Καταδίκη Παλαιστίνιας ποιήτριας από δικαστήριο του Ισραήλ

 

Ο μεγάλος Παλαιστίνιος ποιητής Mahmoud Darwish μετά από μια επίθεση των Ισραηλινών σε στρατόπεδο προσφύγων στο Λίβανο, είχε πει πως ένας Παλαιστίνιος μπορεί να κάνει μονάχα ένα πράγμα: να γίνει ακόμα πιο Παλαιστίνιος, ακόμα πιο Παλαιστίνιος για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης, ακόμα πιο Παλαιστίνιος μέχρι το θάνατο.

Μετά από 30 χρόνια συλλαμβάνεται η νεαρή ποιήτρια και φωτογράφος Dareen Tatour (γεννήθηκε το 1982 στη Ρεϊνέχ). Υποβάλλεται σε φρικτές ανακρίσεις από τις κρατικές υπηρεσίες του Ισραήλ, τίθεται σε κατ’ οίκον περιορισμό για αρκετά χρόνια. Προσφάτως σύρθηκε στα ισραηλινά δικαστήρια για “υποκίνηση σε εγκληματικές πράξεις και υποστήριξη της τρομοκρατίας”. Στην πραγματικότητα, το μόνο έγκλημα που διέπραξε ήταν ότι ανήρτησε στο διαδίκτυο βίντεο με  ποιήματα.

Ο δικαστής απεφάνθη: “και το πιο απλό μυαλό μπορεί να καταλάβει πως αν ένα ποίημα αναφέρεται σε δολοφονίες αθώων Παλαιστινίων είναι επειδή θέλει να παρακινήσει σε εκδίκηση”. Αναφερόταν στη φωτογραφία της ποιήτριας Irsaa Ahed που ανάρτησε η Dareen στα μέσα μαζικής δικτύωσης με λεζάντα μια στροφή από το ποίημά της: “Resist, my people, resist them” . Η Israa Ahed ήταν μια από τους 48 Παλαιστίνιους που εκτελέστηκαν εν ψυχρώ σε μια στάση λεωφορείου από Ισραηλινούς.

Πάντως, η Dareen Tatour φέρεται να έχει κάνει κι άλλα “εγκληματα”, όταν έγραφε για τον 15χρονο μαθητή Hadil Hashlamoun που καταδικάστηκε σε θάνατο από το σιωνιστικό κράτος χωρίς καν να περάσει από δίκη, για τον Muhammed Abu Khudar, το παιδί που φανατικοί σιωνιστές έκαψαν ζωντανό κι ακόμα για τον Ali Dawabsha, το βρέφος της οικογένειας Dawabsha που σκοτώθηκε σε βομβιστική επίθεση. Οι σφαγές αυτές δεν είναι εικόνα από άλλη εποχή, είναι γεγονότα του 21ου αιώνα.

Το δικαστήριο δε θέλει να καταδικάσει κάποια που απλά παρακίνησε σε “εγκληματικές πράξεις και τρομοκρατία”. Καταδικάζει μια ποιήτρια που έσπασε τη σιωπή της γνωρίζοντας πως θα καταλήξει εκεί που βρίσκονται τόσοι άλλοι Παλαιστίνιοι καλλιτέχνες. Η Dareen καταδικάζεται επειδή οι Παλαιστίνιοι αρνούνται να συγχωρήσουν τους σφαγείς τους, αρνούνται να δώσουν τη πατρίδα τους στα σχέδια του ιμπεριαλισμού και αντ’ αυτού αγωνίζονται για πατρίδα όπου όλοι οι άνθρωποι θα μπορούν να ζουν ειρηνικά και αξιοπρεπώς ανεξαρτήτως χρώματος και θρησκείας.

Γ. Φ.