Χιλιάδες γυναίκες και άνδρες με ελπίδα και πίστη ότι αυτός ο κόσμος μπορεί και θα αλλάξει με αγώνα
της Μαργαρίτας Κουτσανέλλου
Κορίτσια με χρωματιστές κοτσίδες και γελαστά αποφασισμένα πρόσωπα˙ γυναίκες που κρατούσαν προστατευτικά με το ένα χέρι τα μικρά παιδιά τους και με το άλλο μοίραζαν προκηρύξεις˙ γυναίκες-μητέρες και σύζυγοι που κατέβηκαν πρώτη φορά σε πορεία και ήταν γι’ αυτές μία ημέρα ιδιαίτερη, αρχή ίσως μίας προσωπικής πορείας προς τη χειραφέτηση˙ αγόρια και άνδρες μεγαλύτεροι, σύντροφοι στις ζωές και στη δράση των χαμογελαστών κοριτσιών όλων των ηλικιών και κοινωνικών ή βιολογικών φύλων˙ όλοι/ες/α φωνάζοντας συνθήματα κατά της πατριαρχίας και της σχέσης της με τον καπιταλισμό και το εκμεταλλευτικό κράτος, με πανώ και πλακάτ βρέθηκαν στην Πλατεία Κλαυθμώνος, το απόγευμα της Πέμπτης 25 Νοέμβρη, παγκόσμια ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών.
Η συγκέντρωση σε πολύ μικρό χρόνο πολλαπλασιάστηκε με την παρουσία εκατοντάδων ανθρώπων και απέκτησε μεγάλο όγκο – σίγουρα πάνω από 2.000 άτομα. Η παρουσία των ΜΑΤ ήταν αρκετά έντονη και εντελώς παράταιρη με το ύφος και τη σύνθεση της συγκέντρωσης, η οποία κάθε άλλο από απολιτική ήταν βέβαια, καθώς τα συνθήματα που κυριαρχούσαν διέθεταν όχι μόνο φεμινιστικό χαρακτήρα, αλλά και ξεκάθαρο ταξικό, αντικαπιταλιστικό και αντικαταπιεστικό περιεχόμενο. Χαρακτηριστικά επίσης ήταν τα συνθήματα εναντίον της αστυνομικής βίας αλλά και των θεσμών του κράτους και της αποδεδειγμένης εμπλοκής οργάνων της σε πολλά εγκλήματα και συγκάλυψης και ανοχής εγκλημάτων κακοποίησης και εκμετάλλευσης γυναικών και ατόμων με προσδιοριζόμενη ταυτότητα φύλου, διαφορετική από το κοινωνικό.
Οι οργανώσεις και συλλογικότητες που συμμετείχαν ήταν πολλές. Με πανώ εμφανίστηκαν το ΝΑΡ, η ΛΑΕ, ο ΣΥΡΙΖΑ. Το ΕΕΚ συμμετείχε επίσης. Οργανώσεις όπως SABBAT, Ομάδα Ενάντια στην Πατριαρχία, αναρχικές φεμινιστικές οργανώσεις και πολλές φεμινιστικές συνελεύσεις.
Η πορεία ξεκίνησε από την Πλατεία Κλαυθμώνος και κατέληξε στο Σύνταγμα όπου πραγματοποιήθηκαν σχετικά δρώμενα. Ένα μέρος της πορείας πάνω από 200 άτομα, συνέχισε για να καταλήξει στο σημείο της δολοφονίας του Ζακ Κωστόπουλου στην Ομόνοια, φωνάζοντας τα γνωστά εμβληματικά συνθήματα.
Τα αιτήματα που κυριάρχησαν στη συγκέντρωση της 25/11 αφορούσαν κυρίως τη νομική αναγνώριση της γυναικοκτονίας ως ιδιαίτερου εγκλήματος ανθρωποκτονίας, αλλά και αιτήματα που ζητάνε την προστασία των κακοποιημένων γυναικών και την κοινωνική και κρατική υποστήριξή τους στον αγώνα τους να διασωθούν και να απαλλαγούν από την πατριαρχική καταπίεση και εκμετάλλευση σε όλες τις πτυχές της ζωής τους, την οικογενειακή, την επαγγελματική, την προσωπική.
