Με επιτυχία διεξάχθηκε η ανοιχτή συνδιάσκεψη της Μαχόμενης Εργατικής Κίνησης, την Κυριακή 3 Μαρτίου 2024, στο Εργατικό Κέντρο Αθήνας – Τι αποφασίστηκε.
Μία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συζήτηση διεξάχθηκε στο πλαίσιο της ανοιχτής εργατικής συνδιάσκεψης που διοργάνωσε η Μαχόμενη Εργατική Κίνηση, την Κυριακή 3 Μαρτίου, στο Εργατικό Κέντρο Αθήνας.
Η συνδιάσκεψη ξεκίνησε με δύο σύντομες εισηγήσεις, οι οποίες έθεταν στο επίκεντρο του διαλόγου την ανάγκη, όχι μόνο να αναλυθούν τα διαπιστωμένα αξεπέραστα αδιέξοδα με τα οποία βρίσκονται αντιμέτωποι οι εργαζόμενοι και η κοινωνία, αλλά και να καταγραφούν οι τρόποι με τους οποίους πρέπει το ανεξάρτητο εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα να απαντήσει σε αυτά.
Το λόγο έλαβαν δεκάδες ομιλητές από διάφορους εργασιακούς χώρους, συνεισφέροντας ο καθένας τη δική του εμπειρία από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι σε αυτούς. Διατύπωσαν ταυτόχρονα διαπιστώσεις, απόψεις και προβληματισμούς, όσον αφορά τους λόγους που τα εργατικά δικαιώματα εμφανίζουν τραγική οπισθοχώρηση, ενώ το επίσημο, θεσμοποιημένο συνδικαλιστικό κίνημα μετρά αλλεπάλληλες προδοσίες και ήττες, παρά το γεγονός ότι η βάση του επανειλημμένα έχει δείξει σε κρίσιμες περιστάσεις, ότι και δυναμική διαθέτει και αγωνιστική διάθεση.
Οι ομιλητές ήταν εργαζόμενοι που προέρχονταν τόσο από το δημόσιο, όσο και από τον ιδιωτικό τομέα, κάποιοι από αυτούς είναι αυτοαπασχολούμενοι, άνεργοι ή φοιτητές, ή ακόμα και άνθρωποι που συμμετέχουν σε διάφορα κοινωνικά κινήματα, αναδεικνύοντας όλοι το βασικό στοιχείο που χαρακτηρίζει την εργατική τάξη της σύγχρονης εποχής, το οποίο είναι η απόλυτη ρευστότητα στην κατάσταση μεταξύ εργασίας και ανεργίας.
Συνθήκη, η οποία εξηγείται από το γεγονός ότι η ολοένα εντεινόμενη και διευρυνόμενη ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας, έχει θολώσει τόσο πολύ τα όρια ανάμεσα σε αυτές τις δύο έννοιες (εργασία-ανεργία), ώστε ακόμα και αν κάποιος άνθρωπος θεωρείται ότι είναι εργαζόμενος, στην πραγματικότητα πολλές φορές αυτό δεν ισχύει στην πραγματικότητα, τη στιγμή που έχουμε φτάσει στο σημείο να συνάπτονται συμβάσεις ακόμα και μηδενικού χρόνου, αλλά ούτε η εργασία του αυτή, όταν την έχει, του δίνει τη δυνατότητα να καλύπτει τις βιοτικές ανάγκες του, ακόμα και τις πιο στοιχειώδεις, όπως η στέγη και η τροφή.
Η συνδιάσκεψη αφού ολοκλήρωσε το μέρος της συζήτησης κατά το οποίο εκτέθηκαν οι συνθήκες που επικρατούν, προχώρησε στη συζήτηση του προγράμματος που πρέπει να αναπτύξει μία εργατική, συνδικαλιστική κίνηση που αναγνωρίζει ότι απάντηση σε αυτά τα αδιέξοδα δεν μπορεί να δώσει παρά μόνο η ανεξάρτητη από το κράτος, τους εργοδότες και τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία οργάνωση των εργατών, στις τάξεις των οποίων ανήκουν όχι μόνο οι εργαζόμενοι που διαθέτουν μία πιο σταθερή σχέση εργασίας, αλλά και οι άνεργοι, οι μετανάστες και κάθε άνθρωπος που ζει στην εργασιακή επισφάλεια και υφίσταται οποιουδήποτε είδους εκμετάλλευση, υποδουλωμένος σε μία από τις δεκάδες γκρίζες ζώνες απασχόλησης που έχει δημιουργήσει το εκμεταλλευτικό σύστημα της εργασίας με τις σύγχρονες μορφές οργάνωσής του.
Οι εργασίες της συνδιάσκεψης συνεχίστηκαν με την ανάπτυξη από τους εισηγητές των βασικότερων αιτημάτων, τα οποία ένα τέτοιο πρόγραμμα οφείλει να συμπεριλάβει, προκειμένου με βάση αυτά, να διεξαχθεί η απαιτούμενη συζήτηση με σκοπό να καταλήξει η συνδιάσκεψη στη σχετική διακήρυξη:
Η εισήγηση περιέλαβε τα εξής:
«Στις παρούσες συνθήκες της καπιταλιστικής κρίσης, οι όποιες επιμέρους επιτυχίες μπορεί να είναι παράγωγο της επαναστατικής πάλης, η οποία προχωρώντας με τη δράση της για την ικανοποίηση του άμεσου αιτήματος, θέτει το ζήτημα της εργατικής εξουσίας. Αυτή η πάλη, είναι που διαπαιδαγωγεί ταυτόχρονα την εργατική τάξη στα επαναστατικά της καθήκοντα. Η εργατική τάξη καλείται εδώ και τώρα, να παλέψει για την οργάνωση της Γενικής Πολιτικής Απεργίας, για την ανατροπή της κυβέρνησης και κάθε αστικής κυβέρνησης, με προοπτική την εργατική εξουσία, διεκδικώντας:
- Ενάντια στην ακρίβεια που συνθλίβει το λαϊκό και εργατικό εισόδημα και κάνει αφόρητη τη ζωή ιδίως των χαμηλοσυνταξιούχων, να χτυπηθεί το καπιταλιστικό κέρδος των μεσαζόντων στα αγροτικά προϊόντα και τα είδη πρώτης ανάγκης.
- Αυξήσεις των μισθών και συντάξεων πάνω από τον πληθωρισμό. Αυτόματη τιμαριθμική αναπροσαρμογή (ATA).
- Ενάντια στο κλείσιμο των εργοστασίων και την ανεργία, έλεγχο στα βιβλία των επιχειρήσεων που επικαλούμενες την κρίση κάνουν μαζικές απολύσεις, κλείνουν ή μεταφέρουν τις παραγωγικές τους δραστηριότητες σε άλλες χώρες. Εθνικοποίηση χωρίς αποζημίωση και λειτουργία τους κάτω από εργατικό έλεγχο. Κατάσχεση των προσωπικών περιουσιακών στοιχείων των καπιταλιστών που ενώ παίρνουν τα γνωστά θαλασσοδάνεια χρεοκοπούν και κλείνουν τις επιχειρήσεις.
- Για την ανεργία: Κανένας άνεργος – Αξιοποίηση της σύγχρονης τεχνολογίας και της Τεχνητής Νοημοσύνης προς όφελος των εργαζόμενων, για τη μείωση του χρόνου εργασίας, χωρίς ελάττωση μισθού και διατήρηση των δικαιωμάτων. Λιγότερη δουλειά – Δουλειά για όλους.
- Κατάργηση του νόμου Χατζηδάκη και όλων των αντεργατικών νόμων που μετατρέπουν την εργασία σε κάτεργο.
- Κατάργηση κάθε διάκρισης στις αμοιβές και στα δικαιώματα των εργαζόμενων, βάσει φύλου ή καταγωγής. Πλήρης κοινωνική ένταξη των μεταναστών και προσφύγων, με όλα τα δικαιώματα.
- Κρατικό πρόγραμμα προμήθειας με φθηνά βιομηχανικά είδη και λιπάσματα στους αγρότες, έναντι φθηνών αγροτικών προϊόντων με ικανοποιητικές τιμές για τους παραγωγούς.
- Οργάνωση της εγχώριας παραγωγής με στόχο την κάλυψη των διατροφικών αναγκών του λαού, τη διατροφική αυτάρκεια και την προστασία από την επισιτιστική κρίση, με βάση τον μικρομεσαίο αγρότη και όχι τα συμφέροντα των πολυεθνικών αγροτοβιομηχανικών μονοπωλίων.
- Εθνικοποίηση χωρίς αποζημίωση των μεγάλων αλυσίδων σούπερ μάρκετ, ντόπιων και πολυεθνικών.
- Ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις των δημοσίων επιχειρήσεων. Λειτουργία των επιχειρήσεων Κοινής Ωφέλειας κάτω από εργατικό έλεγχο και διαχείριση προς όφελος του κοινωνικού συμφέροντος και όχι με σκοπό το κέρδος (ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, Συγκοινωνίες). Επανεθνικοποίηση όλων των επιχειρήσεων που ξεπουλήθηκαν, χωρίς αποζημίωση στα τρωκτικά του κεφαλαίου, ντόπια και ξένα.
- Κατάργηση του Χρηματιστήριου Ενέργειας – Απαλλοτρίωση χωρίς αποζημίωση των παρόχων ενέργειας. Αντιμετώπιση της ηλεκτρικής ενέργειας ως κοινωνικού αγαθού και όχι ως εμπορεύματος. Ακριβό ρεύμα σημαίνει την καταστροφή και χρεοκοπία οποιασδήποτε βιομηχανικής δραστηριότητας αυξάνοντας ακόμα περισσότερα την ανεργία.
- Μονομερής ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ στους διεθνείς τοκογλύφους.
- Άμεση εθνικοποίηση χωρίς αποζημίωση και κάτω από εργατικό έλεγχο όλων των πιστωτικών ιδρυμάτων, τραπεζών και ασφαλιστικών ιδρυμάτων.
- Δημιουργία ενός κεντρικού τραπεζικού οργάνου που θα ελέγχει την πορεία της οικονομίας και θα παρεμβαίνει για να αντιμετωπιστεί η ύφεση, έχοντας ως αποστολή να μη χάσουν τα λεφτά τους οι μικροκαταθέτες, οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι και να προστατευθεί η στέγη από τις κατασχέσεις για τους μισθοσυντήρητους.
- Παιδεία – Υγεία – Ενέργεια – Νερό – Συγκοινωνίες: Κοινωνικά αγαθά και όχι εμπορεύματα για τους κερδοσκόπους.
- Καθολική, Δημόσια και Δωρεάν Εκπαίδευση και Υγεία για όλο το λαό. Απεξάρτηση των κρατικών λειτουργιών από τη διείσδυση του ιδιωτικού τομέα και των ιδιωτικοοικονομικών συστημάτων διοίκησης.
- Απαλλοτρίωση όλης της μοναστηριακής και εκκλησιαστικής μεγάλης περιουσίας και των τσιφλικιών. Πλήρης διαχωρισμός της εκκλησίας από το κράτος.
- Άμεση διάλυση των κατασταλτικών μηχανισμών, των MAT και των ομάδων ΔEΛTA. Κατάργηση των ειδικών δικαστηρίων και των αντιδημοκρατικών τρομονόμων.»
Σε αυτό το σημείο, η συνδιάσκεψη ολοκλήρωσε τις εργασίες της, προσδιορίζοντας το χρόνο της νέας συνάντησης στο διάστημα μεταξύ της αρχής του επόμενου μήνα και πριν την ανακοινωμένη Γενική Απεργία της 17ης Απριλίου, προκειμένου να συζητηθεί η εισήγηση και να αποκρυσταλλωθεί το διεκδικητικό πρόγραμμά της.
Ορίστηκε επίσης, διευρυμένη συντονιστική επιτροπή, η οποία θα έχει οργανωτικά καθήκοντα και θα μεριμνήσει για την παρακολούθηση και την κάλυψη των εργατικών γεγονότων που μεσολαβούν – όπως η 8 Μάρτη – μέχρι την επόμενη συνάντηση αλλά και όποιων προκύψουν εκτός προγραμματισμού.
Οι εργασίες της συνδιάσκεψης ολοκληρώθηκαν με την έγκριση του παρακάτω ψηφίσματος για το έγκλημα στα Τέμπη:
«ΟΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ!
ΝΑ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΟΥΝ ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΙ, ΚΡΑΤΙΚΟΙ ΕΝΟΧΟΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΙΔΙΩΤΕΣ ΕΠΕΝΔΥΤΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΑ ΤΕΜΠΗ!
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΙΡΗΝΗ ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ!
Η μαζική κινητοποίηση της εργατικής τάξης και της νεολαίας, μαθητικής και φοιτητικής στην απεργία της 28ης Φεβρουαρίου, ημέρα του κυβερνητικού και κρατικού εγκλήματος στα Τέμπη, δηλώνει τη βαθιά οργή και δυσφορία του λαού για τα δεκατέσσερα χρόνια διαρκούς υποβάθμισης της ζωής εκατομμυρίων στη χώρα τού “Πάμε κι όπου βγει”. Τα θύματα των μνημονίων και της κοινωνικής καταστροφής είναι πραγματικά αμέτρητα.
Στην απεργία, από την οποία η ΓΣΕΕ απείχε, κυριάρχησε το αίτημα να αποδοθεί δικαιοσύνη για το έγκλημα των Τεμπών. Η τραγωδία των 57 νεκρών συμπυκνώνει με τον πιο δραματικό τρόπο όλες τις εκφάνσεις της κοινωνικής καταστροφής των τελευταίων δεκατεσσάρων μνημονιακών χρόνων.
Στο έγκλημα των Τεμπών συναντιέται η καπιταλιστική χρεοκοπία της χώρας και η υποχρέωση του λαού να πληρώσει τους δανειστές ακόμα και με αίμα.
Το “ζούμε από τύχη” έγινε βίωμα για όλους/ες που είδαν νέα παιδιά, γονείς, αδελφούς και αδελφές να παίζουν ρώσικη ρουλέτα τη ζωή τους σε “ένα πλήρως ασφαλές δρομολόγιο”.
Οι οικογένειες των νεκρών, συγγενείς και φίλοι έχουν κατορθώσει ό,τι επιμελώς έκρυψαν τα κυβερνητικά σαΐνια και πρώτος ο επανεκλεγείς Κ. Καραμανλής: Ότι δεν πρόκειται απλά για ένα ανθρώπινο λάθος όπως εξαρχής αποφάνθηκε ο Μητσοτάκης, αλλά η πλήρης απουσία συστημάτων ασφαλείας σε μια και μοναδική σιδηροδρομική γραμμή για τον εκσυγχρονισμό της οποίας πληρώθηκαν πάνω από 20 δις ευρώ.
Τα κυβερνητικά επιτελεία, την ώρα που, υποκριτικά, μιλούσαν για εθνική τραγωδία και κήρυσσαν τριήμερο εθνικό πένθος, την ίδια ώρα φρόντιζαν επιμελώς να μπαζώσουν τον τόπο εγκλήματος και την ίδια την αλήθεια.
Η κυβέρνηση της ΝΔ, με το κοινοβουλευτικό 41%, απονομιμοποιείται ραγδαία στα μάτια του λαού για την ύβρι που έχει διαπράξει: Να δηλώνει διαρκή άγνοια για την ασφάλεια των σιδηροδρόμων παρά τις καταγγελίες υπηρεσιακών παραγόντων και κυρίως των ίδιων των εργαζομένων που όταν απεργούσαν για τα ζητήματα ασφάλειας κατηγορούντο για… συντεχνίες, να μπαζώνει την αλήθεια και να πετάει πειστήρια και νεκρούς στα σκουπίδια διαπράττοντας την πιο αποτρόπαια συγκάλυψη ενός κρατικού εγκλήματος.
Το σύνθημα “η ζωή μας πάνω από τα κέρδη τους” σημαίνει για εμάς την οργάνωση της κοινωνικής ζωής χωρίς τα κέρδη των καπιταλιστών. Τα κέρδη του κεφαλαίου βρίσκονται σε πλήρη αντίθεση με τους πιο βασικούς όρους της κοινωνικής, ανθρώπινης ζωής.
Ο κατακερματισμός του σιδηροδρομικού έργου αποτελεί από μόνο του ένα έγκλημα. Καθήκον του εργατικού κινήματος και όλων των καταπιεσμένων είναι να παλέψουν για την επανεθνικοποίηση των σιδηροδρόμων χωρίς καμιά αποζημίωση στους ιδιώτες επενδυτές και κάτω από το έλεγχο των εργαζομένων. Αυτή είναι η μοναδική εγγύηση για την ασφάλεια επιβατών και εργαζομένων.
- Η κυβέρνηση της ΝΔ, κρατικοί αξιωματούχοι, ιδιώτες επενδυτές πρέπει να λογοδοτήσουν και να καταδικαστούν για το έγκλημα στα Τέμπη.
- Να λάμψει η αλήθεια και να αποδοθεί δικαιοσύνη.
Αν οι εχθροί του λαού νικήσουν, ούτε οι νεκροί μας θα βρουν κάπου ασφάλεια, ούτε οι ζωντανοί θα ησυχάσουν ποτέ.
3/3/2024
