Μαρτυρίες από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα και τη συνέργεια της αστυνομίας
Kαθώς η δίκη των ναζιστών δολοφόνων του Παύλου Φύσσα, συνεχίζεται -μετά τη διακοπή της και την αποφυλάκιση των ναζί για να κάνουν την προεκλογική τους καμπάνια-, οι μαρτυρίες για την κτηνώδη δράση τους προκαλούν φρίκη και αηδία.
H δίκη πραγματοποιείται ξανά στις φυλακές Κορυδαλλού –παρά τις εξαγγελίες της κυβέρνησης ΣYPIZA ότι «μέχρι τις 20 Σεπτεμβρίου θα έχει ολοκληρωθεί άλλη αίθουσα στην Aθήνα. Oι πρώτες καταθέσεις ήταν των γονιών και της αδερφής του δολοφονημένου μουσικού Παύλου Φύσσα και του φίλου του, Παύλου Σεϊρλή. Aς σημειωθεί ότι ο Παύλος Σεϊρλής κυνηγήθηκε την ίδια ώρα από τους φασίστες, στην Aμφιάλη, αλλά συνελήφθη από την αστυνομία λίγο μετά! Kράτος και ναζιστικό παρακράτος σε αγαστή -και δολοφονική- συνεργασία.
Με ξεκάθαρο τρόπο οι μαρτυρίες αποκαλύπτουν τα γεγονότα της δολοφονικής επίθεσης της 17η προς 18η Σεπτέμβρη, καταγγέλλοντας την αστυνομία για συνέργεια στη δολοφονία και απορρίπτοντας τις προκλητικές ομιλίες και παρεμβάσεις των δικηγόρων των ναζί κατηγορούμενων.
Η μαρτυρία της τραγικής μητέρας, Μάγδας Φύσσα, την Παρασκευή και την Τρίτη 2 και 6 Οκτώβρη αντίστοιχα, έκανε σαφές ότι η δολοφονία του Παύλου Φύσσα, εμπλέκει τόσο την αστυνομία όσο και τους συνεργάτες της ναζί, σε ένα κουβάρι του οποίου η δράση, έχει προκαλέσει σειρά δολοφονιών και δολοφονικών πολιτικών επιθέσεων, «ενάντια σε αντιφασίστες, μετανάστες, κομμουνιστές». Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα, έγινε μετά από ειδοποίηση των Άγγου- Αναδιώτη στον «πυρηνάρχη» Νίκαιας Πατέλη, ο οποίος με την έγκριση του βουλευτή Λαγού, έστειλε 20μελή ομάδα κρούσης της Νίκαιας να συνδράμουν τους 40 ναζί οι οποίοι επιτέθηκαν αρχικά στους φίλους του Παύλου Φύσσα ο οποίος προσπάθησε να τους προφυλάξει, καταφέρνοντας έτσι να τον χτυπήσουν, να τον εγκλωβίσουν και να τον σκοτώσουν, παραδίδοντας τον στον επαγγελματία της «χ.α» μαχαιροβγάλτη Ρουπακιά. Η Μάγδα Φύσσα, είπε ότι «αστυνομία και χρυσή αυτή είναι ένα» και ολοκλήρωσε την κατάθεσή της πετώντας ένα πλαστικό μπουκάλι νερό πάνω στον δολοφόνο.
Προηγούμενα, την Τρίτη 29 Σεπτέμβρη, ο πατέρας του Παύλου, Παναγιώτης Φύσσας, αναφερόμενος σε όλη την σειρά των γεγονότων, αναφέρθηκε στην μαρτυρία της συντρόφου του Παύλου Φύσσα, για την στάση της αστυνομίας κατά τη διάρκεια της επίθεσης. Ο Παναγιώτης Φύσσας έμαθε από τον γιατρό στο Γενικό Κρατικό Νίκαιας για το «επαγγελματικό μαχαίρωμα» του γιου του που τον οδήγησε σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα τριών-τεσσάρων λεπτών, στο θάνατο. Την ίδια μέρα, ο δικηγόρος του Ρουπακιά, ονόματι Ρουμπέκας, προκαλώντας την αηδία και την αγανάκτηση των γονιών και όσων αγωνιστών δίνουν το «παρών» στη δίκη, επιχείρησε να μετατρέψει την κατηγορία σε «θανατηφόρα σωματική βλάβη», την ίδια στιγμή που άλλοι φασιστο-δικηγόροι φτάνουν στη λογική συνέπεια αυτής της γραμμής, να ενοχοποιηθεί ο ίδιος ο Παύλος Φύσσας για τα τραγούδια του και για την ευθύνη του που βρέθηκε στο συγκεκριμένο μέρος.
Η έδρα δεν έκανε προς το παρόν δεκτό το αίτημα προβολής βίντεο το οποίο δείχνει τον Πατέλη, το καλοκαίρι του 2012, να προετοιμάζει «τάγμα εφόδου» για «επιχείρηση καθαρισμού» στην Παναγίτσα της Νίκαιας, λέγοντας ότι με την απαραίτητη εντολή του Λαγού ετοιμάζεται δολοφονική επίθεση γιατί «ότι κινείται σφάζεται». Όλοι οι μάρτυρες αναγνωρίζουν ότι από όλα τα μέχρι τώρα ντοκουμέντα και μαρτυρίες, διαπιστώνεται ότι την τελική έγκριση για τη δολοφονία δε μπορεί παρά να την έδωσε ο ίδιος ο Μιχαλολιάκος.
Η προσπάθεια των φασιστών είναι όχι απλά να διαχωρίσουν την δολοφονία από τη φύση και τη δράση της ναζιστικής οργάνωσης αλλά να υπερασπιστούν την τελευταία, ως δύναμης κρούσης του σαπισμένου αστικού συστήματος και των διαχειριστών του. Από την πλευρά της έδρας, στις δίκαιες διαμαρτυρίες ενάντια στις προκλητικές δηλώσεις των δικηγόρων των φασιστών, γίνονται νουθεσίες να κατανοηθεί ότι «κι αυτοί τη δουλειά τους κάνουν».
Η απόδοση δικαιοσύνης για τον Παύλο Φύσσα και για όλους τους νεκρούς και χτυπημένους από τους φασίστες και η συντριβή των φασιστών, είναι καθήκον επιτακτικό, στην πάλη για τη διάλυση του χρεοκοπημένου συστήματος του κεφαλαίου και του καπιταλιστικού κράτους.
Ερνέστος Αγγελής
