Αγαπητοί σύντροφοι, αγαπητές συντρόφισσες του ΣΕΚ
Το ΕΕΚ σας στέλνει θερμούς συντροφικούς χαιρετισμούς στην Ετήσια Συνδιάσκεψή σας και σας εύχεται την επιτυχία των εργασιών της, με κριτήριο τα άμεσα και ιστορικά συμφέροντα της εργατικής τάξης στην πάλη της για τον παγκόσμιο Σοσιαλισμό.
Μακρόχρονοι κοινοί αγώνες ενάντια στον καπιταλισμό και τις κυβερνήσεις του, ενάντια στον φασισμό, τον ρατσισμό, την κρατική καταστολή, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια των μαχών με τα μνημόνια, την τρόικα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του ΔΝΤ αλλά και τους δολοφόνους της ναζιστικής “Χρυσής Αυγής”, αναμφίβολα, μας φέρανε πιο κοντά.
Όπως επισημάνατε και στο δικό σας χαιρετιστήριο στο πρόσφατο 13ο Συνέδριο του ΕΕΚ, υπάρχουν συγκλίσεις και στο επίπεδο της ανάλυσης της συγκυρίας και προπαντός στο καίριο ζήτημα της πάλης για τον επαναστατικό προλεταριακό διεθνισμό, ενάντια σε όλους τους εθνικισμούς, με ακροδεξιό, δεξιό, ή και με “αριστερό” πρόσημο. Παραμένει σήμερα όσο ποτέ επίκαιρη η προειδοποίηση που είχε κάνει ο Λέων Τρότσκυ στους Έλληνες τροτσκιστές: παντού αλλά ιδιαίτερα στα Βαλκάνια, είτε θα είσαι αδιάλλακτος διεθνιστής είτε αναίσχυντος εθνικιστής!
Το επιβεβαιώνουν και τα δραματικά γεγονότα των ημερών μας σε Βοσνία και Ουκρανία. Στην δεύτερη, οι ιμπεριαλιστές της ΕΕ και των ΕΠΑ, ο μεγαλορωσικός Βοναπαρτισμός του Πούτιν, οι ντόπιες ολιγαρχικές κλίκες, δυτικόφιλες και ρωσόφιλες, που από κοινού οδήγησαν σε κατάρρευση την ουκρανική οικονομία και κοινωνία, παίζουν αποπροσανατολιστικά τώρα το χαρτί του εθνικιστικού μίσους ή και του ανοικτού φασισμού των Ναζί της “Σβομπόντα” και του “Δεξιού Τομέα”, απειλώντας να διαμελίσουν την χώρα και να βάλουν φωτιά στην πυριτιδαποθήκη της Ευρώπης. Αντίθετα, στην Βοσνία, στην βαλκανική γειτονιά μας, εκεί ακριβώς που οι άγριοι “πατριωτισμοί” κι οι ιμπεριαλιστές προκάλεσαν τα μεγαλύτερα σφαγεία και την κονιορτοποίηση της πρώην Γιουγκοσλαβίας, η προλεταριακή επαναστατική εξέγερση στην Τούζλα, στο Μοστάρ και στο Σεράγιεβο πυρπόλησε προεδρικά μέγαρα και τα γραφεία των σωβινιστικών κομμάτων, συνδυάζοντας τα εργατικά αιτήματα ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις και για εργατικό έλεγχο με τα συνθήματα “Κάτω οι Συμφωνίες του Ντάιητον!” “Θάνατος στον εθνικισμό και τον ιμπεριαλισμό!”
Τα μαθήματα από αυτές τις ιστορικές εξελίξεις, όπως κι από όλους τους ταξικούς αγώνες στην Ευρώπη και διεθνώς που πυροδοτούνται από την άλυτη παγκόσμια κρίση του καπιταλισμού, θέλουμε να συζητήσουμε με όλες τις δυνάμεις της ευρωπαϊκής και ελληνικής επαναστατικής αριστεράς στην Ευρώπη και την Ελλάδα. στην 2η Διεθνή Συνδιάσκεψη για την κρίση στην Ευρώπη που οργανώνουμε με άλλους διεθνείς συντρόφους στις 29-30 Μαρτίου στην Αθήνα και στην οποία, φυσικά, προσκαλούμε και εσάς.
Όπως τονίζει και η Διακήρυξη του 13ου Συνεδρίου του ΕΕΚ, η χρεοκοπημένη Ελλάδα είναι ο σπασμένος κρίκος της ευρωπαϊκής καπιταλιστικής αλυσίδας της ιμπεριαλιστικής ΕΕ, όπου η κρίση έχει αναχθεί σε κρίση εξουσίας. Η πολιτική στάση της επαναστατικής αριστεράς σήμερα στην χώρα κρίνεται από την στάση της στο ζήτημα αυτό και στα δύο αλληλένδετα μαζί του ζητήματα, την στάση απέναντι σε μια κυβέρνηση της Αριστεράς και απέναντι στην ΕΕ .
Η ολοένα δεξιότερη μετατόπιση του ρεφορμιστικού και φιλο-ΕΕ ΣΥΡΙΖΑ που μιλάει για μια “κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ” και με συμμαχίες ανοιχτές όχι μόνο στα ρετάλια του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ αλλά και μέχρι τους δεξιούς εθνικιστές του Καμένου και τους ρατσιστές ακροδεξιούς Καρυπίδηδες κι άλλους “στρατάρχες”, το απομακρύνει ολοένα από τις προσδοκίες της λαϊκής βάσης. Βλέπουμε, όμως, οργανώσεις που μιλούν στο όνομα της “αντικαπιταλιστικής αριστεράς”, ακόμα στο όνομα του κομμουνισμού ή και του τροτσκισμού, να προστρέχουν στην ουρά του “αριστερού” κυβερνητισμού, δίνοντάς του άλλοθι με όλες τις “κριτικές” σάλτσες.
Από την άλλη μεριά, σίγουρα δεν είναι εναλλακτική λύση ο απολιθωμένος σταλινισμός του γραφειοκρατικού ΚΚΕ. Είναι , πραγματικά, κρίμα το γεγονός ότι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ξόδεψε όλο τον χρόνο της μετά την τελευταία Συνδιάσκεψή της και μεγάλο μέρος της αξιοπιστίας της σε συζητήσεις υποτίθεται για “μετωπική συμπόρευση” με άλλες αριστερές αντιΕΕ και αντιμπεριαλιστικές δυνάμεις αλλά κυρίως για “να τα βρει” με το αρχηγικό, ρεφορμιστικό και “αριστεροπατριωτικό” Σχέδιο Β. Από την μεριά μας , από την πρώτη στιγμή, εκφράσαμε τις διαφωνίες μας για σύμπλευση με τον “αριστερό” εθνικιστικό ρεφορμισμό, και την ανάγκη να προταχθεί η πάλη για εργατική εξουσία με διεθνιστική προοπτική την σοσιαλιστική ενοποίηση από τα κάτω στην περιοχή,τα Βαλκάνια, την Ευρώπη και τον κόσμο. Το πρόσφατο φιάσκο της “συμφωνίας”σε …διαφορετικά κείμενα του Σχεδίου Β και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ τραυμάτισε βαριά και τους δυο και δυστυχώς δικαίωσαν την κριτική απόσταση του ΕΕΚ.
Ο σαθρός “μετωπισμός” δεν είναι η απάντηση στην αυτοαναφορικότητα ούτε η αυτοαναφορικότητα είναι η απάντηση στις ανάγκες της επαναστατικής αριστεράς για πολιτική συσπείρωση κι ενότητα στην δράση μέσα στην ταξική πάλη.
Από την μεριά μας θα παλέψουμε σ’ αυτή την κατεύθυνση κι ελπίζουμε ότι θα βρούμε κι από σας την αναγκαία ανταπόκριση.
Εκ μέρους της ΚΕ του ΕΕΚ
Σάββας Μιχαήλ
21 Φεβρουαρίου 2014
