Ο ΛΑΟΣ ΨΗΦΙΣΕ ‘ΟΧΙ’ ΚΙ Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΤΟ ΕΚΑΝΕ ‘ΝΑΙ’
Ν.Π: Μετά από το σκληρό και ανυποχώρητο αγώνα σας, που κράτησε σχεδόν 2 χρόνια, πήρατε πίσω τη δουλειά σας. Στις 22 Ιουλίου, με ένα κείμενο που υπογράφεται από αρκετές καθαρίστριες, καλούσατε τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να καταψηφίσουν το νέο μνημόνιο που έφερε η κυβέρνηση στη βουλή. Ο αγώνας δικαιώθηκε ή συνεχίζεται για τις καθαρίστριες και την εργατική τάξη;
E.A. Στις 22 Ιουλίου, μετά από τον αγώνα που είχαμε κάνει για μας αλλά και για όλους τους εργαζόμενους έπρεπε να πάρουμε θέση για το μνημόνιο ταφόπλακα, κόλαφο για όλη τη κοινωνία και αυτό κάναμε, όσες υπογράψαμε το κείμενο. Το πανό που κρατάγαμε και έλεγε σκούπα στα μνημόνια, έπρεπε να το τιμήσουμε και να υπερασπιστούμε τον αγώνα μας και τα πιστεύω μας, γιατί παλέψαμε ταξικά και όχι μόνο για τη πάρτη μας, έπρεπε να πούμε ότι είμαστε απέναντι από πολιτικές που συνεχίζουν να μας εξαθλιώνουν και αρνούνται το δικαίωμα να ζουν οι άνθρωποι με αξιοπρέπεια.
Ο αγώνας δικαιώθηκε αλλά πρέπει κατά την άποψή μου να δικαιωθεί ακόμα πλήθος αγώνων. Πρέπει να οργανωθούμε όλοι, να παλέψουμε ο κάθε ένας από το δικό του χώρο δουλειάς ή γειτονιάς, απ’ όπου μπορεί, γιατί πιστεύω ότι είναι ο μόνος τρόπος που μπορεί να φέρει αποτέλεσμα. Έξαλλου η ανάθεση απέτυχε παταγωδώς, πρέπει να είμαστε ενεργοί πολιτικά πολίτες, και να μην αφήνουμε να κάνουν άλλοι αυτό που πρέπει να κάνουμε εμείς. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να κάνει κριτική από τον καναπέ, αποδείχθηκε εξάλλου ότι ο καναπές βλάπτει σοβαρά την υγεία.
Ν.Π: Η προηγούμενη κυβέρνηση ηττήθηκε από τις καθαρίστριες. Ο αγώνας σας άφησε σημαντικές παρακαταθήκες στο εργατικό κίνημα. Τι συμπεράσματα βγαίνουν από τον αγώνα σας;
E.A. Πιστεύω ότι εκείνη τη συγκεκριμένη εποχή ο αγώνας των καθαριστριών ήταν πολύ σημαντικός και είχε το πείσμα και τη δυναμική ώστε να τον αγκαλιάσει όλη η κοινωνία. Χωρίς να φαίνεται εγωιστικό, νομίζω πως έπαιξε ρόλο και στις πολιτικές εξελίξεις. Επί 22 μήνες κάναμε το δρόμο σπίτι μας, γυναίκες οι περισσότερες πάνω από 45 χρόνων· οι φωνές μας έγιναν κραυγές όλων των ανέργων των ανθρώπων του μόχθου και της βιοπάλης, μιας κοινωνίας που έχασε από τα μνημόνια κάθε εργασιακό δικαίωμα. Κατακτήσεις που αποκτήθηκαν με σκληρούς αγώνες χάθηκαν στη βορά του κέρδους του κεφαλαίου και των τραπεζών. Ο μεγάλος αγώνας ο δικός μας, ναι, πιστεύω είναι παρακαταθήκη γιατί δείχνει ότι μερικές φορές οι αγώνες μπορεί να φέρουν μικρές η μεγάλες νίκες.
Ν.Π: Τι σημαίνει για εσένα το ΟΧΙ του λαού στο δημοψήφισμα;
E.A. Όταν ο πρωθυπουργός είπε ότι θα γίνει δημοψήφισμα, έγινα ψηλότερη πήρα πόλους πόντους, είπα ότι να ένας άνθρωπος που για πρώτη φορά με καλεί να έχω λόγο και ζητάει να αποφασίσουν άμεσο-δημοκρατικά από τα κάτω οι πολίτες, ανέβηκα στους ουρανούς από τη χαρά μου. Αλλά δυστυχώς ξύπνησα με εφιάλτη. Κατά την άποψή μου το ΟΧΙ του λαού δε πρέπει να ηττηθεί, γιατί ένας λαός πονεμένος με τόσα προβλήματα, εξαθλιωμένος αν θες από τα μνημόνια, με κλειστές τις τράπεζες ψήφισε το πιο δυνατό ΟΧΙ στα μνημόνια, και ο πρωθυπουργός σε 2 μόνο μέρες το έκανε NAI. Αυτό κατά την άποψή μου δε πρέπει να μείνει αναπάντητο. ΑΓΩΝΑΣ – ΑΓΩΝΑΣ – ΑΓΩΝΑΣ και οργάνωση από τα κάτω μόνο εκεί υπάρχει λύση.
Ν.Π: Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ κάτω από το βάρος των αντιλαϊκών μνημονίων που ψήφισε, παραιτήθηκε και πάει σε εκλογές. Τι περιμένεις από αυτές τις εκλογές;
Αυτό που περιμένω από τις εκλογές είναι να συσπειρωθεί ο λαός και να παλέψει όσο μπορεί περισσότερο. Να συσπειρωθούν δυνάμεις αντιμνημονιακές στη βουλή αλλά και στο δρόμο για να βάλουμε τέλος στα μνημόνια και τις πολιτικές της εξαθλίωσης μιας κοινωνίας που δεν αντέχει και δεν αξίζει σε κανέναν άνθρωπο να ζει κάτω από αυτές τις συνθήκες.
Αβραμίδης Κώστας
