Φωτορεπορτάζ: Θόδωρος Κουτσουμπός
Την αποφασιστικότητά τους να παλέψουν ενάντια στις αντεργατικές (αντι)μεταρρυθμίσεις που σκοπεύει να ψηφίσει εντός Ιουνίου η κυβέρνηση Μητσοτάκη, διαδήλωσαν το βράδυ της Παρασκευής 28 Μαΐου πρωτοβάθμια σωματεία και οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής – επαναστατικής αριστεράς.
Περί τους 800 διαδηλωτές φώναξαν συνθήματα ενάντια στο νόμο που καταργεί το 8ωρο της εργάσιμης ημέρας, επιμηκύνει το χρόνο εργασίας με την καθιέρωση, απλήρωτης ουσιαστικά, υπερωρίας, ενώ θέτει τα σωματεία και τις εργατικές διαδικασίες υπό τον απόλυτο κρατικό έλεγχο, με ψηφιακές διαδικασίες ψηφοφοριών, που μετατρέπουν τους εργαζόμενους σε απλές ατομικότητες και όχι μέρος συλλογικοτήτων που συνδιαμορφώνουν, μέσα από ανταλλαγές απόψεων, αντιπαραθέσεις και συνθέσεις, την συλλογική ταξική δύναμη.
Η διαδήλωση είχε καλεστεί από πρωτοβουλία των κλαδικών/επιχειρησιακών σωματείων (Σωματείο Βιβλίου – Χάρτου, σωματείο εργαζομένων ΤΕΕ, Public, ΕΛΓΟ Δήμητρα, ΝΟΚΙΑ, κ.ά.). Συμμετείχαν σωματεία εκπαιδευτικών, εργατικές συλλογικότητες όπως η ΛΑΝΤΖΑ, Labour, Radical, Ηλέκτρα. Από τις πολιτικές οργανώσεις της αριστεράς συμμετείχαν ΝΑΡ, ΚΚΕ(μ-λ), ΕΕΚ, ΟΡΜΑ, καθώς και αρκετές συλλογικότητες του αναρχικού χώρου. Επίσης, υπήρχε πανό του ΜΕΤΑ, των συνδικαλιστών της ΛΑΕ. Δεν συμμετείχαν, το ΚΚΕ/ΠΑΜΕ που οργανώνει τις δικές του εκδηλώσεις, αλλά ούτε το ΣΕΚ, ΟΚΔΕ, Μ-ΛΚΚΕ – δεν αναφερόμαστε βεβαίως στο ΣΥΡΙΖΑ για τον οποίο οι σύντροφοι της επαναστατικής ή ριζοσπαστικής αριστεράς και οι ταξικοί συνδικαλιστές δεν είναι διατεθειμένοι να λειτουργήσουν ως πλυντήριο «ξεπλύματος» στην προσπάθεια της Κουμουνδούρου να επανακάμψει στο εργατικό – συνδικαλιστικό κίνημα.
Οι διαδηλωτές φώναξαν συνθήματα ενάντια στην κυβέρνηση, αλλά και κατά της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας που αρνείται να πάρει αποφάσεις απεργιακής δράσης κατά του άνομου νόμου της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Χαρακτηριστικό είναι ότι παρά τα καλέσματα εκατοντάδων σωματείων, εργατικών ομοσπονδιών και εργατικών κέντρων η διοίκηση της ΓΣΕΕ δεν έχει μέχρι τώρα αποφασίσει τι θα πράξει στις 3 Ιουνίου, όταν τα σωματεία, ΕΚ και Ομοσπονδίες θα απεργήσουν. Η προγραμματισμένη συνεδρίαση της Πέμπτης 27/5 αναβλήθηκε για τη Δευτέρα 31 Μαΐου… Αντίθετα, η διοίκηση του ΕΚΑ, με τα πολλά, τάχθηκε υπέρ της απεργίας στις 3 Ιουνίου, αφού στη σύσκεψη σωματείων, την Τρίτη 25 του μήνα, αρνήθηκε να κηρύξει απεργία αν και όλοι οι εκπρόσωποι των σωματείων τάχθηκαν υπέρ.
Στις ελάχιστες μέρες που απομένουν, όλα τα σωματεία, εργατικές ενώσεις, και συλλογικότητες και κάθε συνειδητός εργάτης και συνδικαλιστής πρέπει να διαφωτίσει, να πείσει, να διεγείρει την εργατική τάξη, συνδικαλισμένη και μη, τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους ελαστικά εργαζόμενους, για την αναγκαιότητα συμμετοχής στην απεργία στις 3 Ιουνίου. Να μετατρέψουμε την απεργία της Πέμπτης 3 Ιουνίου σε μια δυνατή, μαζική και μαχητική γενική απεργία. Στη δεξιά συμμαχική κυβέρνηση νεοφιλελεύθερων και φασιστοειδών υπό τον “Κούλη” Μητσοτάκη, να αντιπαρατάξουμε τη δύναμη της τάξης. Να μπλοκάρουμε κάθε οικονομική δραστηριότητα. Λέγοντας Νο pasaran! στο αντεργατικό νομοσχέδιο να οργανώσουμε το επόμενο βήμα: μια γενική πολιτική απεργία διαρκείας τις μέρες που θα το φέρουν προς ψήφιση στη Βουλή.
