Μπλοκάκια: Η κυβέρνηση της “αριστεράς”... καταργεί τις εργοδοτικές εισφορές

Μπλοκάκια
Η κυβέρνηση της “αριστεράς”… καταργεί τις εργοδοτικές εισφορές

Σε μία πρωτοφανή κίνηση προδοσίας των εργατικών συμφερόντων προέβη η κυβέρνηση την περασμένη εβδομάδα.

Με εγκλύκλιο του Υφιπουργού Κοινωνικής Ασφάλισης, Αναστάσιου Πετρόπουλου, δόθηκε η “δυνατότητα” στους εργαζόμενους με δελτίο παροχής υπηρεσιών να καταβάλλουν μόνο τις δικές τους ασφαλιστικές εισφορές (9,22% επί των αμοιβών που εισέπραξαν το 2015), σε περίπτωση που ο εργοδότης τους αρνηθεί να καταβάλλει το δικό του μερίδιο.

Έτσι η κυβέρνησης της “αριστεράς” προχώρησε σε μία ανεπανάληπτη ενέργεια : Να υποχρεώσει τους εργαζομένους να καταβάλλουν τις εισφορές τους και να απαλλάξει ατύπως τους εργοδότες από τον καθήκον τους αυτό. Για να απαλλαγούν, υποτίθεται “προσωρινά”, οι εργοδότες από το καθήκον της καταβολής εισφορών 17,88%, θα πρέπει οι εργαζόμενοι με μπλοκάκι να καταγγείλουν τον εργοδότη τους στον Ενιαίο Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης ότι αρνείται να καταβάλλει εισφορές. Αν πάλι, ο εργαζόμενος δεν καταγγείλει τον εργοδότη του, θα πρέπει να καταβάλλει ο ίδιος εισφορές 26,9% επί των αποδοχών του.

H κίνηση αυτή από πλευράς κυβέρνησης ήταν αποτέλεσμα όχι μόνο της συνολικά προδοτικής στάσης απέναντι στους εργαζομένους, αλλά και της απελπισίας της.

Το χαράτσι το οποίο προβλέπει ο ασφαλιστικός νόμος Κατρούγκαλου από 1/1/2017 επί του εισοδήματος που δήλωσαν 1,5 εκατομμύριο επαγγελματίες και αγρότες το 2016 φαίνεται ότι μετατρέπεται σε μεγάλο φιάσκο για το νεοσύστατο Ενιαίο Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης στον οποίο έχουν ενταχθεί όλα τα ταμεία κύριας ασφάλισης (ΙΚΑ, ΟΓΑ, ΟΑΕΕ, ΕΤΑΑ, Δημόσιο).

Η επερχόμενη εισπρακτική αποτυχία του χαρατσιού θα τινάξει ήδη από το α΄τρίμηνο του 2017 τον προϋπολογισμό του ΕΦΚΑ “δικαιώνοντας” τις απαιτήσεις του ΔΝΤ για περικοπές στις ήδη καταβαλλόμενες κύριες συντάξεις.

Για άλλη μια φορά, η κυβέρνηση αποτυχγάνει να συμβιβάσει τα ασυμβίβαστα, δηλαδή να εφαρμόσει μέτρα αναδιανομής του εισοδήματος με στόχο την ευθυγράμμιση του κρατικού προϋπολογισμού στις απαιτήσεις της “βιωσιμότητας” του δημοσίου χρέους σε συνθήκες συστημικής χρεοκοπίας. Μόνο που αυτήν της την αποτυχία θα την πληρώσουν και με το παραπάνω οι εργαζόμενοι, εκτός αν την ανατρέψουν.

Δ.Κ