεντρική αίθουσα του δημαρχείου του Χαϊδαρίου, την Τρίτη 1-4-2014 βρέθηκαν στην ίδια αίθουσα διάφορες συλλογικότητες, κινήματα, σύλλογοι, γιατροί, οικογένειες ψυχικά πασχόντων αλλά και αρκετοί λήπτες υπηρεσιών ψυχικής υγείας. Αντάλλαξαν σκέψεις, απόψεις, κάνοντας προτάσεις, κάποιοι από αυτους μοιράστηκαν ακόμη και φόβους και ανασφάλειες, άλλοι για το μέλλον τους και άλλοι για το τι πρόκειται να συμβεί σε δικούς τους ανθρώπους που βρίσκονται σε ψυχιατρικές δομές. Υπήρχαν στιγμές που η αίθουσα πλημμύριζε από τα συναισθήματα αγωνίας και ανασφάλειας, κάποιες στιγμές και απο το θυμό παρευρισκομένων προσπαθώντας να ακουστούν οι προσωπικές τους ιστορίες και εκφράζοντας παράλληλα και το θυμό τους για τη στάση κάποιων γιατρών που δεν τους σεβάστηκαν στο παρελθόν, όλοι όμως με ένα σκοπό, την απόκρουση και την αντίσταση μέσω κοινών δράσεων στα καταστροφικά σχέδια του κράτους και της κυβέρνησης για βίαιο κλείσιμο των ψυχιατρειων.
Αυτό ακριβώς τόνισε στην ομιλία του ο ψυχίατρος Θ. Μεγαλοοικονόμου ο οποίος τόνισε την ανάγκη για μια προσπάθεια ανοίγματος στην κοινωνία, όχι μόνο για τη διαφύλαξη των δημόσιων αγαθών αλλά για την υπεράσπιση της Ανθρώπινης ζωής. Εκανε λογο για ένα προδιαγεγραμένο πλάνο το οποίο όπως φαίνεται δεν λογαριάζει ανθρώπους. Κοινωνικοί λειτουργοί, γιατροί, νοσηλευτές, οικογένειες αλλά και οι ίδιοι οι λήπτες υπηρεσιών ψυχικής υγείας πρέπει όλοι μαζί να δράσουν, δήλωσε χαρακτηριστικά.
Εξίσου σημαντικές θέσεις πήραν και ασθενείς, μιλώντας για ηθικούς αυτουργούς και οι οποίοι μέσα από προσωπικά τους βιώματα και προβληματισμούς τα οποία μάλιστα είχαν αποτυπωμένα με τη μορφή σημειώσεων αναρωτιόντουσαν με μια ρητορική ματιά: Θα ξαναζήσουμε την βία της Νοσηλείας; θα επιστρέψουμε στα χειροπόδαρα δεσίματα; στα ηλεκτροσόκ; στους τονους κατασταλτικα φαρμακα ή ίσως κάποια στιγμή και στη θανατική ποινή; Γονείς εξέθεσαν την ανάγκη τους για δομές κοντά στις οικογένειες και τόνισαν την προσπάθεια για αλληλεγγύη μέσα σε αυτές παρά τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν.
Συλλογικότητες από περιοχές όπως το Περιστέρι, το Παλαιό Φάληρο αλλά και από το δήμο Χαϊδαρίου υπεραμύνθηκαν της προσπάθειας για συνεργασία και συντονισμό όλων με στόχο την ανατροπή και τη διάλυση των μνημονιακών πολιτικών χρησιμοποιώντας τη φράση «Ο κόμπος έφτασε στο χτένι, ή εμείς ή αυτοί..»
Προς το τέλος η κ. Κ. Μάτσα έκανε αναφορά στα 3.500.000 των ανασφάλιστων που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στη χώρα, στις κοινωνικές ανισοτητες όπου οι «πάνω» έχουν τα πάντα και καλλιεργούν το φόβο και την ανασφάλεια για να νιώθουμε ότι δε μπορούμε να κανουμε τιποτα, και οι «κάτω» φοβισμένοι και μοναχικοί, κάτι που μπορεί να αλλάξει μόνο μέσα από συλλογικότητες που πληθαίνουν όλο και περισσότερο σε όλη τη χώρα και με τις οποίες όλοι μαζί μπορούμε να σπασουμε το κλίμα του φόβου και σαν μια γροθιά να συστρατευτούμε εναντίον όλων αυτών που καταστρέφουν ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων.
Το ζήτημα της ψυχικής υγείας και το ολοκαύτωμα που ετοιμάζουν μάς αφορά όλους, τόνισε.
ΟΧΙ ΣΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΩΝ ΨΥΧΙΑΤΡΕΙΩΝ ΚΑΙ ΣΤΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΤΗΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ!
ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ ΝΑ ΣΥΜΒΕΙ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ.
Οι συλλογικές αντιστάσεις, μας έχουν γίνει τρόπος ζωής και προς αυτή την κατεύθυνση θα κινούμαστε διαρκώς ενάντια στις πολιτικές εξόντωσης ευελπιστώντας πως με τον αγώνα μας κάτι μπορεί προς το καλύτερο να αλλάξει.
ΚΑΝΕΝΑΣ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΣ –
ΚΑΜΙΑ ΥΠΟΤΑΓΗ ΣΕ Ο,ΤΙ ΕΧΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΑΣ ΤΗ ΖΩΗ.
ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΟΥΜΕ Ο,ΤΙ ΜΑΣ ΠΕΘΑΙΝΕΙ
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΒΟΥΡΒΟΣ.
