Βιβλιοπαρουσίαση: Τα ναρκωτικά στο τρίτο Ράιχ

Norman Ohler, Υπερδιέγερση. Τα ναρκωτικά στο τρίτο Ράιχ, μτφ. Χρήστος Κοκκολάτος, Βασίλης Τσαλής, εκδ. Μεταίχμιο, 2018
Μόλις κυκλοφόρησε αυτό το εξαιρετικά ενδιαφέρον βιβλίο, που αφορά τη διάδοση των ναρκωτικών στο Γ’ Ράιχ, τόσο στα ανώτατα κλιμάκια της Βέρμαχτ όσο και σε όλο το στράτευμα. Αναφέρεται μάλιστα και στον περίφημο “κεραυνοβόλο πόλεμο” της κατάκτησης της Γαλλίας και του Βελγίου μέσα σε τρεις μέρες από τους στρατιώτες της Βέρμαχτ στους οποίους είχαν χορηγηθεί σκευάσματα κρυσταλλικής μεθαμφεταμίνης (pervitin), μια διεγερτική ουσία, που σε κάνει ικανό να παραμένεις ξάγρυπνος, σε πλήρη εγρήγορση δύο και τρία εικοσιτετράωρα. Αλλά και στην τελική φάση της ήττας του γερμανικού στρατού, οι στρατάρχες του αναζητούσαν συνδυασμούς χημικών ουσιών για να ανεβάσουν το εντελώς πεσμένο ηθικό των στρατιωτών και να τους κάνουν ικανούς να αντέξουν τα πολλαπλά τραύματα και την εξαθλίωσή τους.
Οι ναζί στρατηγοί πειραματίστηκαν πάνω σε κρατούμενους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και με το συνδυασμό κωδεϊνούχων ουσιών, κοκαΐνης και μεθαμφεταμίνης σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να αναστρέψουν τη διαφαινόμενη πλέον ήττα του γερμανικού στρατού από τους συμμάχους.
Πάντως η μεθαμφεταμίνη χρησιμοποιούνταν ευρύτατα στη γερμανική κοινωνία, όχι μόνο στο στράτευμα, αλλά και από εργάτες και νοικοκυρές για να αυξάνει την απόδοσή τους.
Ο συγγραφέας, δημοσιογράφος και μυθιστοριογράφος, έχει ανατρέξει σε αρχεία, έχει μελετήσει όλη τη σχετική βιβλιογραφία και αποδεικνύει με αδιάσειστα στοιχεία το συνεχές ντοπάρισμα της γερμανικής κοινωνίας και των επικεφαλής της.
Αλλά και ο Χίτλερ, ο παρουσιαζόμενος από τη ναζιστική προπαγάνδα ως ο πλέον εγκρατής Γερμανός δικτάτορας, βρισκόταν διαρκώς, από το 1943 μέχρι τέλους, υπό την επήρεια ναρκωτικών ουσιών, που του χορηγούσε αρχικά απ’ το στόμα σε χάπια και από το Σεπτέμβρη του 1944 με ένεση ο προσωπικός τους γιατρός Τεό Μορέλ. Αυτός ο πανούργος γιατρός που είχε καταφέρει να κερδίσει την απόλυτη εμπιστοσύνη του φύρερ και να γίνει πανίσχυρος και πάμπλουτος τον κρατούσε σε καλή φυσική κατάσταση κάνοντάς του, από το φθινόπωρο του 1941 και μέχρι το τέλος του ενέσεις ορμονών και στεροειδών. Το ημισυνθετικό οπιοειδές Eukodal προστέθηκε σε όλα αυτά, ενώ το καλοκαίρι του 1944, μετά την αποτυχημένη απόπειρα δολοφονίας του, του χορηγήθηκε από τον ωτορινολαρυγγολόγο του και κοκαΐνη από τη μύτη.
Αυτή η κατάσταση της πολυτοξικομανίας οδήγησε αναπόφευκτα στην σωματική του κατάρρευση, που έγινε εμφανής πια από το 1943. Όπως όμως τονίζει ο συγγραφέας «η χρήση δεν περιόρισε ούτε κατ’ ελάχιστο την ελευθερία στην λήψη αποφάσεων… Θα μπορούσε να παίρνει όσα ναρκωτικά μπορούσε, για να εξακολουθεί να βρίσκεται σε κατάσταση όπου να μπορεί να διαπράττει τα εγκλήματά του. Αυτό δεν μειώνει την τερατώδη ενοχή του» (σ.286 – 287).
Κατερίνα Μάτσα

PDF