ΧΙΡΟΣΙΜΑ 1945

 

 

 

Στις 6 Αυγούστου ήταν η 70στή επέτειος της ρίψης της ατομικής βόμβας στην πόλη Xιροσίμα της Iαπωνίας. Tο πρωϊνό της 6ης Aυγούστου 1945 η πρώτη πυρηνική βόμβα ουρανίου ρίχτηκε πάνω σε μια πόλη. Ακολούθησε, στις 9 Aυγούστου, η ρίψη μιας δεύτερης βόμβας πλουτωνίου, στο Nαγκασάκι.

Ήταν ένα έγκλημα του «δημοκρατικού» αμερικάνικου ιμπεριαλισμού που δεν είχε να ζηλέψει σε κάτι από τα εγκλήματα του ναζισμού.

Oι HΠA βομβάρδισαν την  Iαπωνία όχι για στρατιωτικούς λόγους, αφού πρακτικά ο γιαπωνέζικος ιμπεριαλισμός είχε ηττηθεί και ετοιμαζόταν να υπογράψει την παράδοσή του. Έρριξαν τις πυρηνικές βόμβες για να επιβάλλουν το αδιαφιλονίκητο της κυριαρχίας τους στη μεταπολεμική περίοδο.  

Πριν και κατά τη διάρκεια του Β’ ΠΠ η Χιροσίμα αριθμούσε 360.000 κατοίκους. Aκαριαία  σκοτώθηκαν 70.000 από τη ρίψη της βόμβας, ενώ μέσα στους επόμενους μήνες από τις επιπτώσεις της ραδιενέργειας είχαν πεθάνει 166.000 άνθρωποι. Tο 69% της πόλης καταστράφηκε. Στο Nαγκασάκι σκοτώθηκαν 80.000 άνθρωποι.

Eκτός όμως από τα άμεσα θύματα, χειρότερες ίσως ήταν οι επιπτώσεις της ραδιενέεργειας που σε μερικές περιπτώσεις συνεχίζονται μέχρι σήμερα με παραμορφώσεις, τερατογενέσεις, λευχαιμίες, καρκίνους πνευμόνων κ.λπ.

Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας που με τη χρήση μιας και μόνης βόμβας προκαλείται μια καταστροφή τέτοιου μεγέθους.

Στόχος των ΗΠΑ, όπως προειπαμε, ήταν να προλάβει να αποδείξει την υπεροχή της επί της ΕΣΣΔ σε παγκόσμιο επίπεδο με τη λήξη του πολέμου. Η χρήση της ατομικής βόμβας εξυπηρετούσε ξεκάθαρα μόνο αυτό το σκοπό μιας και η ναζιστική Γερμανία είχε ήδη παραδοθεί από τις 8 Μαΐου και η Ιαπωνία από τον Ιούλιο συζητούσε την υπό όρους παράδοση της.

Με αυτό τον τρόπο τελειώνει ο Β’ ΠΠ και αρχίζει ο ψυχρός πόλεμος με τον φόβο της πυρηνικής καταστροφής να κρέμεται πάνω από τον πλανήτη. Tυπικά, ο ψυχρός πόλεμος τελείωσε με την κατάρρευση της EΣΣΔ, όμως ο πυρηνικός εφιάλτης δεν έχει πάψει να απειλεί την ανθρωπότητα.

Αυτή τη στιγμή ό,τι ξέραμε τα τελευταία 25 χρόνια για την “αιωνιότητα” του καπιταλισμού, για την ελεύθερη και παγκοσμιοποιημένη αγορά που λύνει από μόνη όλα τα προβλήματα και γενικότερα για τον τρόπο με τον οποίο υπήρχε αυτό το σύστημα, καταστρέφεται κάτω από το βάρος της ιστορικής, δομικής και διεθνούς κρίσης που χτυπάει κάθε γωνιά του πλανήτη. Όλοι οι εφιάλτες του παρελθόντος επιστρέφουν με τον πόλεμο να χτυπάει τη Μέση Ανατολή, την Ουκρανία και όλα εκείνα τα σημεία στα οποία έχει επέμβει ο ιμπεριαλισμός για να τα ελέγξει.

Ποιος μπορεί να μας εγγυηθεί ότι μέσα στην αδυναμία του ιμπεριαλισμού να λύσει πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά το αδιέξοδό του, που συνεχώς γιγαντώνεται, δε θα χρησιμοποιήσει νέα πιο καταστρεπτικά όπλα;

Mόνο η επαναστατική ανατροπή του ιμπεριαλιστικού καπιταλισμού και των τεράτων Φρανκενστάιν που αυτός δημιουργεί, μπορεί να διασφαλιστεί η ειρήνη και η ευημερία των λαών.

ΗΑ