Η ΕΡΤ άνοιξε δυο χρόνια μετά το μαύρο, αλλά όπως σωστά έχει επισημανθεί, η ΕΡΤ δεν έκλεισε ποτέ. Ούτε όταν τα ΜΑΤ εισέβαλλαν στην Αγία Παρασκευή, ούτε όταν σε κατάσταση απελπισίας η κυβέρνηση με ιδιώτες αγκαζέ και αστυνομικές δυνάμεις θέλησαν να κόψουν το ραδιοφωνικό σήμα, το ρεύμα, το τηλέφωνο σε τοπικούς σταθμούς.
Πολλοί από εμάς, σχεδόν από τις πρώτες μέρες, αφήσαμε τους αριθμούς των τηλεφώνων μας για να αποτελέσουμε την πρώτη δύναμη περιφρούρησης του τοπικού σταθμού της ΕΡΑ Βόλου. Ανταποκριθήκαμε σε κάθε κάλεσμα των εργαζομένων που με αποφασιστικότητα έμειναν και κοιμήθηκαν πολλά βράδια μέσα στο σταθμό. Η κυβέρνηση των μνημονιακών ληστών έκλεισε την ΕΡΤ που γνωρίζαμε και το ίδιο βράδυ άνοιξε η ΕΡΤ που θέλαμε. Ανοιχτή σε όσους αγωνίζονται για τα μικρά και τα μεγάλα πράγματα, αυτά που αφαιρέθηκαν με εγκληματικό και συστηματικό τρόπο από τα μνημόνια μέχρι σήμερα.
Οι αγωνιζόμενοι εργαζόμενοι, αυτοί που παρέμειναν στις επάλξεις, που δεν έφυγαν την πρώτη μέρα, ως μια καθημερινή απόλυση ανάμεσα στις εκατοντάδες χιλιάδες, στράφηκαν ενεργητικά σε εκείνο το μάχιμο δυναμικό που αναδείχτηκε παρόν σε κάθε σύγκρουση με τις μνημονιακές πολιτικές και το κράτος. Όσοι από τους εργαζόμενους έμειναν, για δυο χρόνια, κατάργησαν κάθε διοικητική ιεραρχία, το διαχωρισμό των ειδικοτήτων, καθώς το λουκέτο αποσάρθρωσε το διοικητικό μηχανισμό, εξίσωσε δημοσιογράφους, τεχνικούς, διοικητικούς κι ενσωμάτωσε στη λειτουργία των σταθμών, ως αναπόσπαστο τμήμα του αγώνα τους, όλα εκείνα τα τμήματα που στάθηκαν στο πλευρό τους. Η ΕΡΤ που θέλουμε, ανταπόδωσε με μεγάλη ευθύνη, δίνοντας φωνή σε όσους δεν είχανε φωνή.
Η επαναλειτουργία της ΕΡΤ είναι μια νίκη δική μας, αξεχώριστη από τη νίκη των αγωνιζόμενων εργαζόμενων, που δείχνει την αστείρευτη ικανότητα τους να διοικήσουν, να οργανώσουν, να λειτουργήσουν έξω και πέρα από τα όρια του υπάρχοντος και να νικήσουν.
Ως αναγκαίος όρος λειτουργίας τέθηκε η συνέλευση των εργαζομένων, με παράλληλες ανοικτές συνελεύσεις όσων στέκονται στο πλευρό τους κι έβαλε στον προβληματισμό όλων, τι είναι αυτό που ταύτισε χιλιάδες με το μαύρο. Η αλλοτριωτική συμπεριφορά του γραφειοκρατικού μηχανισμού έσπασε στις 11 Ιούνη 2013 και το σοκ του μαύρου επέβαλλε μια τομή στη σκέψη και στη δράση για να νικηθεί η βαρβαρότητα.
Η αυτοδιαχείριση και η αυτοδιεύθυνση μπορεί να γίνει μια πραγματικότητα για το σύνολο της κοινωνίας, αρκεί να μην αγνοεί κανείς μια σημαντική παράμετρο: το κράτος ως συμπύκνωση της κυριαρχίας της σημερινής άρχουσας τάξης, της αστικής τάξης.
Είναι ακριβώς γι’ αυτό το λόγο που η σημερινή κυβέρνηση (ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ) δεν μπορεί να επιτρέψει να ενσωματωθούν στη λειτουργία της ΕΡΤ, το περιεχόμενο του αγώνα των αγωνιζόμενων εργαζομένων, όπως αυτό διατυπώθηκε ρητά, σε ένα λιγοσέλιδο αλλά πραγματικά περιεκτικό κείμενο «Ποια ΕΡΤ θέλουμε», που συνέταξε η γενική συνέλευση των εργαζομένων της ΕΡΤ3, το προπύργιο του αγώνα. Ο διορισμός συντονιστών, περιφερειαρχών, γενικών διευθυντών, προέδρων και ταγματαρχών, επιχειρεί να επαναφέρει τη γραφειοκρατική διοικητική πυραμίδα ως όρο επιβολής του αναγκαίου ραδιοτηλεοπτικού προγράμματος μετά τις εκλογές της 25ης Γενάρη και της πολιτικής ολίσθησης του ΣΥΡΙΖΑ με τη συμφωνία της 20ης Φλεβάρη. Η κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας χρειάζεται εθνική ενότητα μέσα στην ΕΡΤ.
Απαιτείται η διοικητική πειθαρχία για να επιβληθεί εκ νέου η πολιτική και ιδεολογική πειθαρχία. Η σημερινή διοίκηση της ΕΡΤ ζητά εργασιακή ειρήνη (το ίδιο ζητήθηκε και στην ΕΡΑ Βόλου), συναίνεση στους όρους επαναλειτουργίας, με αντάλλαγμα οι αγωνιζόμενοι εργαζόμενοι να ξεχάσουν τον αγώνα τους, τις μορφές και το περιεχόμενό του.
Δεν ζούμε τα χρόνια της αθωότητας αλλά τα χρόνια της καπιταλιστικής καταστροφής. Αν η επαναπρόσληψη των εργαζομένων είναι ο αναγκαίος όρος επιβίωσης της κυβέρνησης, ταυτόχρονα είναι απαραίτητο να απεμποληθεί οποιαδήποτε μνήμη του αγώνα για να εμπεδωθεί ο ιδεολογικός μηχανισμός της «έντιμης συμφωνίας» της κυβέρνησης με τους δανειστές, να γίνει αποδεκτή η συνθήκη του αδύνατου, να ικανοποιηθούν τα αιτήματα του λαού που εξαφανίστηκαν και ταυτόχρονα να πληρωθεί το τίμημα στο χρηματιστικό κεφάλαιο.
Πως μπορεί να εγκαταλείψει κανείς το πνεύμα της ελευθερίας, αλληλεγγύης και αγώνα που αναπτύχτηκε δυο χρόνια, ενώνοντας ρυάκια σε ένα ποτάμι που έριξε τους σαμαροβενιζέλους;
Το αστικό κράτος δεν μπορεί να ανεχτεί αυτοδιαχειρίσεις και γενικές συνελεύσεις εργαζομένων που θα αποφασίζουν για τη διοικητική οργάνωση και το πρόγραμμα ή διαφορετικού τύπου εργασιακές σχέσεις που είναι στο στόχαστρο της τρόικας κι επίδικο της συμφωνίας. Αυτό θα σήμαινε την αποδοχή μιας πρότασης για μια άλλου είδους οργάνωσης της κοινωνίας, ίσως χωρίς κράτος; Γι’ αυτό αγνοήθηκαν επιδεικτικά οι προτάσεις των εργαζομένων κι επανέρχονται όλοι οι τεχνητοί διαχωρισμοί, με εργαζόμενους πολλαπλών ταχυτήτων και φυσικά αποκλεισμό κοινωνικών μηνυμάτων, όπως δήλωσε ο Ταγματάρχης στην επίσκεψή του στη Θεσσαλονίκη.
Δεν έχουμε καμιά αμφιβολία ότι οι αγωνιζόμενοι εργαζόμενοι θα υπερασπιστούν το χαρακτήρα της ΕΡΤ που θέλουμε. Eμείς δεν μπορούμε να κάνουμε πίσω από τον αγώνα για να διατηρήσει (και η ΕΡΑ Βόλου σε τοπικό επίπεδο) το πρόγραμμά της, με τους όρους που θέτουν οι εργαζόμενοί της για την πλειοψηφία της κοινωνίας.
Με απόλυτη εμπιστοσύνη σε όσους αγωνίζονται κι επιμένουν.
14/6/2015
Γιάννης Χατζηγιάννης
Μέλος του ΕΕΚ
