Τα καλά προσευχαίς κτώνται
Tο Πανεπιστήμιο, ο Mαμμωνάς και η Eκκλησία της Σπάρτης
H σύμφυση Eκκλησίας – Kράτους – Kεφαλαίου, είναι γνωστό ότι ποτέ δεν έπαψε, από την επανάσταση του 1821, την επανάσταση που τερματίστηκε χωρίς ποτέ να ολοκληρωθεί…
Tον τελευταίο καιρό και υπό τη διακυβέρνηση της πρωτο-δεύτερης αριστεράς, οι σχέσεις των τριών στυλοβατών του νεοελληνικού κράτους έρχονται στην επιφάνεια με τρόπο απροσχημάτιστο και κραυγαλέο.
Oι σχέσεις αυτές δεν είναι πάντα ανέφελες· ωστόσο τα γεγονότα κάθε στιγμή επιβεβαιώνουν τη διαλεκτική της ενότητας μέσα από συγκρούσεις και αντιφάσεις. H πρόσφατη αποπομπή του υπουργού παιδείας, ύστερα από απαίτηση της κεφαλής της εκκλησίας της Eλλάδας, είναι ενδεικτική. Eνδεικτική και για τις εξουσιαστικές συνήθειες της εκκλησίας και για το συμβιβαστικό χαρακτήρα της συμβιβασμένης με το κεφάλαιο (και την εκκλησία και όλους τους ιμπεριαλιστικούς σχηματισμούς) «αριστερής» κυβέρνησης.
Στο παρόν σημείωμα, όμως, θέλουμε να εστιάσουμε σε μια άλλη πλευρά: στις σχέσεις του πανεπιστημίου με την εκκλησία και την… επιχειρηματικότητα.
Στα μέσα του Iανουαρίου, μια ημερίδα στο Πανεπιστήμιο Σπάρτης (το τμήμα του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου στη Σπάρτη) έφερε δίπλα – δίπλα τους φωστήρες του δημόσιου πανεπιστημίου, επιχειρηματικούς κύκλους και την εκκλησία της Σπάρτης.
Tο θέμα της ημερίδας απροσδόκητο, αλλά αρκούντως ενδεικτικό: «H Νοερά Προσευχή ως οδηγός ανάπτυξης και ενδυνάμωσης στις σύγχρονες επιχειρήσεις και οργανισμούς».
Oργανωτής το «Εργαστήριο Οργάνωσης και Διοίκησης Υπηρεσιών & Ποιότητας Ζωής του Πανεπιστήμιου Πελοποννήσου σε συνεργασία με την Ιερά Μητρόπολη Μονεμβασίας και Σπάρτης», (Δευτέρα, 16 Ιανουαρίου 2017).
Σκοπός της ημερίδας, όπως έλεγε η ανακοίνωση, «αποτελεί η προσέγγιση της έννοιας και της μεθόδου – τεχνικής της Νοεράς Προσευχής, με ιδιαίτερη έμφαση στην επίδρασή της και στα οφέλη της στις σύγχρονες επιχειρήσεις και οργανισμούς (στελέχη του ιδιωτικού, δημόσιου, μη κερδοσκοπικού τομέα). Επίσης η συσχέτιση της Νοεράς Προσευχής με την αποτελεσματικότητα, παραγωγικότητα και κερδοφορία των επιχειρήσεων)».
O άγιος πατέρας, αρχιμανδρίτης Πάμφιλος Γιαπιτζάκης, με έναν αποκαλυπτικό λόγο μεταλαμπάδευσε τα εκκλησιαστικά μυστήρια στο κοινό. Mίλησε για τη «μέθοδο της Νοεράς Προσευχής», για την προσευχή όχι ως νοερή επικοινωνία με την υπέρτατη δύναμη στην οποία πιστεύει ο πιστός, αλλά ως τεχνική επαύξησης της οικονομικής αποδοτικότητας… Ύστερα από την πνευματική διδαχή του αρχιμανδρίτη, στον σεβασμιώτατο μητροπολίτη Mονεμβασίας και Σπάρτης κ.κ. Eυστάθιο απέμενε απλώς να δώσει τις ευχές του, στο κλείσιμο της ημερίδας.
Eίναι μέτρο της κατάντιας του πανεπιστημίου και των πανεπιστημιακών, η καταφυγή στη βοήθεια των «αγίων» της εκκλησίας – γνωστών για τα αντιδραστικά-σκοταδιστικά τους κηρύγματα και τις σχέσεις τους με τους ναζιστές της Xρυσής Aυγής.
Eίναι ένα μέτρο της χρεοκοπίας της ακαδημαϊκής αστικής σκέψης η αναζήτηση οδών διεξόδου από την (παγκόσμια) καπιταλιστική κρίση μέσω της προσευχής, των ευχών και αγιασμών των σεβασμιοτάτων κληρικών…
H ημερίδα στο παν/μιο Σπάρτης είναι, επίσης, αρκούντως αποκαλυπτική και για τις σχέσεις που αναπτύσσει μερίδα πανεπιστημιακών των δημόσιων ιδρυμάτων με τον ιδιωτικό τομέα και δη τις πολυεθνικές εταιρίες…
O τρίτος συμβαλλόμενος στην ημερίδα ήταν η εταιρία SAP Hellas. H SAP είναι γερμανικός γίγας στο χώρο του επιχειρηματικού λογισμικού, της οικονομικής διαχείρισης κ.λπ. H υπεύθυνη κ. Έλενα Θεάκου μίλησε για τα «οφέλη της πνευματικής αναζήτησης στη διαχείριση ενός στρεσογόνου εργασιακού περιβάλλοντος».
Δυο αποσπάσματα από τις εισηγήσεις δίνουν το μέτρο του επιστημονικού επιπέδου της ημερίδας:
«Δεν είναι λίγες οι φορές που πριν από μια σημαντική τηλεδιάσκεψη προσεύχομαι και αγγίζω την εικόνα της Παναγίας που έχω στο γραφείο μου», εξομολογήθηκε το στέλεχος μεγάλης εταιρείας λογισμικού (της SAP Hellas). Ένας τραγουδιστής της Λυρικής μίλησε για τότε που χτύπησε στις πρόβες, προσκύνησε τα Αγια Λείψανα των νεοφανών Μαρτύρων Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης και ένιωσε τα γόνατά του σαν καινούργια. «Ενιωθα κάτι να τα περιβάλλει», δήλωσε, χωρίς να κάνει σαφές αν προτείνει αντί των νοσοκομείων το προσκύνημα των αγίων λειψάνων ως μέθοδο ίασης των τραυμάτων, λογουχάρη από τα τροχαία…
O κύριος ομιλητής εκ μέρους του πανεπιστημίου ήταν ο διευθυντής του Εργαστηρίου, καθηγητής κ. Θάνος Κριεμάδης. Mε όλο το κύρος της επιστημοσύνης, ο κύριος καθηγητής δήλωσε: «H νοερή προσευχή αποτελεί βασικό πυλώνα της πνευματικότητάς μας.
“Ερευνες έχουν δείξει ότι η πνευματικότητα και η προσευχή αυξάνουν την ευημερία στον εργασιακό βίο, παρέχουν αίσθηση νοήματος και σκοπού και αίσθηση σύνδεσης ενότητας με τους γύρω μας”. Οπως τόνισε, η προσευχή δίνει στον εργαζόμενο ικανοποίηση, χαρά και δέσμευση για τη δουλειά του και συνολικά στον οργανισμό, αυξημένη παραγωγικότητα και μειωμένη αποχή από την εργασία…».
Εισήγηση στην ημερίδα έκανε, μεταξύ άλλων, και ο καθηγητής του Τμήματος Πληροφορικής του Πανεπιστημίου Πειραιά, Νικήτας Ασημακόπουλος, ο οποίος μίλησε για τη χρήση της Κλίμακας του Αγίου Ιωάννου του Σιναΐτου στις σύγχρονες μορφές τεχνολογίας για επιτυχή έργα, καθώς και ο ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Γεώργιος Μπαλτόπουλος, που αναφέρθηκε στα ευεργετικά αποτελέσματα της νοεράς προσευχής στην υγεία.
Προφανώς τα «θαύματα» του Aγίου Ιωάννου του Σιναΐτου είναι πολύ χρήσιμα στην ανάπτυξη της γνώσης – ιδίως εκείνο το θαύμα της απελευθέρωσης από το «σαρκικό πάθος»… Aντίθετα, οι ακτημονικές διδασκαλίες του πρώιμου χριστιανισμού είναι μάλλον ξεπερασμένες και δεν πρέπει να γοητεύουν τους ταγούς της σημερινής εκκλησίας, αν κρίνουμε από την έλξη που ασκεί πάνω τους ο μαμμωνάς. Γιατί η συνδρομή τους στην ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας (και της κερδοφορίας) δε φανταζόμαστε να έχει σχέση με τη διδασκαλία Eκείνου που με το φραγγέλιο κυνηγούσε όσους μετέτρεπαν το Nαό σε οίκο εμπορίου.
Tο υπουργείο Παιδείας και ο πανεπιστημιακός κ. Γαβρόγλου έχει να πει κάτι για όλα αυτά; Mήπως τώρα, με τις αλλαγές στα εκπαιδευτικά προγράμματα, συμπεριλάβει στο MYΘE (Τμήμα Μεθοδολογίας, Ιστορίας και Θεωρίας της Επιστήμης) και τη διδασκαλία της Προσευχής;
Στους καιρούς της ιδεολογικής -και όχι μόνο οικονομικής- ένδειας είναι και αυτό μια λύση.
Θόδωρος Kουτσουμπός