Ενιαία δράση για τον έλεγχο του εργοστασίου από τους εργάτες και τον σχεδιασμό της παραγωγής
ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ ΤΗΣ ΛΑΡΚΟ
Όλοι στο μεγάλο συλλαλητήριο και συναυλία στην πλατεία Συντάγματος, το Σάββατο 13 Ιουνίου, 11:00 π.μ. – Προσυγκέντρωση Ομόνοια, 10:00 π.μ.
Να μην αφήσουμε τη νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση Μητσοτάκη και τον Χατζηδάκη «να βγάλουν την πρίζα από τη ΛΑΡΚΟ».
Ταξική αλληλεγγύη και συμπαράσταση της εργατικής τάξης και του λαού στους εργάτες της ΛΑΡΚΟ.
***
Η ΛΑΡΚΟ κάνει την αρχή, ανοίγει τον δρόμο στους αγώνες που έρχονται, ρίχνοντας το σύνθημα «όλοι για έναν και ένας για όλους». Αυτή είναι η απάντηση των εργατών της, στην προσπάθεια των διορισμένων από την κυβέρνηση Μητσοτάκη διαχειριστών, να σπάσουν την αγωνιστική τους διάθεση με απολύσεις.
Η ΜΟΙΡΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ ΤΗΣ ΛΑΡΚΟ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΙΡΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ
Αυτό που συμβαίνει στη ΛΑΡΚΟ σήμερα συμπίπτει με ό,τι αντιμετωπίζουν πολλές χιλιάδες ακόμα εργαζόμενοι της χώρας, και πολλά εκατομμύρια στον πλανήτη. Γιατί οι αποφάσεις που προωθούνται και υλοποιούνται από την σημερινή κυβέρνηση αν και είχαν υπογραφτεί μαζί με τα μνημόνια από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, συμπίπτουν σήμερα με τις ανάγκες του κεφαλαίου διεθνώς να αντιμετωπίσει την νέα φάση της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης που εντάθηκε από την πανδημία με παγκόσμια «παύση της παραγωγής». Ταυτόχρονα με την ΛΑΡΚΟ σε όλους τους εργασιακούς χώρους που έχουν ήδη ανοίξει, ή ανοίγουν λίαν συντόμως, επιχειρούνται πολιτικές καταστροφικού «νοικοκυρέματος» της ζωής των εργατών.
Σήμερα εκτός από την ΛΑΡΚΟ και στην ΕΑΒ, κινητοποιήθηκαν οι εργάτες προκειμένου να μην υποστούν μισθολογικές περικοπές. Επίσης η ΕΛΒΟ, η ΕΑΣ και τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά θα ακολουθήσουν μιας και λόγω της κρίσης, που θέριεψε με τον κορονοϊό, δεν βρίσκεται επενδυτής να τις αναλάβει, ενώ είναι ενταγμένες στον ίδιο μνημονικό σχεδιασμό με την ΛΑΡΚΟ. Αλλά και οι εργάτες της ΔΕΗ, (που είναι μέτοχος στη ΛΑΡΚΟ), αντιμετωπίζουν τον νέο κυβερνητικό σχεδιασμό, που με το πρόσχημα της δήθεν καθαρής ενέργειας, μειώνει κατά 5000 θέσεις τις εργασίας (βλέπε σχέδιο απολιγνητοποίησης). Ακολουθεί και η ΕΥΔΑΠ που ιδιωτικοποιείται με τα προγράμματα ΣΔΙΤ, απειλώντας 200 θέσεις εργασίας και την παράδοση του νερού στην κεφαλαιοκρατική εκμετάλλευση. Στα δε ΕΛΤΑ παρά την κατακόρυφη αύξηση της ζήτησης των υπηρεσιών του, μειώθηκαν κατά 1200 οι θέσεις εργασίας (συμβασιούχων). Στην ΤΡΑΙΝΟΣΕ απέλυσαν 75 εξειδικευμένους τεχνίτες, οι οποίοι εργάζονταν τρία χρόνια στην εταιρεία. Η ΣΝΑΪΝΤΕΡ ΕΛΕΚΤΡΙΚ, ανακοίνωσε στους εργαζομένους της ότι από τις 31/10/20 θα κλείσει και θέλει την συναίνεσή τους για να γίνει ομαλά η μετάβαση στην ανεργία. Η Aegean Airlines απαιτεί από την κυβέρνηση να πληρώσουν οι φορολογούμενοι το χρέος της, και ετοιμάζει την απόλυση χιλιάδων εργαζομένων. Η βιομηχανική ζώνη στο Σχηματάρι-Οινόφυτα είναι το κέντρο εργασιακής αγανάκτησης, της βιομηχανικής εργατικής τάξης, γεμάτη ανασφαλείς εργαζόμενους, άνεργους, υποψήφιους άνεργους, μερικώς απασχολήσιμους, με μισό μισθό και ζωή. Μετατρέπεται σε πυριτιδαποθήκη της χώρας.
Καθημερινά διαβάζουμε στον τύπο πως σε όλο τον κόσμο οι καπιταλιστικές κυβερνήσεις κάνουν εθνικοποιήσεις για να αντιμετωπίσουν τα χρέη τους ενώ απολύουν κατά χιλιάδες – 40 εκατομμύρια είναι οι νέοι άνεργοι μόνο στην Αμερική το πρώτο δίμηνο της καραντίνας. Όπως λοιπόν στον πλανήτη ολόκληρο έτσι και στην Ελλάδα, πολύ περισσότερο λόγω της χρεοκοπίας της, δεν υπάρχουν λύσεις που να εξασφαλίζουν ταυτόχρονα τα κέρδη και τις θέσεις εργασίας. Δεν υπάρχουν λύσεις που να εξασφαλίζουν την ανθρώπινη ζωή. Εθνικοποιούν τις «ζημιές», φορτώνοντας με νέους φόρους τους πολίτες, για να σώσουν τους καπιταλιστές και όχι την εργασία.
Οι εργάτες κατανοούν την κοροϊδία γιατί την ζουν, αλλά πρέπει και να μπορούν να την αποκαλύψουν. Και ο μόνος τρόπος είναι να επιβάλουν τον έλεγχο, με επιστήμονες της δικής τους εμπιστοσύνης, και όχι εισαγγελείς και τεχνοκράτες διορισμένους από την καπιταλιστική κυβέρνηση. Γιατί είναι βέβαιο πως καμιά πρόταση νόμου, που προβλέπει διοικήσεις διορισμένες από την κυβέρνηση αυτή ή οποιαδήποτε άλλη καπιταλιστική κυβέρνηση, δεν θα σώσει τις παραπάνω επιχειρήσεις, ούτε τη ΛΑΡΚΟ.
Οι εργάτες είναι οι μόνοι που έχουν συμφέρον να διατηρήσουν ανοιχτές τις επιχειρήσεις, γιατί έτσι διατηρούν την εργασία που τους ζει και γι’ αυτό γίνονται και οι φορείς που εγγυώνται την ζωή, ικανοποιώντας με την παραγωγή τους τις ανάγκες της, που ο καπιταλισμός πλέον αρνείται να το κάνει. Μόνο οι εργάτες ενωμένοι, με τα δικά τους όργανα, μπορούν να δώσουν προοπτική στην κοινωνία, ανατρέποντας τον καπιταλισμό, εγκαθιδρύοντας την δική τους εξουσία που μπορεί να εγγυηθεί λύσεις προς όφελος της ζωής. Ανατρέποντας την καπιτα-ληστρική κυβέρνηση μπορούμε και πρέπει να αναδιαμορφώσουμε το παραγωγικό μοντέλοτης οικονομίας, ξεφεύγοντας από τον μονόπλευρο προσανατολισμό στον τουρισμό και τις παρασιτικές υπηρεσίες του χρηματιστικού κεφαλαίου και να διατηρήσουμε την παραγωγική ικανότητα της βιομηχανίας όπως και της αγροτικής οικονομίας, με μια σχεδιασμένη παραγωγή ενέργειας -σύμφωνα με τις κοινωνικές ανάγκες και την προστασία του περιβάλλοντος- διασυνδεμένη με τις στρατηγικής σημασίας βιομηχανίες και ένα εθνικοποιημένο τραπεζικό σύστημα.
Την δεκαετία του ’70 η ΛΑΡΚΟ αποτέλεσε την ναυαρχίδα του εργατικού κινήματος, όταν απεγκλωβίστηκε από την αγκαλιά της ΓΣΕΕ των εγκάθετων του Καρακίτσου. Σήμερα η καινούργια γενιά των εργατών πρέπει να πατήσει στα μαθήματα αυτών των αγώνων για να χτίσει με τους δικούς της αγώνες την ενότητα, την δράση και τη νέα ηγεσία, που χρειάζεται ενάντια στη σημερινή συνδικαλιστική γραφειοκρατία.
Και σήμερα, μπροστά στη νέα απειλή, η λύση μπορεί να έρθει μόνο από τον κοινό αγώνα όλης της τάξης. Πρέπει τώρα χωρίς άλλη καθυστέρηση οι εργάτες της ΛΑΡΚΟ, της ΕΑΒ, ΕΑΣ, ΕΛΒΟ, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ μαζί με τους εργάτες των ΕΛΤΑ, ΤΡΑΙΝΟΣΕ και της ΣΝΑΪΝΤΕΡ ΕΛΕΚΤΡΙΚ καθώς και οι εργάτες στις ιδιωτικές επιχειρήσεις που απολύουν ή κλείνουν να αποκτήσουν κοινό αγωνιστικό απεργιακό βηματισμό, κόντρα στις κρατικοδίαιτες γραφειοκρατίες που εμποδίζουν τους αγώνες και ιδιαίτερα την διάρκεια αυτών, που είναι αναγκαία για την νίκη των εργατών.
Σε αυτήν την κατεύθυνση πρέπει άμεσα να γίνουν οι απαραίτητες συναντήσεις και συνεννοήσεις των εργατών.
11-06-2020
ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ
