Έμπνευση για νέες εξεγέρσεις

του Θόδωρου Κουτσουμπού

Τελικά, για άλλη μια φορά, στη διάρκεια σχεδόν μισού αιώνα, το Πολυτεχνείο αποδεικνύει ότι… Ζει!

Ζει και φλογίζει τις καρδιές όχι μόνο όσων το έζησαν ή όσων έζησαν τις πρώτες ταραγμένες επετείους με τα εκατομμύρια και τις εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές και τους νεκρούς από τις βίαιες επιχειρήσεις αστυνομικής καταστολής, αλλά και των νέων παιδιών, φοιτητών, μαθητών και νέων εργατών σήμερα.

Ζει βαθειά χαραγμένο στην ιστορική μνήμη του λαού, κάρφος στα μάτια των κυρίαρχων τάξεων και των ιμπεριαλιστών, ιδίως των ΗΠΑ, φωτεινό όραμα και έμπνευση για νέες εξεγέρσεις, μέχρι να ολοκληρωθεί / εκπληρωθεί το  «επανάσταση λαέ!» του 1973.

Φέτος, 48η επέτειο της (αιματηρής, ας μην το ξεχνάμε) εξέγερσης του Πολυτεχνείου, αντίθετα με την περσινή, δεν είχαμε το κυνήγι της αστυνομίας, παρά την κινητοποίηση τουλάχιστον 5.500 αστυνομικών. Ούτε τους υψηλούς τόνους και τις απειλές του πρώην υπουργού Χρυσοχουντίδη. Προφανώς, η κυβέρνηση υπό την νέα ηγεσία του υπουργείου Προ.Πο. (του πρώην γραμματέα της ΚΝΕ Θεοδωρικάκου) κάνοντας την «ανάγκη φιλοτιμία» κατάλαβε ότι δεν θα μπορούσε να αντιμετωπίσει την οργή της νεολαίας και του λαού, που εκτός των αστυνομικών απαγορεύσεων έχουν και χίλιους δυο άλλους λόγους να ξεσηκωθούν (ανεργία, πανδημία, ανατιμήσεις κ.τ.λ.). Πέρσι η κυβέρνηση είχε υποστεί πολιτική ήττα. Φέτος εκτός της πολιτικής ήττας κινδύνευε να υποστεί και ήττα επί του πεδίου…

Δεκάδες χιλιάδες ήταν οι διαδηλωτές την Τετάρτη 17 Νοέμβρη. Μετά το μεσημέρι φοιτητικοί σύλλογοι και οργανώσεις του αριστερού και αντιεξουσιαστικού χώρου άρχισαν να συγκεντρώνονται στην οδό Σταδίου από την πλατεία Κλαυθμώνος έως το  Άγαλμα Κολοκοτρώνη. Όταν κατά τις 4μισυ ξεδιπλώθηκε η πορεία προς την αμερικανική πρεσβεία ήταν ένα εντυπωσιακό θέαμα. Με το πανό του ΣΦΕΑ (Συλλόγου Φυλακισθέντων Εξορισθέντων Αγωνιστών 1967-74) επικεφαλής, ακολουθούσαν τα φοιτητικά μπλοκ, σωματεία, αριστερές οργανώσεις και διάφορες συλλογικότητες. Πίσω από το πανό των συλλόγων του Πολυτεχνείου ήταν πάνω από 1.000 φοιτητές. Ακολουθούσε το μπλοκ των Φυσικομαθηματικών και άλλων Σχολών με 2.000 φοιτητές. Οι αντιπροσωπείες των σωματείων, σχετικά μικρές (ήταν και μέρα εργάσιμη), ωστόσο συγκροτούσαν ένα σημαντικό μπλοκ πάνω από 500 ανθρώπων. Οι αριστερές οργανώσεις είχαν επίσης μαζική παρουσία, συνολικά χιλιάδες, ενώ προς το τέλος της πορείας, στο μπλακ μπλοκ ακολουθούσαν 4.000 άνθρωποι. Μαζικό ήταν επίσης το μπλοκ καλλιτεχνών με περίπου 500 άτομα. Συνολικά πάνω από 12 χιλιάδες διαδηλωτές πορεύτηκαν υπό τον ασφυκτικό κλοιό των ΜΑΤ, ιδίως στο πίσω μέρος της πορείας. «ΜΑΤ παντού, ΜΕΘ πουθενά», «ΕΛ.ΑΣ Ελλήνων αστυνομικών, ρουφιάνων δολοφόνων και βασανιστών», «οι μπάτσοι δεν είναι παιδιά των εργατών, είναι τα σκυλιά των αφεντικών», ήταν μερικά από τα συνθήματα της διαδήλωσης.

Στη διαδήλωση κυριαρχούσαν τα αντιιμπεριαλιστικά, αντικυβερνητικά, αντικρατικά συνθήματα. Απέναντι στις προσπάθειες ενσωμάτωσης του Πολυτεχνείου στο κρατικό αφήγημα οι διαδηλωτές αντέτασσαν: «Το Πολυτεχνείο δεν ήτανε γιορτή, ήτανε εξέγερση και πάλη ταξική». Και αυτά που θύμιζαν τη σύνδεση του ΕΛΑΣ, του λαϊκού επαναστατικού στρατού του καιρού της φασιστικής κατοχής, με το Πολυτεχνείο του 1973 και τους αγώνες του σήμερα. Ένας λεπτός μίτος κορυφαίων στιγμών της ταξικής πάλης και ανάτασης του εργαζόμενου λαού, των εργατών και αγροτών, μέσα από συνθήματα.

Σε αυτό το μπλοκ, μπροστά στο πανό με σύνθημα «Ο Παύλος Φύσσας Ζει, Τσακίστε τους Ναζί» βάδισε και η εμβληματική Μάγδα Φύσσα.

Στη διαδήλωση για το Πολυτεχνείο διαδήλωσε με αυτοσχέδιο πλακάτ η οικογένεια του δολοφονημένου 18χρονου Ρομά Νίκου Σαμπάνη απαιτώντας να τιμωρηθούν και να μπουν στη φυλακή οι δολοφόνοι αστυνομικοί.

Μαζικό, με δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές ήταν το μπλοκ του ΚΚΕ στην κεφαλή του οποίου ήταν το πανό των προσκείμενων σε αυτό φοιτητικών συλλόγων. Ήταν ένα εντυπωσιακό ποτάμι με κόκκινες σημαίες των κομματικών οργανώσεων του ΚΚΕ, όπου τα αντιιμπεριαλιστικά συνθήματα κυριαρχούσαν. Εδώ δεν υπήρχε αστυνομική πίεση.

Τέλος, στην ουρά της πορείας βρισκόταν το μπλοκ του ΣΥΡΙΖΑ που τον τελευταίο καιρό επιχειρεί να επανακάμψει στο μαζικό κίνημα όπου όμως συναντά μεγάλες αντιδράσεις που εκδηλώθηκαν και στην πορεία του Πολυτεχνείου με αποδοκιμασίες.

Ας σημειωθεί επίσης ότι για άλλη μια χρονιά, οι κλεπταποδόχοι των λειψάνων της ΠΑΣΠ (ΠΑΣΟΚ) πήγαν εν κρυπτώ στην πρεσβεία με την ματωμένη σημαία του Πολυτεχνείου που συνεχίζουν να κρατάνε στα γραφεία τους.

Μαύρη κηλίδα, στο κόκκινο ποτάμι της 48η επετείου του Πολυτεχνείου ο ελαφρύς (ευτυχώς)  τραυματισμός στο χέρι του Νίκου Μανιού, κρατούμενου και βασανισμένου επί χούντας και νυν γραμματέα του Συλλόγου Φυλακισθέντων (ΣΦΕΑ), όταν την Τρίτη, στο Πολυτεχνείο, μέλη αριστερών ομάδων επιχείρησαν να εμποδίσουν την αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ να καταθέσει στεφάνι στο μνημείο. Ο ΣΥΡΙΖΑ κατέθεσε μετά από επεισόδια, ενώ η διακομματική κοινοβουλευτική επιτροπή εκδιώχθηκε. Αντίθετα επιτράπηκε στην πρόεδρο της Δημοκρατίας να καταθέσει στεφάνι.

Συλλήψεις και προσαγωγές

Κι ενώ στην Αθήνα, η πορεία έληξε ειρηνικά και ο Θεοδωρικάκος έκανε δηλώσεις ικανοποίησης, οι μπάτσοι στα Εξάρχεια δοκίμασαν να κάνουν αισθητή την παρουσία τους.  Ύστερα από μικρό πετροπόλεμο τέσσερα άτομα συνελήφθησαν.

Στη Θεσσαλονίκη, αντίθετα υπήρξε μεγάλη ένταση – η χαρά των καναλιών που είχαν κάτι να επιδείξουν, ποτέ τον όγκο και τον παλμό των διαδηλώσεων. Μετά το τέλος της μεγάλης πορείας φοιτητών, εργαζομένων, αριστερών οργανώσεων, αντιεξουσιαστικών συλλογικοτήτων και κομμάτων ακολούθησε ισχυρός πετροπόλεμος με την αστυνομία. Ρίχτηκαν και μολότοφ κατά της αστυνομίας, που απάντησε με χρήση χημικών και αντλιών νερού από τον «Αίαντα». Η αστυνομία ανακοίνωσε 26 προσαγωγές, εκ των οποίων πέντε συλλήψεις (ο μικρότερος 16 ετών).

Στην Πάτρα επίσης μετά το τέλος της πορείας σημειώθηκαν μικρής έκτασης επεισόδια μεταξύ διαδηλωτών και αστυνομίας.

Φωτο: Θόδωρος Κουτσουμπός