Επί ποδός πολέμου βρίσκονται εδώ και ένα μήνα οι κάτοικοι των περιοχών των Πετραλώνων και του Ρουφ. Αφορμή για αυτό, η ολοκληρωτική καταστροφή του πάρκου Ρουφ, μαζί με μια παιδική χαρά, ένα γήπεδο μπάσκετ και ένα γήπεδο τένις, για να κατασκευαστεί, ακόμα ένας χώρος υπαίθριου πάρκινγκ από τη δημοτική αρχή Καμίνη.
Η ιστορία αυτή μας πάει πίσω στο σεισμό του 1999 όταν το Σεράφειο κολυμβητήριο, το οποίο δέσποζε ανάμεσα σε άλλους αθλητικούς χώρους και χώρους πρασίνου, έπαθε ζημιές μη επισκευάσιμες, έκλεισε και κατεδαφίστηκε. Αποτέλεσμα αυτού ήταν να εγκαταλειφθούν συνολικά οι χώροι άθλησης και αναψυχής με καταστροφικά αποτελέσματα. Ακολούθησαν αρκετά χρόνια όπου μόνο η φθορά του χρόνου άλλαζε κάτι στο πάρκο ώσπου με την οικοδομική άδεια το Γενάρη του 2011 επί δημαρχίας Κακλαμάνη, ναι μεν προβλέπονταν η κατασκευή νέου κολυμβητήριου με πισίνα 25 μ, αλλά οι περιβάλλοντες χώροι καταλαμβάνονταν από χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα κτιρίων ποικίλων χρήσεων, από καφετέριες και εστιατόρια ως γραφεία, εκθεσιακά κέντρα, υπόγεια και υπέργεια πάρκινγκ. Το πράσινο και οι κοινόχρηστοι χώροι αναψυχής και άθλησης εξαφανίστηκαν σχεδόν τελείως.
Το μοναδικό κομμάτι που διασώθηκε προσωρινά από τις μπουλντόζες ήταν ένα κομμάτι γης, τριών περίπου στρεμμάτων, στο οποίο κατασκευάστηκε παιδική χαρά και αναδιαμορφώθηκε το ήδη και από δεκαετίες υπάρχον πάρκο. Πριν ένα μήνα, μέσα στις γιορτές, η παιδική χαρά ισοπεδώθηκε από μπουλντόζες και την ίδια τύχη θα είχε και το πάρκο αν οι κάτοικοι της περιοχής δεν αντιδρούσαν άμεσα και δυναμικά. Με μαζική συνέλευση περίπου 200 ατόμων στις 23/1 που καλέστηκε στο χώρο του πάρκου, αποφάσισαν να αφαιρέσουν τα μεταλικά πλαίσια του εργοταξίου και να κάνουν το χώρο προσβάσιμο. Η είδηση διαδόθηκε ταχύτατα στη γειτονιά και η υπόθεση πήρε διαστάσεις. Με νέα λαϊκή συνέλευση στις 30/1 οργανώθηκε μια σειρά δράσεων με κείμενα, αφίσες, και αποφασίστηκε πορεία στη γειτονιά των Πετραλώνων στις 2/2 καθώς και νέα συνέλευση κατοίκων στις 3/2.
Η σύγκρουση απόψεων στις δυο συνελεύσεις, για θεσμική αντιμετώπιση του προβλήματος από τη μία και τη δυναμική μαζική κινητοποίηση του κόσμου, από την άλλη, κατέδειξε την ανάγκη για τη χρήση κάθε όπλου στον αγώνα αυτόν, αλλά με τη συντριπτική πλειοψηφία να εμπιστεύεται μόνο τη λαϊκή αυτοοργανωμένη δράση που θα αποφασίζεται με οριζόντιο και αμεσοδημοκρατικό τρόπο στις συνελεύσεις.
Το κείμενο στην αφίσα που γέμισε τους τοίχους στις δυο όμορες γειτονιές εκφράζει την αποφασιστικότητα των κατοίκων να παλέψουν με κάθε μέσο, για τη διάσωση του πάρκου Ρουφ, παρά την απόφαση του δημοτικού συμβουλίου του Δήμου Αθηναίων, να λειτουργήσει για μια ακόμη φορά, σαν ιδιωτική επιχείρηση σε βάρος των δημοτών και των αναγκών τους για άθληση και αναψυχή.
Γ.Στεφ.
