Οι πρώτες βδομάδες του 2016 θυμίζουν για την Τυνησία τις μέρες εκείνες του 2011, όταν ο δικτάτορας Μπεν Αλί έπεφτε από την προεδρία της χώρας. Η χώρα βρίσκεται στη δίνη της κοινωνικής αστάθειας, καθώς το τρικομματικό καθεστώς με επικεφαλής την ισλαμική, συντηρητική Ενάχντα αδυνατεί να προτείνει έναν βιώσιμο στρατηγικό σχεδιασμό για την έξοδο της χώρας από την οικονομική κρίση, την πολιτική αστάθεια και την κοινωνική εξαθλίωση.
Το κύμα διαδηλώσεων που σαρώνει τη χώρα ξέσπασε στις 16 Ιανουαρίου μετά από το θάνατο του 26χρονου μηχανικού Ρίντα Γιαχιάουι στην πόλη Κασερίνη. Ο Ρίντα, έπειτα από ένα χρόνο καθιστικής διαμαρτυρίας μπροστά από τα Κυβερνητικά γραφεία της Κασερίνης, που κατέληξε με κενές υποσχέσεις, πέθανε από ηλεκτροπληξία κρεμασμένος από έναν ηλεκτρικό στύλο σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη συνεχιζόμενη ανεργία στην Τυνησία.
Ειρωνικά, η επαρχία της Κασερίνης είναι ο τόπος που ξεκίνησε η Επανάσταση της Τυνισίας το 2010, μετά από την αυτοπυρπόληση του πλανόδιου πωλητή φρούτων και φοιτητή πληροφορικής Μοχάμεντ Μπουαζίζι. Στη χώρα που πυροδότησε τα επόμενα δύο χρόνια την ανατροπή απολυταρχικών καθεστώτων στη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή, η ανεργία σήμερα ξεπερνά το 15% και στους νέους το 50%, σε έναν πληθυσμό 11 εκατομμυρίων. Οι σχέσεις ανάμεσα στον ρημαγμένο λαό και τον κυβερνητικό συνασπισμό που ανέλαβε τα ηνία της χώρας μετά το 2011 είναι οπωσδήποτε τεταμένες.
Οι συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας εξαπλώθηκαν σε περίπου 20 μεγάλες πόλεις της χώρας σε λιγότερο από μια βδομάδα. Οι διαδηλώσεις είναι ειρηνικές και τα συνθήματα επαναλαμβάνουν τα αιτήματα για δουλειά, ελευθερία και αξιοπρέπεια. Η αστυνομική καταστολή από την άλλη είναι αμείλικτη και οι συγκρούσεις πολλές, λαμβάνοντας υπ’ όψιν ότι η Τυνησία έχει σκληρύνει συν τοις άλλοις τη νομοθεσία της όσον αφορά την “εθνική ασφάλεια”, έπειτα από τις τρεις τρομοκρατικές επιθέσεις που πραγματοποιήθηκαν στη χώρα το 2015.
Μετά από το θάνατο ενός αστυνομικού στην Κασερίνη στις 20 Ιανουαρίου, η αντιμετώπιση των κινημάτων από την πλευρά της Κυβέρνησης θυμίζει τις ημέρες του αστυνομικού κράτους του Μπεν Αλί. Η αστυνομία συλλαμβάνει αδιάκριτα χωρίς κατηγορίες, πλαισιωμένη από μια καμπάνια τρομοκρατίας των μέσων ενημέρωσης που βαφτίζουν συμμορίτες τους διαδηλωτές και παρουσιάζουν τις κινητοποιήσεις σαν ανόσιες πράξεις με στόχο τη λεηλασία, ενώ το βράδυ έχει επιβληθεί απαγόρευση της κυκλοφορίας, από τις 8 μμ έως τις 5 πμ.
Στις 21 Ιανουαρίου, ο Πρόεδρος Εσέμπσι καλούσε τον τυνήσιο λαό στην τάξη, ότι αν “όλα αυτά” δεν σταματήσουν άμεσα η Κυβέρνηση δε θα έχει άλλη επιλογή από το να καταφύγει στη βία. Όμως η λέξη “ιντιφάντα” έχει ήδη αρχίσει να ακούγεται, το φώναξε άλλωστε με λυγμούς και η αδερφή του αδικοχαμένου Ρίντα στην τηλεόραση: “Καταγράψτε τα πάντα! Ο Ρίντα είναι μάρτυρας της εργασίας! Νεολαία της Τυνησίας! Αν θέλετε να δουλέψετε, θα πρέπει να το κερδίσετε με το αίμα σας!”.
ΝΑΛ
