77 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ TΡΟΤΣΚΥ – 100 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΚΤΩΒΡΙΑΝΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

77 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ TΡΟΤΣΚΥ – 100 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΚΤΩΒΡΙΑΝΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

 

 

ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ;

 

[Εισαγωγικό Σημείωμα: Το κείμενο που ακολουθεί δημοσιεύτηκε στη Ρωσόφωνη εφημερίδα της Νέας Υόρκης, Νόβι Μιρ (Νέος Κόσμος), πρίν 100 χρόνια, στις 22 Μαρτίου του 1917. Συμπεριελήφθη, στη συνέχεια, στο δεύτερο τόμο του έργου του Τρότσκι Πόλεμος και Επανάσταση το 1923.]

 

Λέον Tρότσκι

 

Έχουμε στηλιτεύσει τα πολεμικά σχέδια της Κυβέρνησης των Γκουτσκόφ και Μιλιούκωφ. Έχουμε δηλώσει ότι ο επαναστατικός λαός της Ρωσίας επιθυμεί ειρήνη. Από αυτήν την άποψη, η τοπική αντιδραστική εφημερίδα Ρούσκαγια Ζέμλια (Ρωσική Γη) μας αποκαλεί Γερμανόφιλους και προδότες.

Η προηγούμενη τσαρική κυβέρνηση ήταν Γερμανόφιλη και επιζητούσε μια δυναστική συμφωνία με τους Χοετζόλερν εναντίον των συμφερόντων του λαού. Ως την τελευταία μέρα η Ρούσκαγια Ζέμλια υπηρέτησε την κυβέρνηση του Νικόλαου του Δεύτερου με απίστευτη κυνική αφοσίωση και αν είχε καταφέρει να συνάψει ειρήνη με τον Βίλχελμ, η Ρούσκαγια Ζέμλια για μια ακόμα φορά θα έγλυφε την «μπότα» του Γερμανού Κάιζερ, όπως είχε κάνει στην αρχή του πολέμου με ολόκληρη τη Ρωσική αντίδραση που αποτελούνταν από ιερείς, αριστοκράτες και γραφειοκράτες.

Ήμασταν και παραμένουμε ορκισμένοι εχθροί των Ρομανώφ και Χοετζόλερν, οι οποίοι επέβαλλαν όλη τη φρίκη του σημερινού πολέμου πάνω στον Ρωσικό και Γερμανικό λαό. Λέμε ότι ο λαός δεν ήθελε τον πόλεμο και δεν τον επιθυμεί ούτε και τώρα. Λέμε ότι οι Μιλιούκοφ εξαπατούν την υφήλιο όταν διακηρύσσουν ότι οι Ρώσοι εργάτες και αγρότες διακατέχονται από τη φλογερή επιθυμία να χύσουν το αίμα τους για την Αρμενία, την Κωνσταντινούπολη και τη Γαλικία. Λέμε ότι μια πραγματική Επαναστατική Κυβέρνηση του Ρωσικού λαού, εμπνεόμενη από τον πόθο για ειρήνη και βαθιές κοινωνικές μεταμορφώσεις, θα αποτελούσε θανάσιμο κίνδυνο για τους ληστές που εξουσιάζουν τη Γερμανία, καθώς θα προκαλούσε την επαναστατική εξέγερση του Γερμανικού προλεταριάτου. Γι’ αυτό ακριβώς τον λόγο η Ρούσκαγια Ζέμλια που σήμερα προσπαθεί να υποστηρίξει τους φιλελεύθερους ιμπεριαλιστές, που μόλις χθες υποστηρίζονταν από τους φίλους του Κάιζερ στο Τσαρκόε Σέλο, τολμά να μιλά για την «προδοσία» μας.

Σωπάστε! Καλύτερα να κρύψετε τις μισθωμένες μούρες σας στα κρησφύγετα των Μαύρων Εκατόνταρχων, όπου οι αχτίδες τις επανάστασης δεν έχουν διεισδύσει ποτέ και δεν πρόκειται!

 

Νόβι Μιρ, 22 Μαρτίου 1917

 

 

Ο ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟΣ ΜΑΧΗΤΗΣ

 

του ΜΠΑΡΥ ΜΠΑΡΝΑΡΝΤΕ

 

Ποτέ, από της ιστορίας την αρχή

Τέτοια μάχη από τον άνθρωπο δεν έλαβε χώρα

Ούτε κατακτήθηκαν τόσα πολλά στο χρόνο

Που Αυτός Αγωνίστηκε

Ένας βασανισμένος κόσμος εξαθλίωσης

Σφάδαζε γύρω του, κατασυκοφαντούνταν

Την ανθρωπότητα να ελευθερώσει

Αυτός Αγωνίστηκε

Εναντίον αμέτρητων εμποδίων

απογοήτευσης βαθιάς, των διμοιριών

των φασιστών και των εργατικών απατεώνων

Αυτός Αγωνίστηκε

Η αχαλίνωτη σοβινιστική παλίρροια

Δε σπίλωσε δε μόλυνε το λάβαρο του

Ψηλά το κράτησε όπως το αίμα των εργατών

Αυτός Αγωνίστηκε

Η πάλη του  σημαδεύει τη πιο λαμπρή σελίδα

Της ένδοξης εργατικής κληρονομιάς

Της πλέον ονομαστής καταγωγής του Μαρξ

Αυτός Αγωνίστηκε

Και μεις, μέσω αυτού, που κολύμπησε εκείνες τις παλιές ημέρες

Τα μάτια μας, και ατσαλώνοντας την κόκκινη την τάξη μας

Θα θριαμβεύσουμε, αν αγωνιστούμε όπως

Αυτός Αγωνίστηκε

 

(Από την αμερικάνικη τροτσκιστική εφημερίδα Militant, 1 Σεπτέμβρη του 1947)