ΛΑΤΙΝΙΚΗ ΑΜΕΡΙΚΗ
Προσοχή στη Βολιβία
Χόρχε Αλταμίρα
Η απαγόρευση στον Έβο Μοράλες να κατέβει στις εκλογές, ως υποψήφιος γερουσιαστής για τις εκλογές της 3ης Μαΐου στην Κοτσαμπάμπα, από το Εκλογικό Δικαστήριο της Βολιβίας, δεν ήταν άξια αναφοράς από την κυβέρνηση Φερνάντεθ της Aργεντινής, ούτε από την Ομάδα της Λίμα, την OAS και ολόκληρο το δημοκρατικό βήμα της Λατινικής Αμερικής και των Ηνωμένων Πολιτειών.
Εκτός αν υπάρξει καλύτερη πληροφόρηση, δεν υπήρξε επίσης καμιά δήλωση από τους υποψήφιους του Δημοκρατικού Κόμματος των ΗΠΑ για τις επερχόμενες εκλογές, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που ηγούνται των δημοσκοπήσεων, συμπεριλαμβανομένου και του σοσιαλιστή Μπέρνι Σάντερς. Στην απαγόρευση του Μοράλες προστίθεται και η απαγόρευση του υποψηφίου του MAS στο Ποτόσι, Ντιέγκο Πάρι (ο οποίος ηγούνταν των δημοσκοπήσεων στην εν λόγω πολιτεία), καθώς και οι πολυάριθμες συλλήψεις μαχητών και ηγετών και δώδεκα ατόμων που αναγκάστηκαν να ζητήσουν άσυλο σε πρεσβείες.
Ο πρώην πρόεδρος της Βολιβίας κατηγορείται ότι δεν παρουσίασε το πρωτότυπο έγγραφο του πίστοποιητικού γέννησής του και ότι δεν κατοικούσε μόνιμα στη Βολιβία, που αποτελεί μια αναφορά στην εξορία του. Δεν έχει ασκηθεί καμιά κριτική στην υποκρισία των δικαστηρίων με τους συντάκτες της La Nación, να συνηθίζουν να βρίσκουν εγκλήματα μόνο όταν πρόκειται για αριστερή λαϊκιστική αυθαιρεσία. Οι οικοδεσπότες του Γκουαϊδό διατηρούν φυσικά μια θρησκευτική σιωπή. Ο Έβο αναγκάστηκε να ζητήσει άσυλο στην πρεσβεία του Μεξικού ως αποτέλεσμα στρατιωτικού πραξικοπήματος – αντί να χάσει το δικαίωμα της υποψηφιότητας λογω της κατοικίας του, θα έπρεπε να προσμετρηθεί υπέρ του διπλά η αναγκαστική εξορία του. Αυτό το δικαστήριο ιεράς εξέτασης έχει απορρίψει το 35% των αιτήσεων στις σημερινές εκλογές.
Η απαγόρευση να κατέβει στις εκλογές ο Μοράλες πρέπει να προσεγγιστεί από αυτή τη διεθνή οπτική γωνία, διότι είναι μια πολιτική επιχείρηση ηπειρωτικής σημασίας. Ο Έβο δεν έκανε λάθος να αποδώσει τον αποκλεισμό του στον Τραμπ. Σε ένα πλαίσιο λαϊκών εξεγέρσεων που δεν σταματούν και στην εμβάθυνση των κρίσεων των σημερινών πολιτικών καθεστώτων, η αποτυχία του φασιστικού πραξικοπήματος στη Βολιβία θα ήταν μοιραία για τον ιμπεριαλισμό. Αυτός είναι επίσης ο λόγος για τον οποίο η νομιμοποίηση του υποψηφίου του MAS για την Προεδρία, Λουΐς Άρκε, δεν θα πρέπει να θεωρείται οριστική, καθώς θα μπορούσαν να υπάρξουν διάφορων ειδών προσκλήσεις και αμφισβητήσεις ή να μην αναγνωριστεί ακόμα μια ενδεχόμενη εκλογική νίκη του. Ο Έβο Μοράλες, ο οποίος εγκατέλειψε την εξουσία χωρίς αντίσταση, έκανε λάθος με την απόπειρα “επιχείρησης Κριστίνα”, προσπαθώντας να επιστρέψει στην κυβέρνηση, στην περίπτωσή του, μέσω της Γερουσίας.
O Έβο και το MAS έχουν ήδη ανακοινώσει μέσω διαφόρων διαύλων ότι δεν έχουν καμία πρόθεση να καταπολεμήσουν την απαγόρευση, εκτός εάν η έφεση της απόφασης που υπόσχονται να κάνουν οι Ζαφαρόνι, Φερέϊρα και ο Ισπανός Γκαρθόν παρουσιαστεί σε μια επιτροπή ανθρωπίνων δικαιωμάτων και γίνει κατανοητή ως τέτοια.
Το εκλογικό δικαστήριο εξελέγη με τις ψήφους των βουλευτών του MAS, οι οποίοι το νομιμοποίησαν απόλυτα (έχει τεράστια πλειοψηφία και στις δυο βουλές). Το προηγούμενο δικαστήριο είχε αμφισβητηθεί για τη διαγραφή του δημοψηφίσματος που, το 2016, είχε απορρίψει την πιθανότητα νέας επανεκλογής του Μοράλες, και αργότερα για την πιστοποίηση της νίκης στον πρώτο γύρο του MAS στις τελευταίες εκλογές της 20ης Οκτωβρίου, η οποία, χωρίς πειστικά στοιχεία όμως, λέγεται ότι δεν θα είχε συμβεί. Σύμφωνα με δημοσκοπήσεις, ο Λουΐς Άρκε προηγείται στην πρόθεση ψήφου έναντι του Κάρλος Μέσα και του ντε φάκτο προέδρου, Ανιέθ. Υποθετικά, δεν θα κέρδιζε τις εκλογές. Ο φασίστας Φερνάντο Καμάτσο και ο ολιγάρχης Χόρχε Κιρόγκα έχουν αποσύρει τις υποψηφιότητές τους. Το MAS αναμένει ότι αν ο Ανιέθ περάσει στο δεύτερο γύρο, αντί του Μέσα, μια τελική νίκη για τον Άρκε θα ήταν εφικτή. Όλες αυτές οι υποθέσεις έχουν καθοριστική σημασία για την πολιτική της μη καταπολέμησης των απαγορεύσεων ή του φασισμού, που τελικά σημαίνει την πρόθεση να συγκυβερνήσουν με τη δεξιά στο Εθνικό Κογκρέσο. Αυτό κάνουν οι γερουσιαστές και οι βουλευτές του MAS από την ώρα μηδέν του πραξικοπήματος. Η Εύα Κόπα, επικεφαλής των γερουσιαστών, αντιμέτωπη με τον Μοράλες, είναι ο εκπρόσωπός τους.
Οι συμφωνίες αυτές, ωστόσο, δεν προδιαγράφουν μια ρόδινη κατάσταση για τη Βολιβία. Η οικονομική κατάσταση έχει αντιστραφεί. σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις, το δημοσιονομικό έλλειμμα παρουσιάζει αύξηση 8% του ΑΕΠ, μετά από μια δεκαετία πλεονασμάτων. Αυτό σημαίνει ότι το χρέος έχει αυξηθεί. Η Βολιβία πρέπει να επαναδιαπραγματευτεί σε λίγους μήνες τους δασμούς του φυσικού αερίου που εξάγει στη Βραζιλία, τώρα με τον Μπολσονάρου, ο οποίος έχει ήδη ανακοινώσει την πρόθεσή περικοπής τους. Οι πετρελαϊκές εταιρείες προτίθενται να κάνουν το ίδιο με τις τρέχουσες συμβάσεις, για να μην αναφέρουμε τον αγώνα για το λίθιο μεταξύ Τραμπ, Μέρκελ και Xi.
Από την άποψη των συμφερόντων της διεθνούς ταξικής μάχης, η κινητοποίηση είναι απολύτως απαραίτητη, πρώτον, κατά των απαγορεύσεων, και δεύτερον, κατά του φασισμού της Σάντα Κρουζ και των συνεπειών του στη Βολιβία. H καταγγελία της σιωπής του Φερνάντεθ και η παθητική ανοχή κατά των απαγορεύσεων και του φασισμού είναι υψίστης σημασίας. Η μικρομεσαία τάξη είναι πρόθυμη να κάνει οποιασδήποτε διεθνή παραχώρηση στον ιμπεριαλισμό με αντάλλαγμα ένα ποσοστό περικοπής στο χρέος που θα της επιτρέψει να συγκαλύψει τη δέσμευση να το επιστρέψει ως την τελευταία δεκάρα… στους συνταξιούχους και τους εργαζόμενους.
Μια «αριστερή» θέση του τύπου «Ο Έβο και το MAS συνθηκολόγησαν, η ζωή συνεχίζεται» θα ήταν αναμφίβολα εγκληματική.
23/02/2020
