Η εκτέλεση αλ Νιμρ απειλεί με ανάφλεξη τη Μέση Ανατολή
H εκτέλεση του σιίτη θρησκευτικού ηγέτη Νιμρ αλ Νιμρ από τη σουνιτική σαουδαραβική μοναρχία ρίχνει κι άλλη καύσιμη ύλη στην ήδη φλεγόμενη περιοχή της Mέσης Aνατολής.
Ήδη τα στρατόπεδα γύρω από τις δυο ισχυρότερες δυνάμεις της περιοχής, το Iράν και τη Σαουδική Aραβία προετοιμάζονται για ευρύτερη σύρραξη.
Ο αλ Νιμρ είχε συλληφθεί το 2011, μεσούσης της Αραβικής Άνοιξης, για “τρομοκρατία”, καθώς το δεσποτικό καθεστώς του οίκου των Σαούντ βάφτιζε κάθε πολιτική αντιπολιτευτική δραστηριότητα “τρομοκρατία” για να ανακόψει το επαναστατικό κύμα από την Τυνησία και την Αίγυπτο να φτάσει στο δικό του πλούσιο πετρελαιοπαραγωγικό βασίλειο.
Η εκτέλεση του καταδικασμένου σε θάνατο σιίτη ηγέτη στις 2 Ιανουαρίου του 2016 πραγματοποιήθηκε την επομένη της ανακοίνωσης ενός πακέτου λιτότητας με περικοπές δαπανών περίπου 35 δισ. ευρώ από τον προϋπολογισμό της Σαουδικής Αραβίας για το νέο έτος και της ανάληψης του θρόνου από τον Σαλμάν μπιν Αμπντουλαζίζ αλ Σαούντ, διάδοχο στο θρόνο και ετεροθαλή αδελφό του βασιλιά Αμπντάλα.
Ο 79χρονος νέος επικεφαλής του Οίκου των Σαούντ αποφάσισε να στείλει μήνυμα πως θα επιδείξει σιδερένια πυγμή σε κάθε κατεύθυνση διατάζοντας την εκτέλεση 47 καταδικασμένων σε θάνατο, όχι μόνο τον ηγέτη των Σία αλ Νιμρ, αλλά και πολλούς σουνίτες εξτρεμιστές οι οποίοι κατηγορήθηκαν για διασυνδέσεις με την αλ Κάιντα. Η έκρηξη του ελλείμματος την τελευταία χρονιά στα περίπου 90 δισ. ευρώ ή στο 15% του ΑΕΠ της Σαουδικής Αραβίας σαν αποτέλεσμα της χαμηλής τιμής του πετρελαίου επέβαλε τη λήψη μέτρων λιτότητας τα οποία αναμένεται να ανατρέψουν τον τρόπο ύπαρξης της σαουδαραβικής κοινωνίας μαζί με μια σειρά ιδιωτικοποιήσεων, αύξηση της φορολογίας και επιβολή σημαντικών αυξήσεων τιμών σε ενέργεια, ηλεκτρικό ρεύμα και νερό. Να θυμίσουμε πως το 2011-2012 για να μην επεκταθεί στη χώρα η πολιτική αναταραχή από τον υπόλοιπο αραβικό κόσμο παραχωρήθηκαν πακέτα οικονομικήε ενίσχυσηε των μεσαίων και κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων αρκετών δεκάδων δισ. ευρώ. Είναι αδύνατο να μην παρατηρήσουμε τον ιδιαίτερο συμβολισμό της αναχαίτισης των πολιτικών αντιμετώπισης της Αραβικής Άνοιξης στο εσωτερικό της χώρας η οποία πρωταγωνίστησε στην αναχαίτιση της Άνοιξης των καταπιεσμένων του αραβικού κόσμου σε διεθνή κλίμακα υποστηρίζοντας την άνοδο στην εξουσία του δικτάτορα αλ Σίσι στην Αίγυπτο ή το σουνίτικο καταπιεστικό καθεστώς της Υεμένης και του Μπαχρέιν. Η αποτυχία επιβολής των επιλέκτων τους στην εξουσία σε Συρία και Υεμένη και η διηνεκής κρίση σε αυτές τις χώρες συντείνουν στην αβεβαιότητα για το αγαπημένο παιδί του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού στην περιοχή και ηγέτη των χωρών του Κόλπου. Σε αυτό το πλαίσιο ο βασιλιάς Σαλμάν αλ Σαούντ θέλησε να δείξει πυγμή.
Η πολιτική πυγμής, ωστόσο, οδηγεί σε μια κρίση με απρόβλεπτες συνέπειες σε αυτήν την αποσταθεροποιημένη περιοχή του κόσμου. Διαμαρτυρίες Σιιτών ξέσπασαν διεθνώς ενάντια στη Σαουδική Αραβία και το βασιλιά Σαλμάν και πρωτίστως στο Ιράν, τη μεγαλύτερη σιίτικη χώρα. Η πρεσβεία της Σαουδικής Αραβίας στο Ιράν δέχτηκε την επιδρομή οργισμένων διαδηλωτών οδηγώντας σε ανοιχτή κρίση τις σχέσεις όχι μόνο Σαουδικής Αραβίας-Τεχεράνης, αλλά και την ανάκληση των πρεσβευτών όλων των χωρών της συμμαχίας της οποίας ηγείται η Σαουδική Αραβία από την Τεχεράνη (Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Μπαχρέιν, Σουδάν, Κουβέιτ). Το καθεστώς Ρουχανί του Ιράν απάντησε με αμηχανία στην πρόκληση καθώς επιζητούσε τη βελτίωση των διεθνών του σχέσεων για να υποστηρίξει το νέο πυρηνικό πρόγραμμα της χώρας, αλλά απάντησε οργισμένα ανακαλώντας τους διπλωμάτες του από το Ριάντ.
Οι δηλώσεις εναντίον του Ιράν από μεριάς του Τούρκου Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν απειλεί να μετατρέψει τη Μέση Ανατολή σε θέατρο μιας τρομακτικής σύγκρουσης, μια περιοχή η οποία ήδη αδυνατεί να αντιμετωπίσει τις πληγές τις οποίες προκαλεί η τερατογέννεση του ISIS σε Ιράκ και Συρία.
Ο βομβαρδισμός της πρεσβείας του Ιράν στη Σανάα της Υεμένης από την πολεμική αεροπορία της Σαουδικής Αραβίας –στα πλαίσια επιχείρησης ενάντια στους σίιτες Χούτι με τους οποίους η Σαουδ. Αραβία βρίσκεται σε σύγκρουση ενώ έχουν την υποστήριξη του Ιράν- αποτελεί την πρώτη ανοιχτή στρατιωτική εχθροπραξία ανάμεσα στις δύο χώρες.
Η προσπάθεια αναχαίτισης ή ωμού σφαγιασμού αντί για (ιμπεριαλιστική) τάξη οδηγεί σε πλήρη αποσταθεροποίηση στον αραβικό κόσμο. Η κλιμάκωση αυτής της σύρραξης με στρατιωτικά μέσα αποτελεί μια τεράστια απειλή για ολόκληρη την ανθρωπότητα.
Νίκος Τζιρής
