Βιασμοί Παλαιστινίων φυλακισμένων σε κέντρο κράτησης του Ισραηλινού στρατού!
Good Morning World! – A New Day is Dawning!
του Θόδωρου Κουτσουμπού
Την έκφραση πογκρόμ χρησιμοποίησε στην ανακοίνωσή της η ισραηλινή ειρηνιστική οργάνωση “Ειρήνη Τώρα” (Peace Now!) για να καταγγείλει την επίθεση ακροδεξιών Εβραίων εποίκων στο Παλαιστινιακό χωριό Jit (Τζιτ), στα περίχωρα της Ναμπλούς, το σούρουπο της Πέμπτης 15 Αυγούστου. Πενήντα έως εκατό τρομοκράτες έποικοι εισέβαλαν στο χωριό, με πέτρες έσπασαν τα τζάμια σπιτιών και αυτοκινήτων, πέταξαν μέσα βόμβες μολότοφ προκαλώντας εμπρησμούς, έκαψαν σπίτια και αυτοκίνητα, πυροβόλησαν πισώπλατα και σκότωσαν έναν 23χρονο Παλαιστίνιο και τραυμάτισαν σοβαρά άλλον έναν και μερικούς ελαφρύτερα, τρομοκράτησαν τους κατοίκους ζητώντας τους να φύγουν προς Ιορδανία, διαφορετικά θα επιστρέψουν και θα τους σκοτώσουν όλους. Ο ισραηλινός στρατός, ο περιβόητος IDF που φημίζεται για τις ταχείες επεμβάσεις του επέβλεπε από απόσταση και σε κάθε περίπτωση άργησε να επέμβει.
Ό,τι συνέβη τον Δεκαπενταύγουστο του 2024 στο παλαιστινιακό χωριό Τζιτ είναι μια τυπική εκδήλωση του “πογκρόμ”. Mπροστά στη διεθνή κατακραυγή που προκλήθηκε, όχι μόνο η αριστερίζουσα οργάνωση “Ειρήνη Τώρα”, αλλά και ο Ισραηλινός πρόεδρος Χέρτζοκ καταδίκασε την επίθεση χαρακτηρίζοντάς την ως πογκρόμ.
Η λέξη πογκρόμ (погром) έχει περάσεια στη διεθνή βιβλιογραφία από τα ρωσικά. Οι Εγκυκλοπαίδειες σημειώνουν ότι προέρχεται από το ρήμα “громить” (γκρομίτ) που σημαίνει «συντρίβω». Είναι μια μαζική και οργανωμένη επίθεση όχλου, συνήθως χειραγωγούμενου από κρατικές αρχές, κατά μειονοτικών ομάδων που στοχοποιούνται ως ο “εχθρός”. Αρχικά, επίλεκτος στόχος των πογκρόμ ήταν οι Εβραίοι, οι οποίοι γίνονταν αποδιοπομπαίοι τράγοι, θεωρούμενοι ως υπεύθυνοι για όλα τα δεινά. Όλα τα αντισημιτικά αισθήματα και οι προλήψεις, ζυμωμένα επί αιώνες από τον χριστιανισμό, πυροδοτούνταν καταλλήλως για να στραφούν εναντίον των αλλογενών Εβραίων αφήνοντας στο απυρόβλητο την πολιτική και οικονομική εξουσία… Πογκρομίστες, όπως οι Μαύρες Εκατονταρχίες στη Ρωσία, χρησιμοποιήθηκαν όχι μόνο κατά των Εβραίων, αλλά και κατά της επανάστασης του 1905. Υπήρξαν ένα πρωτοφασιστικό κίνημα.
Στα τέλη του 19ου και μέχρι τα μέσα του 20ού αιώνα σε όλες τις χώρες της Ευρώπης και στην Αμερική σημειώθηκαν αντισημιτικά πογκρόμ κτηνώδους βαρβαρότητας. Στην τσαρική αυταρχία ξακουστά υπήρξαν τα πογκρόμ στην Οδησσό, τη νότια Ρωσία και κυρίως στην Ουκρανία και την Πολωνία, μέχρις ότου η Οκτωβριανή επανάσταση και οι Μπολσεβίκοι, με διαταγή του Λένιν απαγόρευσαν τον αντισημιτισμό και τα πογκρόμ και κυνήγησαν τους αντεπαναστάτες πογκρομιστές. Στα καθ’ ημάς, η επίθεση φασιστών και ακροδεξιών εθνικιστών στον εβραϊκό συνοικισμό Κάμπελ, στη Θεσσαλονίκη, το 1931, ήταν ένα τυπικό κτηνώδες αντισημιτικό πογκρόμ.
Η Νύχτα των Κρυστάλλων (Kristalnacht) στη χιτλερική Γερμανία, το 1938, ήταν μια κορυφαία στιγμή του βίαιου αντισημιτισμού που προλείανε το έδαφος για την επόμενη πράξη εξόντωσης των Εβραίων στο Άουσβιτς και τα άλλα στρατόπεδα θανάτου του διεστραμμένου γερμανικού ναζιστικού ρατσιστικού ιμπεριαλισμού.
Οι εθνοκαθάρσεις και τα πογκρόμ δεν περιορίστηκαν στους Εβραίους, συμπεριέλαβαν κάθε διαφορετική εθνότητα, κοινωνική, θρησκευτική ή φυλετική ομάδα που δεν ταίριαζε στα ρατσιστικά πρότυπα του Χίτλερ, του Ρόζενμπεργκ και των μιμητών τους. Αναρίθμητες είναι οι εκδηλώσεις πογκρόμ στον κόσμο, π.χ. το πογκρόμ κατά των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης το 1955 μέχρι την εξόντωση των Αρμενίων, και ας μην ξεχνάμε τα πογκρόμ της ναζιστικής Χρυσής Αυγής το 2010 – 2013.
Στις μεταβατικές περιόδους, στις αιχμές του χρόνου και της ιστορίας, τα πογκρόμ επανέρχονται, ως συμπτώματα κοινωνικής κρίσης, όπως ο πυρετός στο σώμα του ασθενούς…
Χωριό Τζιτ (Jit)
Αυτό που συνέβη στις 15 Αυγούστου 2024 στο χωριό Τζιτ, 10 χιλιόμετρα από τη Ναμπλούς, στην κατεχόμενη από το Ισραήλ Δυτική Όχθη, είναι μια τυπική εκδήλωση πογκρόμ. Αφηνιασμένοι ισραηλινοί φασίστες έποικοι, 50 έως 100 σύμφωνα με τις μαρτυρίες, με πυροβόλα όπλα M-16s και καλάσνικοφ, μαχαίρια, βόμβες μολότοφ και πέτρες, φορώντας κουκούλες οι περισσότεροι, επιτέθηκαν στο χωριό καθώς έπεφτε το σκοτάδι. Έσπασαν τζάμια σπιτιών, έριξαν βόμβες μολότοφ και έβαλαν φωτιά σε σπίτια, κατέστρεψαν αυτοκίνητα, σκότωσαν ανθρώπους. Ο 23χρονος Rashid Mahmoud Abdel Qader Sadda έπεσε νεκρός με μια σφαίρα που διαπέρασε την πλάτη του και βγήκε από το στήθος του, ενώ αρκετοί τραυματίστηκαν, εκ των οποίων ένας σοβαρά. Οι καταστροφές και ίσως οι νεκροί θα ήταν περισσότεροι, αν οι νέοι του χωριού δεν αντιδρούσαν οργανωμένα για να αντιμετωπίσουν τους πογκρομίστες φασίστες έποικους. Ο ισραηλινός στρατός, γνωστός για την άμεση και ταχεία δράση του, λέγεται ότι κρατούσε απόσταση από το πογκρόμ, και χρειάστηκε μισή έως μία ώρα για να καταφθάσει. Συνέλαβαν ένα άτομο από τους επιτιθέμενους εποίκους, το οποίο αργότερα άφησαν ελεύθερο γιατί “δεν βεβαιώθηκε η συμμετοχή του στο συμβάν”…
Η θανατηφόρα επίθεση στο παλαιστινιακό χωριό Τζιτ προκάλεσε διεθνείς καταδίκες και εκκλήσεις από τη Δύση προς το Ισραήλ “να παρέμβει” και επίσης αραβικές εκκλήσεις για λογοδοσία και κυρώσεις κατά του Ισραήλ.
Η εκπρόσωπος του γραφείου ανθρωπίνων δικαιωμάτων του ΟΗΕ Ravina Shamdasani, είπε ότι η βία στο Τζιτ «δεν ήταν μια μεμονωμένη επίθεση». «Είναι η άμεση συνέπεια της πολιτικής εποικισμού του Ισραήλ στη Δυτική Όχθη. Έχουμε αναφορές τα τελευταία χρόνια για εποίκους που επιτίθενται ατιμώρητα κατά των παλαιστινιακών κοινοτήτων στη γη τους στη Δυτική Όχθη», είπε στους δημοσιογράφους. Η «ουσία του θέματος», σημείωσε, «είναι η ατιμωρησία που απολαμβάνουν οι δράστες τέτοιων σοβαρών παραβιάσεων». Πρόσθεσε δε ότι υπήρξαν «αναφορές για τις ισραηλινές δυνάμεις ασφαλείας που βρίσκονταν σε ετοιμότητα καθόσον λάμβαναν χώρα οι επιθέσεις», καθώς και αναφορές για «διανομή όπλων στους εποίκους». Είναι γνωστό ότι ο φασίστας υπουργός αστυνομίας Μπεν Γκβιρ εξοπλίζει τους φασίστες έποικους των παράνομων εποικισμών στη Δυτική Όχθη και την Ιερουσαλήμ.
«Έτσι, υπάρχει ξεκάθαρα κρατική ευθύνη σε αυτό το θέμα», τόνισε.
Η Φραντσέσκα Αλμπανέζε, ειδική εισηγήτρια του ΟΗΕ για τα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη, είπε ότι πρέπει να επιβληθούν κυρώσεις στο Ισραήλ μετά την επίθεση εποίκων. «Η ώρα να δράσουμε ήταν πριν από δεκαετίες: μέχρι τώρα δεν γινόταν, αυτή η ώρα είναι τώρα», έγραψε στο X.
Αν και τα στοιχεία για το φασιστικό πογκρόμ των ισραηλινών εποίκων και τη σκόπιμη ολιγωρία του στρατού είναι αδιαμφισβήτητα οι μεγάλοι και ισχυροί του δυτικού ιμπεριαλιστικού κόσμου δεν έλαβαν κανένα μέτρο. Περιορίστηκαν σε ανώδυνες δηλώσεις και νουθεσίες προς την ηγεσία του Ισραήλ, ενώ παράλληλα φροντίζουν για τις αποστολές όπλων ή τον εφοδιασμό του Ισραήλ με καύσιμα για τα μαχητικά που ισοπεδώνουν τη Γάζα, όπως η ελληνική κυβέρνηση Μητσοτάκη.
ΗΠΑ, Ευρωπαϊκή Ένωση, Βρετανία, Γαλλία, δήλωσαν ότι η επίθεση στο Τζιτ και οι βιαιοπραγίες των εποίκων «είναι απαράδεκτες και πρέπει να σταματήσουν». Οι ίδιοι όμως δεν σταματούν ούτε κατά διάνοια την στρατιωτική, οικονομική και πολιτική στήριξη του κράτους του Ισραήλ που από τον περασμένο Οκτώβριο διεξάγει έναν πόλεμο γενοκτονίας κατά του Παλαιστινιακού λαού στη Γάζα και έναν χαμηλότερης έντασης πόλεμο στη Δυτική Όχθη με 630 νεκρούς, 5.400 τραυματίες και περί τις 5.000 συλλήψεις.
Από την πλευρά του, ο κυνικός και διεφθαρμένος πρωθυπουργός του Ισραήλ Νετανιάχου, δεν δυσκολεύτηκε να πει ό,τι ακριβώς περίμεναν να ακούσουν οι ηγέτες του δυτικού κόσμου. «Ο πρωθυπουργός Νετανιάχου είπε ότι θα υπάρξει ταχεία έρευνα. Ελπίζω ότι αυτή η έρευνα μπορεί να διασφαλίσει ότι όσοι ενεπλάκησαν σε αυτήν τη βία των εποίκων κατά τη διάρκεια των τελευταίων 24 ωρών θα οδηγηθούν στη δικαιοσύνη». Αλλά δεν είναι μόνο στη διάρκεια των τελευταίων 24 ωρών. Στη διάρκεια των 11 μηνών από την έναρξη του πολέμου στη Γάζα είναι χιλιάδες οι επιθέσεις των εποίκων κατά Παλαιστινίων στις πόλεις και τα χωριά της Δυτικής Όχθης, επιθέσεις σε βοσκούς και κοπάδια ζώων, κοπή και ξερίζωμα δέντρων και καλλιεργειών, αυθαίρετη επέκταση των αποκιοκρατικών εποικισμών. Κανείς έποικος δεν έχει λογοδοτήσει για πράξεις που αντίκεινται ακόμη και στον ισραηλινό νόμο και καταδικάζονται από τη διεθνή κοινότητα. Αυτή είναι μια μόνιμη και σταθερή πολιτική τακτική όλων των ισραηλινών κυβερνήσεων.
Όπως δεν λογοδότησε κανείς για τις επιθέσεις του 2008, που ακόμη και ο τότε πρωθυπουργός Ehud Olmert χαρακτήρισε ως πογκρόμ. Όπως δεν λογοδότησε, ούτε τιμωρήθηκε κανείς για το πογκρόμ στη Χαβάρα (Huwara), τον Φεβρουάριο του 2023, μήνες πριν την ένοπλη διάρρηξη της “ανοικτής” φυλακής της Γάζας, με τα πάνω από δύο εκατομμύρια αποκλεισμένους / φυλακισμένους, στις 7 Οκτωβρίου 2023. Τότε, ο στρατηγός του Ισραήλ Yehuda Fuchs χαρακτήρισε τις ενέργειες των Ισραηλινών εποίκων ως «πογκρόμ». «Το περιστατικό στη Χαβάρα ήταν ένα πογκρόμ που διεξήχθη από παράνομους», είπε.
Κανείς όμως δεν τιμωρείται. Γιατί η φασιστική δράση των ακροδεξιών εποίκων, στην πραγματικότητα είναι μια σκόπιμη πολιτική της ισραηλινής ηγεσίας, όχι μόνο της παρούσας υπό τον υπόδικο διεφθαρμένο Νετανιάχου. Είναι συμπληρωματική στη δράση του επίσημου στρατού, του IDF, που κάθε τόσο βομβαρδίζει, κανονιοβολεί, εισβάλλει και καταστρέφει πόλεις και προσφυγικούς καταυλισμούς των Παλαιστινίων, όπως στην Τζενίν και σε άλλα προσφυγικά κέντρα αντίστασης στη σιωνιστική κατοχή. Και ταυτόχρονα, στη Γάζα διεξάγει ένα γενοκτονικό έγκλημα, με απηνείς βομβαρδισμούς -έχουν πέσει στη διάρκεια των 10 μηνών από τον Οκτώβρη του 2023 περισσότερες βόμβες απ’ όσες έπεσαν στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου στη Δρέσδη και το Λονδίνο μαζί- με στοχεύσεις νοσοκομείων και σχολείων, καταστροφή υποδομών ύδρευσης και αποχέτευσης – πράξεις που τυπικά μπορούν και πρέπει να χαρακτηριστούν έγκλημα πολέμου.
Στόχος τους είναι η πλήρης εκδίωξη, ο εκτοπισμός όλου του Αραβικού Παλαιστινιακού λαού από τη γη του – όχι μόνο από τα εδάφη που ο ΟΗΕ αναγνώρισε ως Ισραήλ το 1947, αλλά από όλα τα κατεχόμενα εδάφη από το 1967. Η δημιουργία του “Μεγάλου Ισραήλ” σε βάρος των γηγενών Παλαιστινίων κατοίκων της ιστορικής Παλαιστίνης.
Sde Teiman: σεξουαλικά βασανιστήρια στις στρατιωτικές φυλακές του Ισραήλ
Τα απεχθή πογκρόμ των εποίκων βρίσκουν το αποκρουστικό συμπλήρωμά τους στις στρατιωτικές φυλακές όπου κρατούν Παλαιστίνιους μαχητές ή απλώς ύποπτους για ένοπλη δράση.
Ένας Παλαιστίνιος κρατούμενος που κακοποιήθηκε σεξουαλικά από Ισραηλινούς στρατιώτες στη φυλακή Sde Teiman στην έρημο Nεγκέβ (Nακάμπ στα αραβικά) μεταφέρθηκε σε κρίσιμη κατάσταση σε ισραηλινό νοσοκομείο. Η είδηση μεταδόθηκε από το ισραηλινό δημόσιο τηλεοπτικό δίκτυο KAN. Ο γιατρός που τον περιέθαλψε συγκλονισμένος δήλωσε ότι δεν πίστευε ότι θα μπορούσε να κακοποιηθεί έτσι άνθρωπος σε στρατόπεδο του Ισραήλ. Οι βασανιστές του είχαν εισάγει στον πρωκτό του ξύλινο ρόπαλο ή κάτι τέτοιο!
Ανάλογες ειδεχθείς πράξεις είχαν καταγγελθεί και στο παρελθόν, όμως τούτη φορά δέκα Ισραηλινοί στρατιώτες κατηγορήθηκαν για ομαδική κακοποίηση του κρατούμενου στο κέντρο κράτησης του στρατού. Οι εννέα στρατιώτες συνελήφθησαν στα τέλη Ιουλίου για ανάκριση στο πλαίσιο έρευνας για την κακοποίηση. Η απόπειρα σύλληψής τους από τη στρατιωτική αστυνομία προκάλεσε εξέγερση μέσα στο στρατό και ανταρσία στην κυβέρνηση των ακραίων φασιστών υπουργών που στηρίζουν τον Νετανιάχου.
Συνάδελφοι των κατηγορουμένων, με τη συνδρομή ακροδεξιών διαδηλωτών, ακροδεξιών πολιτικών και υπουργών εισέβαλαν στο κέντρο κράτησης sde Teiman για να εμποδίσουν τις συλλήψεις. Έγιναν διαπληκτισμοί και χρειάστηκε η συνδρομή άλλων στρατιωτικών ενισχύσεων για να πραγματοποιηθεί η μεταφορά των κατηγορουμένων. Αργότερα οι ακροδεξιοί διαδηλωτές εισέβαλαν στη στρατιωτική βάση όπου μεταφέρθηκαν για την ανακριτική διαδικασία οι κατηγορούμενοι.
Ακροδεξιοί, για την ακρίβεια φασίστες υπουργοί, όπως ο Σμότριτς (Οικονομικών) και ο Μπεν Γκβίρ (αστυνομίας) έκαναν αμφιλεγόμενες δηλώσεις για να χαρακτηρίσουν “ήρωες” τους στρατιώτες που κατηγορούνται αντί να επιβραβεύονται.
Ως αποτέλεσμα αυτών των διαμαρτυριών οι 5 συλληφθέντες στρατιώτες αφέθηκαν ελεύθεροι ενώ στους υπόλοιπους επιβλήθηκε κατ’ οίκον περιορισμός μέχρι το πέρας των ανακρίσεων…
Αλλά η δημοσίευση βίντεο με τον αποκρουστικό ομαδικό βιασμό του φυλακισμένου Παλαιστίνιου δεν μπορεί να κάνει αποδεκτή την εικόνα του “ήρωα” στρατιώτη. Πρόκειται για κτηνώδη απάνθρωπη βία που μόνο η φασιστική αποανθρωποποίηση μπορεί να κάνει αποδεκτή.
Επιπλέον, όπως αποδεικνύεται από έρευνα της ισραηλινής εφημερίδας Haaretz, το sde Teiman είναι ένα κολαστήριο βασανιστηρίων. Οι κρατούμενοι λιμοκτονούν, ξυλοκοπούνται και βασανίζονται συστηματικά.
Μαρτυρίες στρατιωτών που πήρε η εφημερίδα περιγράφουν ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο κακοποίησης οποίο είναι γνωστό στη στρατιωτική ιεραρχία. Μέσα σε κλουβιά, δεμένοι με χειροπέδες, καθιστοί, με δεμένα μάτια σε υψηλές θερμοκρασίες, ιδίως τους καλοκαιρινούς μήνες, Παλαιστίνιοι φερόμενοι ως μαχητές ή άμαχοι, ηλικιωμένοι και ανήλικοι υφίστανται κάθε είδους εξευτελισμό.
Μαρτυρία στρατιώτη:
«Ήμουν εκεί για 20 ημέρες. Το μέρος ήταν τότε χωρισμένο σε τέσσερα κυρίως κλουβιά, με δύο υπόστεγα σε κάθε ένα. Συνολικά υπήρχαν εννέα υπόστεγα και στο καθένα υπήρχαν μεταξύ 50 και 100 κρατούμενοι, εκτός από αυτό με τους ανηλίκους, όπου υπήρχαν ίσως μεταξύ 10 και 20.
«Σε κάθε υπόστεγο όλοι είχαν τα ίδια ρούχα, μπλε, και ένα είδος πορτοκαλί μαντηλιού στα μάτια. Φορούσαν σαγιονάρες και ο καθένας είχε ένα στρώμα γιόγκα, μόνο πιο λεπτό, και δεν τους επιτρεπόταν να κουνηθούν από αυτό. Κατά τη διάρκεια της ημέρας δεν επιτρεπόταν να ξαπλώσουν- τη νύχτα δεν επιτρέπεται να καθίσουν. Η ορθοστασία δεν επιτρεπόταν καθόλου χωρίς άδεια. Και δεν τους επιτρεπόταν να μιλούν. Τις περισσότερες φορές καθόντουσαν με τα χέρια δεμένα και με δεμένα τα μάτια. Στην πραγματικότητα, όχι τις περισσότερες φορές – είναι έτσι όλη την ώρα, μέρα και νύχτα».
Αυτούς που θεωρούσαν επικίνδυνους –χώριζαν τους κρατουμένους σε βαθμούς επικινδυνότητας από το 1 μέχρι το 4- τους έδεναν και τα πόδια.
Στα κλουβιά υπήρχαν δύο με τρεις χημικές τουαλέτες και κάποιος μπορούσε να πάει μόνο μετά από άδεια.
Σε αυτές τις συνθήκες οι τιμωρίες ήταν πολύ συχνές. Τιμωρίες εάν οι κρατούμενοι μιλούσαν μεταξύ τους, εάν προσπαθούσαν να κοιτάξουν μετακινώντας το μαντήλι που φορούσαν στα μάτια, τιμωρίες για κάθε αφορμή.
Μία από τις ήπιες τιμωρίες ήταν να μένουν όρθιοι με τα χέρια σηκωμένα για όση ώρα επιθυμούσε ο δεσμοφύλακας. Αλλά ακόμα συχνότερη ήταν η τιμωρία με ξύλο.
Τότε έπαιρναν τους φυλακισμένους, τους πήγαιναν κάπως απόμερα που δεν κατέγραφαν οι κάμερες και τους χτύπαγαν με γκλοπ. Ένας στρατιώτης μιλά για τις κραυγές που άκουγε κατά τη διάρκεια της τιμωρίας.
Άλλος εκτιμά από τους ήχους που άκουγε ότι τα χτυπήματα έσπαγαν μέχρι και κόκαλα. Το μόνο μέρος που δεν ακουμπούσαν οι στρατιώτες ήταν το πρόσωπο.
«Κάθε δύο ώρες υπήρχε ένα περιστατικό ξυλοδαρμού» λέει ένας στρατιώτης στη Haaretz αλλά προσθέτει ότι η χειρότερη τιμωρία ήταν η σωματική έρευνα.
«Συνήθως για μια έρευνα, εμφανίζεται μια ομάδα Force 100 με περίπου 10 άτομα. Έβαζαν τους κρατούμενους να ξαπλώνουν μπρούμυτα, με τα χέρια πίσω από το κεφάλι. Η Force 100 έπαιρνε περίπου 10 άτομα από κάθε φυλακή – κλουβί.
Έρχονταν με λίστες και ήξεραν ποιοι ήταν οι άνθρωποι. Τους έπαιρναν στην άκρη και πραγματικά τους έκαναν τη ζωή δύσκολη. Ξέρω ότι αυτή η λίστα είχε ετοιμαστεί από τη στρατιωτική αστυνομία και όχι από τη Στρατιωτική Υπηρεσία Πληροφοριών ή τη Shin Bet [υπηρεσία ασφαλείας]. Με άλλα λόγια, δεν έγινε για να τους αποσπάσουν πληροφορίες. Ήρθαν με μια λίστα ονομάτων και τους χτύπησαν άγρια. Ήταν χτυπήματα σε επίπεδο που… Νομίζω ότι κάθε φορά έσπαγαν δόντια, έσπαγαν κόκαλα. Γιατί ήταν πραγματικά ισχυρά χτυπήματα».
Ο ίδιος στρατιώτης αναφέρει ότι τα άτομα της Force 100 χτυπούσαν τους κρατούμενους μέχρι να κουραστούν.
«Υπήρχαν επίσης φορές που καλούσαν κανονικούς στρατιώτες να λάβουν μέρος στους ξυλοδαρμούς, από τις μονάδες φρουράς ή από τη στρατιωτική αστυνομία. Δεν ξέρω αν αυτό ήταν συντονισμένο εκ των προτέρων μαζί τους ή τους καλούσαν αυθόρμητα, αλλά ήταν ένα είδος χειρονομίας προς ορισμένους στρατιώτες».
«Υπήρχαν περιπτώσεις που δεν έβλεπα τους ξυλοδαρμούς, αλλά άκουγα τις γροθιές ή τις φωνές. Ήταν πολύ έντονες οι φωνές. Ήταν πιο έντονες από αυτές που άκουγα μερικές φορές σε άλλες ανακρίσεις. Τώρα, όλο αυτό το διάστημα, έρχονταν και τα σκυλιά που γαύγιζαν και πηδούσαν πάνω τους. Με φίμωτρο, ναι, αλλά τους γρατζουνούσαν και ήταν πραγματικά τρομακτικά. Στην αρχή υπήρχε και μια χειροβομβίδα αναισθητοποίησης. Ναι, κάθε φορά που ξεκινούσε μια τέτοια έρευνα, η Force 100 έριχνε μια χειροβομβίδα αναισθητοποίησης στο κλουβί».
Ένας άλλος στρατιώτης:
«Ήρθαν τύποι από τη δύναμη συνοδείας, οι οποίοι κατά τη γνώμη μου ήταν έφεδροι της στρατιωτικής αστυνομίας. Μπήκαν σαν μεγάλα κεφάλια, με μάσκες του σκι, και οδήγησαν τρεις ή τέσσερις κρατούμενους έξω.
Τους ανάγκασαν να περπατήσουν σκυφτοί, με χειροπέδες και με φανέλες στα πρόσωπά τους. Ο καθένας από αυτούς κρατούσε το πουκάμισο του ατόμου που βρισκόταν μπροστά του. Και τότε ξαφνικά είδα έναν από τους αστυνομικούς, ακριβώς στην είσοδο του κλουβιού, να παίρνει το κεφάλι του πρώτου κρατούμενου και «μπουμ», να το σπάει με δύναμη σε κάποιο σιδερένιο μέρος της πόρτας. Και στη συνέχεια τον χτύπησε ξανά φωνάζοντας «yalla».
Τη στιγμή που το είδα αυτό έπαθα απόλυτο σοκ. Ήταν απλά ακριβώς απέναντί μου… ξαφνικά είδα κάποιον με τη σκέψη να περνάει από το κεφάλι του ότι, “Ωραία, αυτό δεν είναι ανθρώπινο ον. Μπορώ απλά να χτυπήσω το κεφάλι του στην πόρτα. Απλά και μόνο επειδή το θέλω”. Ο αδιάφορος τρόπος που το έκανε με άφησε άναυδο. Δεν έδειχνε θυμωμένος ή γεμάτος μίσος, γελούσε μάλιστα με αυτό».
«Οι πιο ακραίες περιπτώσεις έρχονται στον απόηχο», περιγράφει ο ίδιος στρατιώτης. Για παράδειγμα, μια γυναίκα στρατιώτης από τον λόχο δήλωσε ότι ένας κρατούμενος την κρυφοκοίταξε και άγγιξε τον εαυτό του σεξουαλικά. Έτσι έφεραν τη Force 100, η οποία τον χτύπησε άγρια.
Μία άλλη μαρτυρία αναφέρει τι τους είπε μια γυναίκα αξιωματικός στην ενημέρωση όταν έφτασαν στο στρατόπεδο: «Θα είναι δύσκολο για σας. Θα θέλετε να τους λυπηθείτε, αλλά αυτό απαγορεύεται. Να θυμάστε ότι δεν είναι άνθρωποι. Από τη δική σας οπτική γωνία, δεν είναι άνθρωποι. Το καλύτερο είναι να θυμάστε ποιοι είναι και τι έκαναν τον Οκτώβριο».
Αυτή η απανθρωποποίηση των Εβραίων, των Σλάβων, των κομμουνιστών από τους ναζί, έκανε δυνατή τη διάπραξη του ανείπωτου εγκλήματος της εξόντωσης εκατομμυρίων ανθρώπων στα στρατόπεδα θανάτου, τους θανάτους με Ζυκλόν και το ψήσιμο ανθρώπων στους φούρνους.
Ιδρυμένο το 1948, το κράτος του Ισραήλ υποτίθεται θα έδινε μια εθνική εστία στον Εβραϊκό λαό που αναμφισβήτητα μαρτύρησε από την κτηνωδία του φασισμού και του αντισημιτισμού.
Στην πραγματικότητα, οι αντισημίτες του ιμπεριαλιστικού κόσμου, δημιουργούσαν ένα προκεχωρημένο φυλάκιο της Δύσης στην πετρελαιοφόρα και γεωστρατηγικά καίρια, σε επαναστατικό αναβρασμό, Αραβική Μέση Ανατολή. Ταυτόχρονα, απαλλάσσονταν από τους Εβραίους των χωρών τους, κατεύναζαν τον ριζωμένο αντισημιτισμό σε τμήματα των κοινωνιών τους και… κέρδιζαν ψήφους!
Το νέο κράτος ιδρύθηκε, στις 14 Μαΐου 1948, στη βάση μιας μεγάλης ιστορικής αδικίας, στιγματισμένο από ένα έγκλημα. Η ίδρυση του κράτους του Ισραήλ είναι συνυφασμένη με την Νάκμπα, την Καταστροφή του λαού της Παλαιστίνης. Στο έγκλημα του Γερμανικού ναζισμού κατά του Εβραϊκού λαού, οι δυτικοί ιμπεριαλιστές, ΗΠΑ και Βρετανία πρωτίστως, με τη συνενοχή της σοβιετικής γραφειοκρατίας του Στάλιν, απάντησαν με ένα άλλο μαζικό έγκλημα, την Καταστροφή του λαού της Παλαιστίνης.
Ιδρύθηκε πάνω στο έδαφος της Παλαιστίνης, εκδιώκοντας με τη βία και την τρομοκρατία, με σφαγές όπως στο Ντεῒρ Γιασίν, έναν ολόκληρο λαό, τον αραβικό Παλαιστινιακό λαό. Αυτή η πυοροούσα πληγή παράγει και αναπαράγει έναν ατέρμονα πόλεμο, στρατιωτική κατοχή της Παλαιστίνης, βία καταπίεση κι ένα κράτος ρατσιστικό και τρομοκρατικό. Τα πογκρόμ και τα βασανιστήρια στεφανώνουν το σιωνιστικό όραμα. Και μάλιστα, με τον Νετανιάχου και τους φασίστες υπουργούς που τον στηρίζουν να απειλούν με ολοκαύτωμα όλη τη Μέση Ανατολή. (Ο πρωθυπουργός Νετανιάχου έχει κι έναν πιο προσωπικό λόγο για να διατηρεί και να επεκτείνει τον πόλεμο: να γλυτώσει τη φυλακή! – γι’ αυτό μποϋκοτάρει τη συμφωνία ανταλλαγής αιχμαλώτων με τη Χαμάς αδιαφορώντας για τις μεγάλες διαδηλώσεις -και- στο εσωτερικό του Ισραήλ.)
Και μόνο ότι το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο και το Διεθνές Δικαστήριο δέχθηκαν την προσφυγή της Νότιας Αφρικής και άλλων χωρών για να δικάσουν το Ισραήλ για εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, κάνει σαφές ότι το κράτος του Ισραήλ είναι προϊόν μιας ιμπεριαλιστικής τερατογένεσης. Δεν είναι η απάντηση στον αντισημιτισμό, ούτε λύση για τον εβραϊκό λαό.
Σ’ αυτό έχουν απόλυτο δίκιο οι Αμερικανο-Εβραίοι φοιτητές που πρωτοστατούν σε διαδηλώσεις κατά του γενοκτονικού πολέμου στη Γάζα στις ΗΠΑ. Είχε δίκιο η Τρίτη Κομμουνιστική Διεθνής που ήδη από το 1920 αντιτάχθηκε στο σιωνιστικό-ιμπεριαλιστικό εναγκαλισμό για την ίδρυση “εθνικής εστίας για τους Εβραίους” που διακήρυξε ο αντισημίτης υπουργός εξωτερικών της ΄Βρετανίας Μπάλφουρ. Είχε δίκιο η Τέταρτη Διεθνής που με απόφασή της το 1948 επίσης αντιτάχθηκε στο σιωνιστικό κράτος και δεν αποδέχθηκε ως λύση το “δύο κράτη – για δύο λαούς”. Όπως είχε δίκιο ο Άλμπερτ Αϊνστάιν και πλήθος επιστήμονες και διανοούμενοι που κατήγγειλαν τη φασιστική βία των τρομοκρατικών ομάδων και την ίδρυση ενός (καθαρόαιμου) εβραϊκού κράτους αγνοώντας και παραβιάζοντας τα εθνικά δικαιώματα ενός άλλου λαού, του Παλαιστινιακού.
Τα τωρινά πογκρόμ και τα σαδιστικά σεξουαλικά βασανιστήρια στις στρατιωτικές φυλακές, η υποστήριξή τους και υποδαύλισή τους από φασίστες υπουργούς της κυβέρνησης του Ισραήλ, στιγματίζουν όχι μόνο το Ισραήλ, αλλά κι όλες τις κυβερνήσεις του δυτικού ιμπεριαλιστικού κόσμου που στηρίζουν το Ισραήλ και τον γενοκτονικό του πόλεμο και πρωτίστως την Αμερική. Μαζί και την κυβέρνηση Μητσοτάκη και συνολικά το ελληνικό κράτος και τους πολιτικούς και οικονομικούς φορείς του. Και συνιστούν απειλή για τους λαούς όλου του κόσμου, μαζί και του Εβραϊκού λαού. Συμβάντα όπως αυτά εγχαράσσονται στο κοινωνικό σώμα. Και μαζί με την άλλη πολεμική σύγκρουση στην ανατολική Ευρώπη απειλούν να βυθίσουν τον κόσμο στη βαρβαρότητα και στον όλεθρο ενός τρίτου παγκόσμιου πολέμου.
Για να μην ξημερώσει η Ημέρα της Φρίκης, πρέπει οι λαοί και η εργατική τάξη να ανακόψουν αυτή την κατάπτωση με την παγκόσμια σοσιαλιστική επανάσταση που εμπεριέχει ως συνιστώσα της την εθνικοαπελευθερωτική επανάσταση για τη λευτεριά και ανεξαρτησία των καταπιεσμένων λαών. Η ίδρυση μιας παγκόσμιας επαναστατικής οργάνωσης, της επαναστατικής εργατικής Διεθνούς, της Τέταρτης Διεθνούς του 21ου αιώνα, είναι καθήκον των επαναστατών σοσιαλιστών – κομμουνιστών.
Η αλληλεγγύη στον Παλαιστινιακό λαό είναι πρώτιστο καθήκον της εργατικής τάξης και των λαών. Κανένας λαός δεν μπορεί να είναι ελεύθερος όταν δίπλα του ένας άλλος λαός σφαγιάζεται και βασανίζεται. Νίκη και λευτεριά στο λαό της Παλαιστίνης. Κάτω το σιωνιστικό κράτος του Ισραήλ – για μια ελεύθερη Παλαιστίνη από το Ποτάμι μέχρι τη θάλασσα, όπου Μουσουλμάνοι, Χριστιανοί και Εβραίοι θα μπορούν να ζουν με ίσα δικαιώματα χωρίς θρησκευτικές ή άλλες διακρίσεις.
Και ποτέ δεν ξεχνάμε: Ο κύριος εχθρός βρίσκεται στη δική μας χώρα. Κάτω ο Μητσοτάκης και οι ιμπεριαλιστές προστάτες του σιωνιστικού κράτους.
( Πηγές: Haaretz, palestinechronicle.com, in.gr )
