Με το βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών (215 του 2015), και στο παραπέντε της εκπνοής του 18μήνου, παραπέμπονται σε δίκη 70 μέλη της ναζιστικής Χρυσής Αυγής, από τους 83 που συνολικά είχαν κατηγορηθεί. Οι κατηγορίες συνολικά αφορούν το κύριο ζήτημα που είναι η σύσταση εγκληματικής οργάνωσης, με προεκτάσεις για παράνομη οπλοκατοχή, απόπειρα ανθρωποκτονιών κ.τ.λ.
Έχει σημασία να θυμηθούμε πως φτάσαμε σε αυτές τις συλλήψεις, όταν έντρομη η κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, βλέποντας να διογκώνεται το αντιφασιστικό και αντικυβερνητικό κίνημα, μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, φοβήθηκε για την ίδια την ύπαρξή της. Στη συνέχεια προστέθηκαν οι αποκαλύψεις των διαλόγων Μπαλτάκου-Κασιδιάρη, που απέδειξαν τους δεσμούς αίματος Χρυσής Αυγής και κρατικών μηχανισμών που φθάνανε μέχρι το γραμματέα του υπουργικού συμβουλίου του πρώην πρωθυπουργού.
Όπως τότε, έτσι και τώρα είναι στα χέρια του κινήματος η παραδειγματική τιμωρία των ναζιστών. Δε μπορεί να δικαιολογηθεί κανένας εφησυχασμός και δικαιούμαστε να είμαστε καχύποπτοι απέναντι στην αστική δικαιοσύνη. Καταρχάς η ίδια η παραπομπή δεν είναι ομόφωνη. Ο εφέτης Νίκος Σαλάτας πρότεινε στο πολυσέλιδο πόρισμά του την απαλλαγή των ναζιστών από την κακουργηματική κατηγορία περί σύστασης εγκληματικής οργάνωσης. Σε όλο το διάστημα της προεκλογικής περιόδου, δεν σταμάτησαν οι επιθέσεις χρυσαυγιτών σε αντιφασίστες που αφισοκολλούσαν, σε ομοφυλόφιλους, σε μετανάστες. Είχαμε την προσαγωγή των συντρόφων από το αντιφασιστικό στέκι Δίστομο, με χρυσαυγίτικες μεθόδους από την αστυνομία.
Και οι δικαστικές αίθουσες είναι πεδίο μάχης για τους επαναστάτες. Απαιτούμε την παραδειγματική καταδίκη της συμμορίας δολοφόνων ναζιστών και ρατσιστών για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, του πακιστανού μετανάστη Λουκμάν, τις δολοφονικές επιθέσεις κατά μεταναστών, αναρχικών και αριστερών αγωνιστών και συλλογικοτήτων.
Όμως δεν πρέπει να υπάρχει εφησυχασμός από την παραπομπή τους σε δίκη. Το ζήτημα της συντριβής του φασισμού, το τσάκισμα των διασυνδέσεών του με κρατικούς μηχανισμούς και τα μεγάλα καπιταλιστικά συμφέροντα, δεν περιορίζεται σε μια δικαστική απόφαση. Η αντιφασιστική πάλη γενικά, η καταδίκη των χρυσαυγιτών ειδικά, μπορεί να είναι αποτελεσματική, μόνο αν ενεργοποιηθούν όλες οι αντιφασιστικές συλλογικότητες, αν γίνει ζήτημα μέσα στο εργατικό κίνημα και στις φοιτητικές διαδικασίες. Αν τελικά εντάσσεται σε ένα συνολικότερο πολιτικό διεκδικητικό κίνημα για τη συντριβή του συστήματος. Για την εκδίωξη των ακροδεξιών υπουργών των ΑΝΕΛ, ένα συγκροτημένο πυρήνα αντισημιτισμού, ρατσισμού και εθνικισμού μέσα στην ίδια την κυβέρνηση.
Θα ανταποκριθούμε ταυτόχρονα σε αυτά τα καθήκοντα αν τεθεί μέσα στο κίνημα η ανάγκη για οργάνωση της εργατικής αυτοάμυνας. Με το Ενιαίο Μέτωπο να υπερασπίσουμε και να αναπτύξουμε την οργανωμένη έκφραση της εργατικής τάξης στα σωματεία και τους συλλόγους της.
Το 2013 φάνηκε πως πρέπει να έχουν το φόβο μας. Ας το έχουμε αυτό στο νου μας και σήμερα, ως παρακαταθήκη στις κρίσιμες ταξικές αναμετρήσεις που έρχονται.
