Μαζί τους Αρχαιολόγοι και σπουδαστές Καλλιτεχνικών σχολών
του Θόδωρου Κουτσουμπού (φωτορεπορτάζ)
Μεγάλη απεργία και συγκλονιστικό συλλαλητήριο, οργάνωσαν, την Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου, οι εκπαιδευτικοί των σχολείων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Ήταν μια μάχη κατά των αντιμεταρρυθμίσεων της κυβέρνησης Μητσοτάκη και προσωπικά κατά της υπουργού Κεραμέως, την οποία ένα πλακάτ χαρακτήριζε Παρακμέως, μια μάχη κατά του μέτρου της αξιολόγησης, που επαναφέρει το θεσμό του Επιθεωρητή, θεσμό που καταργήθηκε μετά την πτώση της στρατιωτικής χούντας, για μονιμοποίηση των αναπληρωτών, για την υπεράσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων, αυξήσεις μισθών κ.ά.
Μαζί με τους ήταν και οι Αρχαιολόγοι που δίνουν μεγάλο απεργιακό αγώνα ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των πέντε μεγάλων μουσείων, όπως και εκατοντάδες εξεγερμένοι φοιτητές των καλλιτεχνικών σχολών.
Τα Δημοτικά σχολεία έκλεισαν, η συμμετοχή στην απεργία ήταν πάρα πολύ υψηλή, σε ορισμένα σχολεία πάνω από 85% έως και 100%. Και αυτό όχι μόνο στην Αθήνα, αλλά και στην περιφέρεια. Στα Λύκεια τα ποσοστά ήταν χαμηλότερα, όμως η απεργία θεωρείται επιτυχής, αφού δεν μπόρεσαν να λειτουργήσουν και η συμμετοχή στα μπλοκ των ΕΛΜΕ μεγάλη.
Αλλά αυτή που ήταν συγκλονιστική ήταν η απεργιακή συγκέντρωση στα Προπύλαια και η πορεία στη Βουλή. Το κάλεσμα για τη συγκέντρωση ήταν στις 10:30 της Τετάρτης 15/2. Συνήθως, λίγοι μαζεύονται την καθορισμένη ώρα, οι πολλοί έρχονται με κάποια καθυστέρηση. Αυτή τη φορά, εκατοντάδες ήταν ήδη στην Πανεπιστημίου. Δέκα λεπτά αργότερα ήταν μια μαζική συγκέντρωση που απλωνόταν στην Πανεπιστημίου (καθώς μπροστά από τα Προπύλαια ο δήμαρχος Μπακογιάννης για άλλη μια φορά έχει ξηλώσει το δρόμο σε μια ακόμη “ανάπλαση” της Πανεπιστημίου) και στον πεζόδρομο της Κοραή.
Όταν η απεργιακή πορεία ξεκίνησε ήταν χιλιάδες, θυμίζοντας τις μεγάλες κινητοποιήσεις των εκπαιδευτικών το 2006. Υπολογίζεται ότι 15.000 άνθρωποι διαδήλωσαν. Ήταν μια ζωντανή και μαχητική διαδήλωση, με ευφάνταστα συνθήματα, πανό και πλακάτ. Μπροστά μπροστά ήταν εκατοντάδες σπουδαστές από τις καλλιτεχνικές σχολές και τις καταλήψεις, με χάπενιγκ και συνθήματα που ενθουσίαζαν. Η πορεία κατηφόρησε την Πανεπιστημίου, σταμάτησε για λίγο μπροστά στο κατειλημμένο ΡΕΞ, και από την Αιόλου και Σταδίου έφθασε στη Βουλή όπου έμεινε αρκετή ώρα. Την ίδια ώρα οι φοιτητές των καλλιτεχνικών σχολών είχαν μπλοκαριστεί στα “λουλουδάδικα”, στη Βασ. Σοφίας, με κλούβες και αστυνομία που τους εμπόδιζαν να φθάσουν στη συγκέντρωση του ΣΕΗ στο Ωδείο Αθηνών.
Η απεργία είχε επιτυχία σε όλη τη χώρα και αντίστοιχες μεγάλες διαδηλώσεις έγιναν σε όλες τις μεγάλες πόλεις.
Το σημαντικό στον αγώνα των εκπαιδευτικών είναι ότι όλοι έχουν την αίσθηση -και την απαίτηση- του αγώνα διάρκειας. Αυτή η απεργία είναι μόνο η αρχή, μια νέα αρχή, του αγώνα για την απόκρουση της επίθεσης Μητσοτάκη-Παρακμέως, για την υπεράσπιση και αναβάθμιση του δημόσιου σχολείου που η αντιδραστική νεοφιλελεύθερη διακυβέρνηση απαξιώνει καθημερινά. Συμπίπτοντας με τον αγώνα των καλλιτεχνικών σωματείων και των μαχητικών σπουδαστών που έχουν καταλάβει το ΡΕΧ, το Εθνικό Θέατρο και δεκάδες καλλιτεχνικές σχολές, αλλά και με τις κινητοποιήσεις των αγροτών, συνταξιούχων κ.λπ., αποκτά μια δυναμική απειλητική για το καθεστώς Μητσοτάκη. Η πορεία προς τις εκλογές δεν θα είναι τόσο εύκολη, όσο κι αν προσπαθούν να εκτρέψουν το κίνημα στα κοινοβουλευτικά κανάλια και στην “αναμονή” για… μετά τις εκλογές. Δάσκαλοι, καθηγητές, αρχαιολόγοι, οι μαχόμενοι καλλιτέχνες και οι σπουδαστές, όλη η εργατική τάξη πρέπει αυτή την ώρα να μπουν στη μάχη, σε γενίκευση του απεργιακού αγώνα, στην οργάνωση της γενικής απεργίας για να μην αφεθεί ο Μητσοτάκης και η νεοφιλελεύθερη λαίλαπα να αποτελειώσουν ό,τι δεν μπορεσαν να γκρεμίσουν τα προηγούμενα τρισήμισυ χρόνια.
