Αφού μοιράστηκε ένα κυνικό βίντεο στις 27 Φεβρουαρίου, εγκρίνοντας την εκστρατεία “# MilanNoPara”, ο δήμαρχος του Μιλάνο Σάλα αναγνώρισε, ύστερα από έναν καταστροφικό μήνα, την Πέμπτη 26 Mαρτίου, το λάθος του να ενθαρρύνει τους ανθρώπους να συνεχίσουν τις οικονομικές και κοινωνικές δραστηριότητες εν μέσω πανδημίας.

Η Ιταλία πια καταγράφει απίστευτα θύματα κάθε μέρα με τον μεγαλύτερο αριθμό περιπτώσεων, οι 4.400 νεκροί να είναι στην πόλη του Μιλάνου (στο σύνολο των 13.155 νεκρών της χώρας).

Αυτή η κατάσταση δείχνει μόνο την αμέλεια και την αδιαφορία των καπιταλιστών πολιτικών της Iταλίας, όπως βεβαίως και παγκοσμίως: από τον Μπολσονάρο και την αντι-επιστημονική του έκκληση, ως την ηλιθιότητα των πολιτικών της Ιταλίας.

Κάθε άνθρωπος που πεθαίνει από αυτήν την ασθένεια δεν είναι απλώς αριθμός στη στατιστική. Είναι εργαζόμενοι και ηλικιωμένοι, νοσηλευτές και νοσοκομειακοί καθαριστές. Κάθε άνθρωπος που σκοτώνεται από αυτή την ασθένεια είναι ένα σύμπτωμα της κατάπτωσης του καπιταλισμού σε παγκόσμια κλίμακα, η πιο δυναμική έκφραση ότι η κυριαρχία των μεγάλων καπιταλιστών δεν είναι πλέον βιώσιμη για το ανθρώπινο είδος!

Είναι απαραίτητο να βρεθεί μια εναλλακτική λύση. Είναι απαραίτητο να φωνάξουμε να υπάρξουν μαζικές δοκιμές τώρα, για την ορθολογική και επιστημονική χαρτογράφηση και την αλληλουχία της νόσου, γνωρίζοντας ακριβώς ποιος είναι άρρωστος και ποιος δεν είναι – κάνοντας την καραντίνα και την απομόνωση πολύ πιο αποτελεσματική για την ουσιαστική καταπολέμηση της νόσου.

Είναι απαραίτητο η εργατική τάξη να φωνάξει για περισσότερα κρεβάτια εντατικής με αναπνευστήρες τώρα, δεδομένου ότι τα συστήματα υγείας σε όλο τον κόσμο είναι υπερφορτωμένα, ανάλογα με το επίπεδο της διάλυσης της δημόσιας υγείας και την πρόοδο των νεοφιλελεύθερων “μεταρρυθμίσεων” στην υγεία. Πρέπει να παλέψουμε σήμερα για την αυτοοργάνωση της εργατικής τάξης!

Μόνο οι εργάτες μπορούν να οργανώσουν την παραγωγή για να καλύψουν τις πιο άμεσες ανάγκες της εργατικής τάξης, όχι τα κέρδη των αφεντικών. Μπορούμε ήδη να δούμε πραγματικά παραδείγματα αυτού του είδους: στην Αργεντινή, ένας εκτυπωτής που ελέγχεται από εργαζόμενους αρχίζει να παράγει αλκοόλ σε τζελ και μάσκες. Mια απεργία ξεσπά στην Ισπανία εξαιτίας της άρνησης των εργαζομένων της Airbus να κατασκευάσουν αεροπλάνα και να εκθέσουν τον εαυτό τους στο νόσο εν μέσω μιας πρωτοφανούς κρίσης στον τομέα της υγείας, γενική απεργία στην Ιταλία, μια από τις χώρες που έχουν πληγεί περισσότερο από τον ιό.

Η εργατική τάξη είναι εκτεθειμένη. Μια σπίθα μπορεί να οδηγήσει σε εκρήξεις. Αυτή τη στιγμή πρέπει να δράσουμε, να φωνάζουμε για τη ζωή, να φωνάζουμε για το τέλος αυτού του χρεοκοπημένου και σάπιου οικονομικού συστήματος – το οποίο εκμεταλλεύεται, σκοτώνει και καταθλίβει εκατομμύρια εργαζομένων. Μόνο η δύναμη της εργατικής τάξης μπορεί να θάψει τον κυνισμό του Σάλα και ολόκληρης της μπουρζουαζίας.