της Κατερίνας Μάτσα

Ήταν Δευτέρα 23 Μαρτίου όταν η υπουργός Άμυνας της Ισπανίας ανακοίνωσε τη φρικτή είδηση ότι στρατιώτες ανακάλυψαν εγκαταλελειμμένους ηλικιωμένους ανθρώπους σε οίκους ευγηρίας νεκρούς – μερικοί ήταν πεθαμένοι πάνω στα κρεβάτια τους. Δεκάδες θάνατοι καταγράφηκαν τότε σε διάφορα γηροκομεία, στη Μαδρίτη και στην περιφέρεια Καστίλλη – Λα Μάντσα, στην κεντρική Ισπανία.

Αν κάποιοι νομίσανε ότι τέτοιοι οι θάνατοι ήταν… “μεμονωμένο κρούσμα” απατήθηκαν!

Στη Γαλλία, επίσης, αποκαλύπτονται αγριανθρωπικές σκηνές.

Όπως γράφτηκε στο Mediapart, σε ιδρύματα για ηλικιωμένους, δημόσια και ιδιωτικά, οι θάνατοι από κορονοϊό αυξάνονται διαρκώς. Στη Γαλλία λειτουργούν περί τα 11.000 γηροκομεία. Οι θάνατοι που έχουν μέχρι στιγμής ανακοινωθεί ξεπερνούν τους 1.000. Η αυστηρή οδηγία που έχει δοθεί από τους αρμόδιους στο προσωπικό είναι να μη μεταφέρονται τα θετικά κρούσματα, ακόμα και αν τα συμπτώματα είναι σοβαρά, στα νοσοκομεία, γιατί δεν υπάρχουν διαθέσιμες κλίνες. Έτσι οι ηλικιωμένοι παραμένουν στο κρεββάτι τους και πεθαίνουν αβοήθητοι. Το προσωπικό δεν επαρκεί, μέσα ατομικής προστασίας δεν έχει, οι αναπνευστήρες και τα αναγκαία φάρμακα, για να μην υποφέρουν οι ασθενείς δεν υπάρχουν. Οι συγγενείς είναι ανάστατοι, συχνά δεν μπορούν να επικοινωνήσουν. Το προσωπικό τρέχει και δεν φτάνει, πολλές φορές δεν προλαβαίνει να απαντήσει στο τηλέφωνο. Η κατάσταση είναι τραγική. Τα ηθικά ζητήματα που μπαίνουν είναι πολλά. Τι είδους πολιτισμός είναι αυτός που αφήνει τους ανθρώπους που μόχθησαν για να χτίσουν τη σημερινή κοινωνία, να πεθάνουν αβοήθητοι, μέσα σε βαθειά οδύνη;

Ποιος ευθύνεται για την κατάρρευση του συστήματος Υγείας, που οδηγεί αναπόφευκτα σε μακάβριες επιλογές του τύπου κάποιες ομάδες του πληθυσμού έχουν μεγαλύτερο δικαίωμα στη ζωή από κάποιες άλλες; Το επίπεδο της επιστήμης, εδώ που έχει φτάσει σήμερα, δημιουργεί τους όρους για να ζήσουν όλοι οι άνθρωποι περισσότερα χρόνια με ψηλό επίπεδο ζωής. Όμως μέσα στον καπιταλισμό αυτό είναι αδύνατο να γίνει πράξη. Υπέρτατη αξία δεν είναι η ζωή όλων αλλά τα κέρδη των καπιταλιστών. Αυτήν την αρχή υπηρετούν οι πολιτικές για την Υγεία, που εφαρμόζουν οι καπιταλιστικές κυβερνήσεις.

Η εμπορευματοποίηση της Υγείας, η άγρια λιτότητα στη δημόσια Υγεία και η σκανδαλώδης ενίσχυση του ιδιωτικού τομέα που επιβάλει ο νεοφιλελευθερισμός αδυνατίζουν τόσο πολύ τα δημόσια συστήματα υγείας, που οδηγούν σε φαινόμενα αγριανθρωπισμού, στη θυσία των ηλικιωμένων, αλλά και όλων των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, των φυλακισμένων, των αστέγων, των εξαρτημένων, των ανάπηρων, όλων εν γένει των ατόμων, που το σύστημα θεωρεί βάρος…

Να μην το επιτρέψουμε

11/4/20