ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ 2014 : ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΟΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΕΝΩΘΕΙΤΕ !

ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ 2014 : ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΟΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΕΝΩΘΕΙΤΕ !

 

ΕΞΩ ΟΙ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ

ΚΟΚΚΙΝΗ ΕΥΡΩΠΗ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ

Η Εργατική Πρωτομαγιά του 2014, είχε το ιδιαίτερο κόκκινο χρώμα της επαναστατικής, προλεταριακής εξέγερσης της Ουκρανικής εργατικής τάξης, μία μόλις ημέρα πριν την σφαγή πάνω από 40 εργατών, από τους Ναζί του Δεξιού Τομέα στην Οδησσό. Εκατομμύρια εργαζόμενων κι ανέργων, που δοκιμάζονται από την καταστροφική κρίση του παρηκμασμένου καπιταλισμού, κατέκλυσαν τους δρόμους και τις πόλεις όλου του πλανήτη.
Το ΕΕΚ διαδήλωσε ανά την Ελλάδα, τιμώντας όχι απλά τους εργάτες του Σικάγο, της Θεσσαλονίκης του ’36, τους 200 εκτελεσθέντες κομμουνιστές της Καισαριανής το ’44 και των άλλων ιστορικών ταξικών οροσήμων, αλλά και τους σύγχρονους ήρωες της εργατικής τάξης, τους Ουκρανούς αδελφούς μας που μάχονται ενάντια στον φασισμό και στον Ιμπεριαλισμό.
Στην Αθήνα, οι διαδηλώσεις συγκέντρωσαν περί τους 15.000 διαδηλωτές συνολικά, και πραγματοποιήθηκαν χωρίς να σημειωθούν συγκρούσεις με την αστυνομία. Παρ’ όλ’ αυτά, η αστυνομική παρουσία ήταν έντονη, προχωρώντας σε προληπτικές προσαγωγές πριν την έναρξη της πορείας, ανάμεσα στις οποίες ήταν και μαθητές. Οι κύριες προσυγκεντρώσεις ήταν τρεις: η πιο ισχνή, αυτή των γραφειοκρατών της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ στην πλ. Κλαυθμώνος, την οποία «τίμησαν» με την παρουσία τους και δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ και του νεότευκτου ΜΕΤΑ. Το ΠΑΜΕ, που «ξέχασε» την παραδοσιακή Πρωτομαγιάτικη πορεία δίνοντας ραντεβού απευθείας στο Σύνταγμα, με εξέδρες, πούλμαν από τα περίχωρα της Αττικής, και… προεκλογικό «άρωμα», για να διαλυθεί από τις 12.30, πριν συναντηθεί με τα άλλα μπλοκ. Τέλος, η προσυγκέντρωση της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, του αντιεξουσιαστικού χώρου, εργατικών κινήσεων και σωματείων, στο Μουσείο, στην οποία συμμετείχε το ΕΕΚ και η Πρωτοβουλία για Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών. Οι δύο μ-λ οργανώσεις επέλεξαν να συγκεντρωθούν ξεχωριστά, στην Πλατεία Ομονοίας. Παράλληλα, μία μηχανοκίνητη πορεία σωματείων βάσης (ΣΒΕΟΔ, Σερβιτόρων-Μαγείρων κ.α.) ξεκίνησε από το Πεδίο του Άρεως για να καταλήξει στο café Scherzo στο Μαρούσι, όπου πρόσφατα σημειώθηκε ξυλοδαρμός μετανάστη εργαζόμενου από τον εργοδότη του, ονόματι Τυρολόγος.
Όσο κι αν στο Πρωτομαγιάτικο μήνυμά της, η κυβερνώσα Νέα Δημοκρατία εντοπίζει πως «η φετινή Πρωτομαγιά βρίσκει τη χώρα στο δρόμο για την ανάκαμψη», γεγονός είναι πως η φετινή Πρωτομαγιά βρίσκει την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα «ισοπεδωμένα» από την φτώχεια και την ανεργία. Ούτε τα ψίχουλα του κοινωνικού μερίσματος, από τα οποία μάλιστα αποκλείονται οι μη έχοντες δική τους στέγη πάνω από το κεφάλι τους, ούτε η μιντιακή προπαγάνδα περί ανάπτυξης και τέλους της κρίσης μπορούν να κρύψουν την ζοφερή πραγματικότητα. Αλλά αυτή η πραγματικότητα δεν συνοδεύεται από μοιρολατρική παράλυση της εργατικής τάξης. Είναι οι προλεταριακές εστίες φωτιάς που σιγοκαίνε στον πλανήτη, προετοιμάζοντας τη μεγάλη έκρηξη, το μέλλον κι η ελπίδα της εργατικής τάξης. Αυτό διατράνωσαν σε όλες τις γωνιές της Γης εργάτες κάθε χρώματος και φυλής.

Η Εργατική Πρωτομαγιά διεθνώς

Με μαζικότατες κινητοποιήσεις σε κάθε ήπειρο τίμησε η εργατική τάξη τους αγώνες της και τους νεκρούς της, την 1η Μάη 2014. Στην Ινδονησία, Φιλιππίνες, Χονγκ Κονγκ, Σιγκαπούρη, Κορέα, ΗΠΑ, Ιράκ, Κίνα, Λίβανο, Ελβετία, Κροατία, Μπαγκλαντές, στην Αργεντινή, στην Βρετανία, σε όλη την Αμερική και την Ασία, την Αφρική, την Αυστραλία και την Ευρώπη, οι εργάτες έστειλαν το αγωνιστικό μήνυμα της απεργιακής Πρωτομαγιάς, ενάντια στην καπιταλιστική κρίση, στη λιτότητα, στη φτώχεια.
Στην Ευρώπη της βαθιάς ύφεσης, που στενάζει κάτω από τα προγράμματα εξαθλίωσης και την ανεργία, και παρά την τροχιά των Ευρωεκλογών στην οποία έχει μπει, όλες οι πόλεις πλημμύρισαν από διαδηλωτές εργάτες. Δεν έλειψαν οι συγκρούσεις, όπως στο Αμβούργο και στη Φρανκφούρτη, με την γερμανική αστυνομία της Μέρκελ, κατά τις μαζικές πορείες που σημειώθηκαν στη Γερμανία. Για άλλη μια φορά, στη Γαλλία, η ημέρα «λερώθηκε» από την παρουσία των φασιστών της Μαρίν Λεπέν στους δρόμους του Παρισιού που αυτή τη μέρα τιμούν την Ιωάννα της Λωρραίνης, σε χωριστή συγκέντρωση από τους Γάλλους εργάτες και τα συνδικάτα, που επίσης διαδήλωσαν σε μεγάλους αριθμούς. Στην Πορτογαλία, που παρουσιάζεται ως πρότυπο εξόδου από τα μνημόνια και την κρίση, οι εργάτες πορεύτηκαν μαζικά με κόκκινα γαρίφαλα στα χέρια (σύμβολο της πορτογαλικής επανάστασης) φωνάζοντας ενάντια στη λιτότητα και στη φτώχεια, αλλά και αντιφασιστικά συνθήματα. «Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι πριν από μόλις 40 χρόνια οι Πορτογάλοι γιόρτασαν την πρώτη τους Πρωτομαγιά ελεύθεροι», δήλωσε η σ. Ρακέλ Βαρέλα. Εξαιρετικά μαζική ήταν η λαοθάλασσα που κατέκλυσε την Μαδρίτη και πάνω από 70 πόλεις της Ισπανίας.
Ξεχωριστής σημασίας ήταν οι Πρωτομαγιάτικες διαδηλώσεις στην Ουκρανία. Ειρηνικές συγκεντρώσεις πραγματοποιήθηκαν στο Κίεβο, ενώ στις εξεγερμένες πόλεις της Ανατολικής Ουκρανίας οι εργάτες διαδήλωσαν φωνάζοντας αντικυβερνητικά και αντιφασιστικά συνθήματα.
Επεισοδιακή ήταν η 1η Μάη στην Ιστανμπούλ. Ο Ερντογάν, παρά την πρόσφατη εκλογική του νίκη, δεν μπορεί να ξεπεράσει την πολιτική κρίση και τον κλονισμό από την εξέγερση του Γκεζί και ό,τι επακολούθησε τον τελευταίο χρόνο. Επεχείρησε, όπως και το 2013, να απαγορεύσει την Πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση της Πλατείας Ταξίμ, που έχει ειδικό ιστορικό φορτίο για την Τουρκική εργατική τάξη, η οποία, μεταξύ άλλων, άφησε πίσω της 33 νεκρούς στα γεγονότα της Πρωτομαγιάς του 1977. Φέτος, ο Ερντογάν απαγόρευσε την συγκέντρωση, καλώντας τους εργάτες και την Αριστερά «να μην έχουν ελπίδες για την Πλατεία Ταξίμ». Αντ’ αυτού, η Πλατεία Ταξίμ κατακλύστηκε από αγωνιστές που συγκρούστηκαν επί ώρες με την αστυνομία, χωρίς να υποχωρούν ούτε μπροστά στις «αύρες» και στις πλαστικές σφαίρες της Τουρκικής Αστυνομίας, εξαπλώνοντας τις φλόγες της μάχης σε πολλές εργατικές αλλά και αστικές συνοικίες της πόλης. Οι σύντροφοι του DIP, Τούρκικου τμήματος της Συντονιστικής Επιτροπής για την Επανίδρυση της Τετάρτης Διεθνούς, βρέθηκαν στα οδοφράγματα με σφεντόνες και πέτρες, και με ένα γιγάντιο, κόκκινο σφυροδρέπανο στα χέρια, καταγράφοντας ουκ ολίγους τραυματίες, αλλά, επίσης, κι ένα επιπλέον χτύπημα στο τσαλακωμένο γόητρο του καταρρέοντος Τούρκου πρωθυπουργού.
Λίγο πιο νότια, για πρώτη φορά μετά από 56 χρόνια, η Κυπριακή εργατική τάξη γιόρτασε ενωμένη την Πρωτομαγιά, με τους εργάτες από τις δύο κοινότητες να συναντιούνται στη νεκρή ζώνη, φωνάζοντας συνθήματα εργατικά και διεθνιστικά.
Αλλά, τέλος, η πλέον σημαντική αναβίωση κατά την φετινή Πρωτομαγιά, είναι αυτή που σημειώθηκε στη χώρα του Οκτώβρη, με την Ρώσικη εργατική τάξη να πλημμυρίζει την Κόκκινη Πλατεία της Μόσχας, ξανά, μετά το 1991, με 100.000 διαδηλωτές. Η εντυπωσιακή επανεμφάνιση της εργατικής τάξης της Ρωσίας, κάτω από την επίδραση των ιστορικών γεγονότων στην Ουκρανία, είναι ένα μήνυμα με πολλαπλούς αποδέκτες, εντός και εκτός Ρωσικών συνόρων, και σε όσους την είχαν ξεγραμμένη.
Είναι ταυτόχρονα ένα κάλεσμα ξεσηκωμού στην παγκόσμια εργατική τάξη, που φτάνει στα αυτιά μας από τη χώρα που ξεκίνησε η παγκόσμια επανάσταση, τη χώρα του Λένιν και του Τρότσκι.
Ζήτω η Κόκκινη Πρωτομαγιά!

Κώστας Αποστολόπουλος