Ο ΚΑΦΚΑ ΩΣ… ΑΞΙΟΘΕΑΤΟ

«Τριγυρνάμε σκοντάφτοντας απ’ την μια οφθαλμαπάτη στην άλλη, αποπροσανατολισμένα θύματα προφητών και τσαρλατάνων, που τα θαυματουργά γιατροσόφια τους για φτηνή ευτυχία δεν κάνουν τίποτα άλλο παρά να μας βουλώνουν τα αυτιά και τα μάτια»

Φ. Κάφκα

Τυχαία ενημερώθηκα ότι στο βιβλιοπωλείο Free Thinking Zone των Αθηνών οργανώνεται από κάποια λέσχη «Φιλελεύθερης Ανάγνωσης», στις αρχές Ιούνη παρουσίαση του βιβλίου μου «Φραντς Κάφκα. Ο ανατόμος της εξουσίας» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πανοπτικόν.
Ασφαλώς, κάθε βιβλίο που κυκλοφορεί ο καθένας μπορεί να το χρησιμοποιήσει όπως θέλει, ακόμα και ως σουβέρ για ποτήρια σαμπάνιας στη Μακρόνησο.
Ας είναι, ούτως ή άλλως είμαι από θέση αρχής ενάντια σε όλες τις απαγορεύσεις.
Απορώ όμως πώς κάποιος επιλέγει να παρουσιάσει το βιβλίο ενός εν ζωή συγγραφέα δίχως να μπει στον κόπο έστω και τυπικά να τον ενημερώσει για αυτό;
Ας πω λοιπόν, για την ιστορία, ότι ουδεμία ανάμειξη έχω στην εν λόγω παρουσίαση (για την οποία διαδικτυακά ενημερώθηκα) κι ας υπενθυμίσω ότι αυτό που επίμονα λέει το βιβλίο μου στις 110 σελίδες του είναι πως ο Κάφκα είναι αναρχικός (και όχι… φιλελεύθερος), κι ότι αυτό που σχεδόν επί έναν αιώνα αποσιωπάται και διαστρεβλώνεται είναι ότι το έργο του συνιστά μια ανατινακτική κριτική κάθε εξουσίας.
Όπως κι αν την διαβάσει κανείς, «η πρόζα του τάσσεται με το μέρος των απόκληρων, με τα αποπαίδια της οικονομικής ανάπτυξης»· από το Κολωνάκι ως την Μακρόνησο, κι από το Σίτι του Λονδίνου μέχρι την Τσιάπας.

Κώστας Δεσποινιάδης