Ολοταχώς προς την περικοπή όλων των συντάξεων, μαζί και των κύριων, προχωρά η κυβέρνηση.
Το σημείο τομής ήταν η συνάντηση του Υπ. Εργασίας Γιώργου Κατρούγκαλου με τους εκπροσώπους των δανειστών την Πέμπτη 10 Δεκέμβρη.
Ο Κατρούγκαλος πήγε στη συνάντηση αυτή με στόχο να μη συζητήσει τα νέα μειωμένα ποσοστά αναπλήρωσης για τις κύριες συντάξεις και έφυγε με ένα νέο «καρφί» στην… πλάτη: την απειλή των δανειστών για επαναφορά της απαίτησής τους για αύξηση των ελάχιστων ετών ασφάλισης για τη λήψη της κατώτατης σύνταξης από τα 15 στα 20 έτη, πέρα από την απαίτησή τους για άμεση εφαρμογή των νέων ποσοστών αναπλήρωσης.
Αμέσως μετά τις απειλές των δανειστών το Υπ. Εργασίας ξεκίνησε να μελετά τη «μεταβατική» εφαρμογή των νέων ποσοστών αναπλήρωσης στις κύριες συντάξεις που φέρνουν μειώσεις 10-15% από το 2017 για όσους βγουν στη σύνταξη το 2015 -16.
Εξάλλου και η κυβερνητική «Αυγή της Κυριακής (13 Δεκεμβρίου 2015) έγραφε πως «εθνική γραμμή» είναι η «μη μείωση των συντάξεων των ήδη συνταξιούχων», κάνοντας ένα κλικ… δεξιά στη γνωστή έως τότε πιο γενική κυβερνητική θέση περί μη μείωσης των κύριων συντάξεων γενικά.
Πρόκειται για άλλη μία υποχώρηση στις απαιτήσεις των διεθνών τοκογλύφων από τον Ιούλιο έως σήμερα στο κρίσιμο «μέτωπο» του Ασφαλιστικού.
Η κυβέρνηση έχει επιχειρήσει έως σήμερα να αντιπροτείνει στις μειώσεις των συντάξεων την αύξηση των εργοδοτικών εισφορών. Ωστόσο, το μόνο που έχει καταφέρει είναι να αυξάνονται οι απαιτήσεις των δανειστών. Έτσι η αύξηση των εργοδοτικών εισφορών από «ισοδύναμη» πρόταση της ελληνικής πλευράς στις μειώσεις των συντάξεων που απαιτούν οι δανειστές έχει γίνει «άλλοθι» για να περάσουν αυτές οι μειώσεις χωρίς αντίσταση στην κοινοβουλευτική ομάδα των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ αλλά και στην κοινωνία.
Πως φτάσαμε να απειλείται η 15ετία
Μία υπενθύμιση των αλλεπάλληλων υποχωρήσεων της κυβέρνηση θα πείσει και τον πιο… δύσπιστο επ’ αυτού:
Στην αρχή η κυβέρνηση πρότεινε στους δανειστές αυξήσεις εργοδοτικών εισφορών και όχι μειώσεις επικουρικών συντάξεων.
Μετά το «όχι» των δανειστών, η κυβέρνηση αντιπρότεινε μειώσεις των επικουρικών συντάξεων και, ταυτόχρονα, αυξήσεις των εργοδοτικών εισφορών. Πιο μετά, η κυβέρνηση πρότεινε ξανά αυξήσεις εργοδοτικών εισφορών, αλλά αυτή τη φορά για να μην μειωθούν οι κύριες συντάξεις, μιας και οι μειώσεις στις επικουρικές συντάξεις θεωρήθηκαν… «δεδομένες».
H κυβέρνηση, πλέον, προτείνει μειώσεις -καταρχάς- των κύριων συντάξεων για όσους βγαίνουν μετά το 2015 -16 στη σύνταξη, ενώ οι δανειστές δεν έχουν ξεκαθαρίσει ούτε αν θα δεχτούν την παραπάνω πρόταση, ούτε φυσικά το αν θα δεχτούν την όποια αύξηση των εργοδοτικών εισφορών.
Το «άλλοθι» της αύξησης των εργοδοτικών εισφορών
Αν, όμως, περικοπούν όλες οι συντάξεις και, μαζί τους το Επίδομα Κοινωνικής Αλληλεγγύης Συνταξιούχων (ΕΚΑΣ) και τα εφάπαξ, την ίδια ώρα που έχουν μειωθεί ήδη οι συντάξεις κατά 3% (λόγω της εισφοράς υπέρ του ΕΟΠΥΥ), τότε κάθε άλλο παρά θα επιτευχθεί ο στόχος της αύξησης των εργοδοτικών εισφορών.
Ο στόχος τους δεν είναι άλλος από την αύξηση των εσόδων από ασφαλιστικές εισφορές.
Ωστόσο, αν κοπούν κατά 2-2,5 δισ. ευρώ οι δαπάνες για συντάξεις, θα αφαιρεθούν αντίστοιχα ποσά από την ιδιωτική κατανάλωση εντείνοντας τις υφεσιακές τάσεις στην οικονομία μαζί και στα έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων από τις εισφορές.
Παράλληλα, η αύξηση των εργοδοτικών εισφορών λειτουργεί «αντι-αναπτυξιακά», όπως έχουν καταγγείλει οι ενώσεις των αφεντικών (ΣΕΒ, ΓΣΕΒΕΕ, ΕΣΕΕ, ΣΕΤΕ) μιας και αποτρέπει τις νέες προσλήψεις.
Έτσι οδεύει προς το τέλος της η επιχείρηση «ισοδύναμα μέτρα», την οποία διεξήγαγε ο ΣΥΡΙΖΑ τόσο προεκλογικά, όσο και μετεκλογικά ώστε να πείσει το λαό πως παρότι δεν τήρησε τις υποσχέσεις του μετά τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου και, προπαντός, μετά το Δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου, υπήρχαν δυνατότητες να αποφευχθούν τα χειρότερα. Κάτι τέτοιο δεν φαίνεται από πουθενά ότι συμβαίνει ή ότι θα συμβεί.
Κρίσιμος Γενάρης – Φλεβάρης 2016
Όπως η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έχει μετατραπεί σε πολιτικό εργαλείο των ιμπεριαλιστών και των Ελλήνων καπιταλιστών, έτσι και τα «φιλολαΐκά» μέτρα τα οποία αντιπροτείνει δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να διευκολύνουν την θέσπιση και εφαρμογή των ωμά αντιλαϊκών μέτρων.
Το εργατικό κίνημα πρέπει να απορρίψει τα «ελληνικά» ψευτο- ισοδύναμα», όσο και τα έξωθεν επιβεβλημένα μέτρα στο συνταξιοδοτικά· να δώσει μάχη για να μην περάσουν μέσα από την πάλη για την ανατροπή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ -ΑΝΕΛ από τα κάτω και από τα αριστερά.
Η μάχη του Ασφαλιστικού θα ενταθεί τον Ιανουάριο – Φεβρουάριο του 2016 καθώς η διαδικασία συμφωνίας -θέσπισης του νέου Ασφαλιστικού θα συμπέσει με τη διαπραγμάτευση για την αναδιάρθρωση του μη-βιώσιμου ελληνικού δημοσίου χρέους, η οποία θα κρίνει εν πολλοίς και την τύχη της κυβέρνησης.
Η πάλη για δημόσια ασφάλιση και αξιοπρεπείς συντάξεις πάει χέρι χέρι με την πάλη για εργατική εξουσία, όπως πάει χέρι -χέρι η χρεοκοπία του αστικού κράτους με τη χρεοκοπία του ασφαλιστικού.
Δ.Κ.
