Πανδημία ως χρυσή ευκαιρία

Οι κυβερνήσεις χρησιμοποιούν πολλές φορές κάθε ευκαιρία που τους δίνεται, όπως η σημερινή πανδημία, για την εισαγωγή αυταρχικών νομοθεσιών και την ενίσχυση του κατασταλτικού κράτους.

Όλοι φυσικά αναγνωρίζουν πως καταστάσεις έκτακτης ανάγκης απαιτούν επείγοντα μέτρα, όπως η μάχη κατά του Covid-19, που είναι ένας αγώνας για επιβίωση. Η πολιτική όχι της κοινωνικής απόστασης (όπως ακούγεται από τα διάφορα Μ.Μ.Ε.) αλλά της φυσικής, της αυτοαπομόνωσης, καθώς μαζί με μαζικές δοκιμές φαίνεται ο μόνος τρόπος για να «ισοπεδώσουμε την καμπύλη» μέχρι τουλάχιστον να βρεθεί ένα εμβόλιο, το οποίο μπορεί να απέχει χρονικά αρκετά ακόμα.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, οι κυβερνήσεις, για το «καλό της ανθρωπότητας» χρησιμοποιούν την πανδημία ως χρυσή ευκαιρία για να θεσπίσουν αυταρχικές και αντιδημοκρατικές νομοθεσίες.

Ουγγαρία

Φυσικά δεν μας εκπλήσσει ότι ένας ιδιαίτερα ενθουσιώδης υπέρμαχος αυτής της προσέγγισης είναι ο Ούγγρος πρωθυπουργός, Όρμπαν – ως μέρος του σχεδίου του για την οικοδόμηση ενός «μη φιλελεύθερου κράτους». Έτσι, στα τέλη Μαρτίου, το κοινοβούλιο της Βουδαπέστης ψήφισε (137 έναντι 53) μέτρα που επιτρέπουν στον Ορμπάν να κυβερνά με διατάγματα για αόριστο χρονικό διάστημα. Έτσι ο καθένας μπορεί να φάει πενταετή ποινή φυλάκισης για «σκόπιμη» διάδοση «ψευδών πληροφοριών» ή «φημών» που παρακωλύουν τις κυβερνητικές προσπάθειες ενάντια στην πανδημία. Όποιος επίσης «παρεμβαίνει» στην ομαλή εφαρμογή εντολής καραντίνας ή απομόνωσης θα μπορούσε να αντιμετωπίσει ποινή φυλάκισης έως πέντε ετών – η οποία μπορεί να αυξηθεί σε οκτώ εάν κάποιο άτομο πεθάνει ως αποτέλεσμα αυτών των ενεργειών.

Ωστόσο, αυτές οι νέες εξουσίες θα μπορούσαν κάλλιστα να χρησιμοποιηθούν εναντίον οποιουδήποτε παραβιάζει την απαγόρευση κυκλοφορίας, για οποιονδήποτε λόγο, και είναι αρκετά ευρείες ώστε να περιλαμβάνουν δυνητικά οποιονδήποτε επικρίνει τη γενική προσέγγιση των αρχών σε οποιοδήποτε ζήτημα ή αμφισβητεί ένα συγκεκριμένο μέτρο που μπορεί να έχει μόνο μια έμμεση σχέση με τον ιό – η κυβέρνηση είναι ο τελικός διαιτητής αυτού που συνιστά «εμπόδιο» στην εφαρμογή του αντιπανδημικού προγράμματός της. Φυσικά, η κυβέρνηση Ορμπάν έχει μια 10ετή εμπειρία χρήσης αυταρχικών μέτρων για παρενόχληση των πολιτικών εχθρών της και παροχή οφελών στους φίλους της. Από ορισμένες απόψεις, τα νέα μέτρα δεν είναι εξουσίες έκτακτης ανάγκης αλλά πιθανώς μόνιμες αλλαγές στο ποινικό δίκαιο που δεν θα εξαφανιστούν όταν λήξει η τρέχουσα κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Αξίζει να θυμηθούμε ότι η νομοθεσία έκτακτης ανάγκης που θεσπίστηκε το 2016 για την αντιμετώπιση της «μεταναστευτικής κρίσης» εξακολουθεί να ισχύει.

Μετά την ψηφοφορία στο κοινοβούλιο, ο εκπρόσωπος Τύπου του πρωθυπουργού, Κόβατς έγραψε ότι, «όπως ακριβώς και κατά τη διάρκεια του πολέμου», η κατάσταση έκτακτης ανάγκης «θα μπορούσε να παραταθεί μέχρι το τέλος των εχθροπραξιών», καθώς η Ουγγαρία βρίσκεται σήμερα σε «ένα κράτος που μοιάζει με πόλεμο για να υπερασπιστεί το λαό μας ενάντια σε μια πανδημία, η οποία όμοια της δεν έχουμε δει εδώ και έναν αιώνα». Σύμφωνα με τον Κόβατς, οποιαδήποτε φιλελεύθερη ή άλλες επίκριση των μέτρων αποτελεί «ψευδή είδηση». Η κριτική είναι πράξη…. σαμποτάζ ενάντια στη συλλογική εθνική βούληση. Όποτε όποιος ασκεί κριτική είναι…..αντιπατριώτης!

Αξίζει να σημειωθεί ότι αμέσως μετά την απόκτηση νέων εξουσιών από τον Ορμπάν η κυβέρνηση πρότεινε ένα σχέδιο νόμου για τον τερματισμό της νομικής αναγνώρισης των τρανς. Με στόχο φυσικά την υπεράσπιση των «οικογενειακών αξιών» έναντι της «ιδεολογίας των φύλων», το νομοσχέδιο ορίζει ότι το φύλο πρέπει να ορίζεται ως «βιολογικό φύλο βάσει των κύριων χαρακτηριστικών του φύλου και χρωμοσωμάτων» – που σημαίνει ότι το κράτος θα καταγράφει το «φύλο κατά τη γέννηση» των ανθρώπων στο ουγγρικό ληξιαρχείο και έτσι θα καταστήσει αδύνατο για οποιονδήποτε να αλλάξει το νομικά αναγνωρισμένο φύλο τους. Οι τρανς άνθρωποι δυσκολεύτηκαν να τροποποιήσουν τα επίσημα έγγραφά τους από το 2018, οδηγώντας σε αρκετές νομικές προκλήσεις. Το προτεινόμενο νομοσχέδιο θα οριστικοποιήσει την καταπίεση των εν λόγω ατόμων, που δεν θα…. υπάρχουν πλέον σύμφωνα το νόμο. Και έπεται συνέχεια για άλλες… «μειονότητες».

Αζερμπαϊτζάν

Ωστόσο, ο Ορμπάν δεν είναι ο μόνος που χρησιμοποιεί τη συγκεκριμένη ευκαιρία για να ενισχύσει και να παγιώσει την εξουσία του. Έτσι, ο ισχυρός άνδρας του Αζερμπαϊτζάν, Αλίεφ, έχει εντείνει την παρενόχληση αντιπολιτευτικών ομάδων με το πρόσχημα του συντονισμού του «πολέμου» κατά του Covid-19, απειλώντας απροκάλυπτα να «απομονώσει» τους πολιτικούς εχθρούς του κατά τη διάρκεια αυτής της κρίσης, επειδή «δεν μπορούμε να επιτρέψουμε στις δυνάμεις κατά του Αζερμπαϊτζάν, την πέμπτη φάλαγγα, τους εθνικούς προδότες, να εκμεταλλευτούν αυτήν την κατάσταση, να διαπράξουν οποιαδήποτε πρόκληση». Εθνικισμός και σταλινισμός σε ένα «υπέροχο» μείγμα.

Ισραήλ

Ο πολιορκημένος πρωθυπουργός του Ισραήλ, Νετανιάχου, εκμεταλλεύτηκε γρήγορα την πανδημική κρίση – χρησιμοποιώντας ένα έκτακτο διάταγμα για να καθυστερήσει την έναρξη της δίκης του για κατηγορίες διαφθοράς και για να περιθωριοποιήσει το κοινοβούλιο και να θεσπίσει πρωτοφανή μέτρα παρακολούθησης. Τα μέτρα επιτρέπουν στις υπηρεσίες ασφαλείας του να εντοπίζουν τα δεδομένα κινητής τηλεφωνίας και πιστωτικών καρτών ατόμων με φερόμενο ιό κορονοϊού, τα οποία θα χρησιμοποιηθούν για την επιβολή καραντίνας και την προειδοποίηση όσων έχουν έρθει σε επαφή με μολυσμένα άτομα. Αυτές όμως οι εξουσίες παρακολούθησης του κυβερνοχώρου συνήθως προορίζονται για επιχειρήσεις «καταπολέμησης της τρομοκρατίας και είναι σίγουρο ότι ο Νετανιάχου θα μπορεί να τις χρησιμοποιήσει όπως επιθυμεί. Τα στοιχεία θα συλλέγονται μέσω εταιρειών τηλεπικοινωνιών από την Shin Bet, την εγχώρια υπηρεσία ασφάλειας.

Τώρα γίνονται προσπάθειες από τον Νετανιάχου για σχηματισμό κυβέρνηση εθνικής ενότητας με τον κύριο πολιτικό αντίπαλό του, τον Γκαντζ, ακόμα και αν οι συνομιλίες φαίνεται να καθυστερούν αυτή τη στιγμή. Το γεγονός όμως ότι ο Νετανιάχου παραμένει ο κινητήριος μοχλός στο Ισραήλ, αντί να βρίσκεται σε δίκη, δείχνει πώς η πανδημία είναι πράγματι ένα δώρο για κάθε αδίστακτο καπιταλιστή πολιτικό.

Κίνα – Νότια Κορέα

Άλλες χώρες έχουν προγράμματα μαζικής παρακολούθησης με τη χρήση δεδομένων που συλλέγονται από κινητά τηλέφωνα για …διάφορους λόγους – η Κίνα είναι ένα παράδειγμα. Η Νότια Κορέα επίσης έχει παρόμοια τεχνολογία, όπως αναμενόταν, η οποία έχει επικριθεί έντονα για εισβολή στην ιδιωτικότητα των πολιτών και τη δημοσιοποίηση των δεδομένων τοποθεσίας τους.

Γαλλία

Η Γαλλία επίσης είναι μια από τις σημαντικές περιπτώσεις σε αυτή την υπόθεση. Εδώ και χρόνια ο Μακρόν ήθελε να απαλλαγεί από την 35ωρο και την προστασία των εργαζομένων από την άδικη απόλυση – τώρα έχει επιτέλους την ευκαιρία του. Σε μια από τις πρώτες τηλεοπτικές ομιλίες του ανέφερε όπως πολλοί αστοί πολιτικοί ότι «είμαστε σε πόλεμο» και στόχος είναι η δημιουργία ενός πατριωτικού ενιαίου μετώπου εναντίον του Covid-19. Έτσι λοιπόν αναμένει οι πολίτες να επιδείξουν την …ανάλογη πολιτική νοοτροπία. Στη συνέχεια αυτή η έκκληση για εθνική ενότητα μεταφράστηκε σε πολιτική, όταν το γαλλικό κοινοβούλιο ψήφισε μια σειρά «έκτακτων» μέτρων, συμπεριλαμβανομένων των σαρωτικών εξουσιών υπέρ των αφεντικών και μονομερώς τροποποίηση των συνθηκών εργασίας και γενικά περιορισμό των πολιτικών ελευθεριών.

Ο πρόεδρος μετατρέπεται ουσιαστικά σε εκλεγμένο μονάρχη με δυνατότητα χρήσης δεσποτικών μεθόδων. Όποιος συλληφθεί χωρίς λόγο ή με τα απαιτούμενα έγγραφα θα τιμωρηθεί με πρόστιμο 135 ευρώ και στη συνέχεια μέχρι 3.000 ευρώ. Για ένα τρίτο αδίκημα παραβίασης του υποχρεωτικού περιορισμού σε περίοδο 30 ημερών, η κυβέρνηση μπορεί να επιβάλει ποινή φυλάκισης έξι μηνών, πέραν του προστίμου 3.700 ευρώ. Επιπλέον, το νομοσχέδιο παρατείνει την περίοδο για την οποία κάποιος μπορεί να συλληφθεί χωρίς κατηγορία και να τεθεί σε κατ’ οίκον περιορισμό ή σε ηλεκτρονική παρακολούθηση – μέτρα που δεν απαιτούν την άδεια δικαστή. Σε διάφορα μέρη της Γαλλίας αλλά και αλλού, οι άστεγοι έχουν τιμωρηθεί με πρόστιμο επειδή δεν έμειναν «σπίτι»! Ναι, είναι αναγκαία η λήψη μέτρων έκτακτης ανάγκης αλλά καπιταλιστές πολιτικοί σαν τον Μακρόν χειραγωγούν κυνικά την πανδημική κρίση για να επιτεθούν στα δικαιώματα των εργαζομένων και την περαιτέρω απορρύθμιση της εργασίας προς όφελος του καπιταλισμού.

Η.Π.Α.

Αν περάσουμε στις Η.Π.Α. ο Τραμπ ολοένα και περισσότερο παρουσιάζεται ως «πρόεδρος εν καιρώ πολέμου», κάτι που δεν μας προκαλεί εντύπωση. Οι εξουσίες έκτακτης ανάγκης που απαιτεί αφορούν την…. προεδρία «κατά τη διάρκεια του πολέμου». Οι περισσότερες εξ αυτών περιλαμβάνουν εξουσίες για περαιτέρω περιορισμό της μετανάστευσης -κάτι που είναι προσφιλές στον μακροχρόνιο σύμβουλο του Τραμπ, Μίλερ, ένα ο ένθερμο και λευκό «εθνικιστή», ο οποίος φαίνεται να συμφωνεί με την ιδέα της συνωμοσίας για την «εξαφάνιση» των λευκών μέσω … γενοκτονίας. Τα μέτρα επίσης περιλαμβάνουν το δικαίωμα να δοθεί στους δικαστές η εξουσία να φυλακίζουν ανθρώπους επ’ αόριστο χρόνο χωρίς δίκη.

Πολλοί και εύλογα φοβούνται ότι η έκτακτη αυτή νομοθεσία θα μπορούσε να μετατραπεί σ’ ένα ακόμη PATRIOT ACT , ο οποίος εσπευσμένα πέρασε μέσω του Κογκρέσου μετά την 11η Σεπτεμβρίου. Τα προτεινόμενα κατασταλτικά μέτρα δεν έχουν καμία πραγματική σχέση με τη συγκεκριμένη κρίση και η γλώσσα που χρησιμοποιείται είναι σκοπίμως ασαφής – παρέχοντας τη βάση για να δικαιολογηθούν ατελείωτες επεκτάσεις των…έκτακτων μέτρων και ακόμη περαιτέρω περιορισμός των δημοκρατικών δικαιωμάτων. Ουδέν μονιμότερο του προσωρινού.

Βρετανία

Ο Τζόνσον επίσης προώθησε το νομοσχέδιο Coronavirus, 329 σελίδων, όπου βρίσκουμε εξαιρετικά καταπιεστικές εξουσίες για τη σύλληψη ατόμων που είναι ύποπτα για τη μεταφορά του κορονοϊού. Οι έκτακτες εξουσίες θα παραμένουν σε ισχύ μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2022, υπό την προϋπόθεση κοινοβουλευτικής ανανέωσης κάθε έξι μήνες.

Τέλος, η διαρκής στρατιωτική ορολογία κινδυνεύει να αποτελέσει δύναμη κινητοποίησης για τον αυταρχισμό, όπου η αμφισβήτηση της κυβέρνησης και των αποφάσεων της θα μπορεί να θεωρηθεί μη… πατριωτική ή ακόμη και προδοτική ή επικίνδυνη.

Αρ.Μα.