Τέσσερις εικόνες των τελευταίων ημερών στοιχειοθετούν το πού βαδίζει η προσφυγική κρίση στην Ελλάδα και την Ε.Ε.
Από τη μία δεκάδες έντρομα ημιπνιγμένα παιδιά που κατάφεραν να φτάσουν στις ακτές της Μυτιλήνης, στο μεγαλύτερο από τα πολυάριθμα ναυάγια που συντελούνται τους τελευταίους μήνες στα νερά του Αιγαίου. Από την άλλη διαδηλωτές από όλη την Ελλάδα πνιγμένοι στα χημικά στην πορεία ενάντια στο φράχτη του Έβρου και η οργή στα μάτια του Ισπανού εθελοντή διασώστη. Και στο τέλος περιχαρής ο Αλέξης Τσίπρας με τον Μάρτιν Σουλτς στα αριστερά του και το Δημήτρη Αβραμόπουλο στα δεξιά του να αποχαιρετά τους πρώτους μόλις 30 από τους μόλις 66.400 πρόσφυγες που θα απορροφήσουν –σε βάθος 2 ετών- τα κράτη μέλη της Ε.Ε. από την Ελλάδα, σύμφωνα με την απόφαση της συνόδου κορυφής του Σεπτέμβρη.
Όσο ο χειμώνας πλησιάζει η κατάσταση για τους χιλιάδες πρόσφυγες που καταφτάνουν από τη θάλασσα γίνεται όλο και πιο απειλητική, όλο και πιο επικίνδυνη, όπως αποδεικνύουν και οι σχεδόν καθημερινές αναγγελίες ναυαγίων.
Κι ενώ η Ευρώπη “λύνει το πρόβλημα” αφήνοντας τους πρώτους 30 να αναχωρήσουν για το Λουξεμβούργο, μόνο μέσα στον Οκτώβρη έφτασαν στην Ελλάδα 218.000 πρόσφυγες, όσοι δηλαδή έφτασαν εδώ στη διάρκεια ολόκληρου του έτους 2014. Ο θλιβερός απολογισμός, σύμφωνα με τα στοιχεία του Διεθνούς Οργανισμού μετανάστευσης είναι 3.300 άνθρωποι να έχουν θαφτεί στον υγρό τάφο της Μεσογείου ως τώρα μέσα στο 2015.
Οι περισσότεροι από τους πρόσφυγες που καταφέρνουν να φτάσουν στην Ελλάδα εγκλωβίζονται σε αυτή, χωρίς να υπάρχει επαρκής μέριμνα ούτε για το πού θα μείνουν και πώς θα ζήσουν εδώ, μα πολύ περισσότερο για το πώς θα φύγουν. Κι ενώ η ελληνική κυβέρνηση αρνείται να ανοίξει τα σύνορα με την Τουρκία προλαμβάνοντας τα επόμενα ναυάγια, η Ευρώπη “του πολιτισμού και του πνεύματος” τρίζει συθέμελα με τις κουβέντες για κλείσιμο και των ενδοευρωπαϊκών συνόρων να δίνουν και να παίρνουν. «Εύχομαι πλέον οριστικά ότι εμείς στην Ευρώπη, κυρίως όμως η Γερμανία, θα πρέπει επιτέλους να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους και θα βάλουμε ένα τέλος στην πολιτική των ανοιχτών συνόρων», δηλώνει ο αυστριακός υπουργός Εξωτερικών Σεμπάστιαν Κουρτς σε συνέντευξή του στην αυστριακή εφημερίδα Kleine Zeitung.
Σε αυτό το φόντο ανακοινώθηκε και μέλλεται να πραγματοποιηθεί η σύνοδος της Ε.Ε. για το προσφυγικό ζήτημα στις 12 Νοέμβρη. Τα θέματα που πρόκειται να εξεταστούν είναι η συνεργασία με την Τουρκία, η ίδρυση hotspots σε Ελλάδα και Ιταλία, η καλύτερη φύλαξη των εξωτερικών συνόρων και η εφαρμογή της μετεγκατάστασης.Τα αρπαχτικά της Ευρώπης-Φρούριο προκειμένου να σωθούν από την κρίση που οι ίδιοι δημιούργησαν τάζουν σωτηρία σε εκείνους που με την ανοχή και την εμπλοκή της Ε.Ε. ξεσπιτώθηκαν και πήραν το δρόμο της προσφυγιάς.
Δεν έχουμε καμια αυταπάτη ότι τα σχέδια της Ε.Ε., είναι σχέδια διάσωσης του εαυτού της από τη δίνη της κρίσης μέσα στην οποία η ίδια έχει μπλεχτεί χωρίς διέξοδο. Δεν έχουμε όμως και καμία εμπιστοσύνη και καμία ανοχή στην ελληνική κυβέρνηση η οποία αφού ψήφισε το καταστροφικό για το λαό τρίτο μνημόνιο, κάνει υποκλίσεις στην Ε.Ε. ακολουθώντας μια δολοφονική πολιτική για το προσφυγικό ζήτημα, σιωπώντας στην πολιτική της Ευρώπης-Φρούριο, των φραχτών και των συνόρων και επιτιθέμενη σε όσους αντιστέκονται σε αυτό.
Η σύνοδος της 12ης Νοέμβρη δεν μπορεί να δώσει λύση στο προσφυγικό ζήτημα, γιατί η Ευρωπαϊκή Ένωση, με τις ιμπεριαλιστικές της επεμβάσεις και την πολιτική της Ευρώπης-Φρούριο είναι η ίδια θύτης και όχι σωτήρας στην υπόθεση των προσφύγων. Αντίθετα, η πρώτη απεργιακή κινητοποίηση ενάντια στο τρίτο μνημόνιο, που από μια διαβολική σύμπτωση είναι προγραμματισμένη για την ίδια ημέρα, χαράζει τον άξονα στον οποίο όλη η εργατική τάξη είτε είναι από δω είτε βρέθηκε εδώ οφείλει από κοινού να κινηθεί. Κανένα μέλλον δεν υπάρχει ούτε για τις εκατοντάδες χιλιάδες των προσφύγων που κατάφεραν να πατήσουν το πόδι τους στην Ευρώπη, μα ούτε και την εδώ εργατική τάξη. Ο κοινός μας αγώνας για το τσάκισμα των μνημονίων, των συνεπειών τους και αυτών που τα δημιούργησαν είναι ο μόνος όρος για να υπάρξει τόπος να ζήσουμε. Για αυτό στις 12 Νοέμβρη δεν ξεχνάμε τα θαλασσοπνιγμένα θύματα των πολέμων, κατεβαίνουμε στο δρόμο και στα παραγοντομαζέματα της Ε.Ε. απαντάμε πως η λύση είμαστε εμείς!
Θάλ.T.