OXI στις απολύσεις από τα EΛTA κούριερ.
του Κυριάκου M
[ obrero en armas ]
1. Είμαστε από τα πιο υποτιμημένα κομμάτια της τάξης μας, εμείς οι ταχυδιανομείς, ταχυμεταφορείς, εξωτερικοί υπάλληλοι των εταιριών που συνεχίζουν να δουλεύουν και εν μέσω πανδημίας. Το λέμε γιατί κάπως στα ξαφνικά, από αόρατοι, γίναμε αυτοί που με αυτοθυσία δεν χαμπαριάζουμε από ιούς και για χάριν των συνανθρώπων μας σχεδόν αμισθί παλεύουμε στην πρώτη γραμμή (καλά και στην δεύτερη δεν θα τα χαλάσουμε σε αυτό τώρα…) δια του έθνους την προκοπή…
Έτσι, κι εμείς λοιπόν, είπαμε στα μούτρα του πρωθυπουργού ότι δεν είμαστε παπιά, δεν είμαστε παιδιά (όπως αρέσκεται αυτός και ο κυβερνητικός του εκπρόσωπος να μας αποκαλεί…) αλλά εργάτες και αψηφούμε τις απαγορεύσεις προκειμένου να παλέψουμε για το δίκιο μας, για το δίκιο όλης της τάξης. Σπάσαμε στην πράξη αυτή την τρομοπολιτική πρώτα πρώτα με την πετυχημένη συγκέντρωση στο Πεδίο του Άρεως και μοτοπορεία της απεργιακής Πρωτομαγιάς όπου ως γνωστόν πήραν μέρος πάνω από 250 μηχανές περνώντας από πολλές γειτονιές του κέντρου (Αμπελόκηποι, Καισαριανή, Παγκράτι…) όπου τύχαμε θερμής υποδοχής από τους κατοίκους.
Η ΣΒΕΟΔ είναι εδώ, ένα χρόνο μετά από την μεγάλη μας απεργία στις 11 Απρίλη 2019, μετά από την επιτυχία της ψήφισης του νόμου 4611 που προβλέπει ότι οι εργοδότες πρέπει να μας παρέχουν μέσα ατομικής προστασίας, εταιρικό δίκυκλο (ή τουλάχιστον 15% επί του βασικού μισθού για έξοδα συντήρησης αν το μηχανάκι είναι δικό μας). Ξέραμε και ξέρουμε ότι ένας νόμος και οι επόμενοι για τους οποίους αγωνιζόμαστε δεν θα μας λύσουν όλα μας τα προβλήματα, ακόμα και για τα ήδη νομικά κατοχυρωμένα δικαιώματά μας πρέπει να παλέψουμε εμείς -και κανένας άλλος- στην πιάτσα για να ισχύσουν. Δεν σταματάμε μέχρι να αναγνωριστεί η ενιαία ειδικότητα μέχρι να πάρουμε ένσημα βαρέα ανθυγιεινά, δεν σταματάμε, συνεχίζουμε μέχρι να πάψει η υποκρισία των εργοδοτών και της κυβέρνησης.
Παρασκευή 8 Μάη (2020) το σωματείο μας κηρύσσει στάση εργασίας από τις 8 π.μ. έως τις 12 π.μ. για τις απολύσεις στα EΛTA κούριερ. Η 4ωρη στάση εργασίας καλύπτει όλους τους οδηγούς δικύκλου και συμβαίνει μέσα σ’ ένα πολύ άσχημο κλίμα καταστολής και πολυδιάσπασης των εργαζομένων και τεράστιας αύξησης του όγκου εργασίας για τον καθένα μας. Ενώ -εντός εισαγωγικών- έχει αναγνωριστεί εν μέσω καραντίνας η χρησιμότητα του επαγγέλματος δεν έχουν αυξηθεί ούτε οι προσλήψεις ούτε οι μισθοί πόσω μάλλον δεν μειώθηκε η υποδηλωμένη και μαύρη εργασία…
2. Να πούμε εδώ ότι η αλλαγή της σύνθεσης της εργατικής τάξης με την εισροή στους κόλπους της ενός νέου προσφυγικού εκπρολεταριοποιημένου και πολυεθνικού πληθυσμού που -απασχολείται στις κατεξοχήν δουλειές του ποδαριού αλλά και στο επάγγελμά μας- εντείνει το πρόβλημα όπως και δημιουργεί και τους όρους για την λύση του.
Το σύστημα προσπαθεί να λύσει την κρίση του εις βάρος των από κάτω, των καταπιεσμένων τάξεων και αυτό κάνει όλο και πιο επικίνδυνο τον καπιταλισμό στην επιθανάτια αγωνία του. Ο ιμπεριαλισμός πεθαίνει σέρνοντας και όλον τον πλανήτη στο χαμό και δεν έχει φανεί ακόμα τι μπορεί να τον αντικαταστήσει στα μάτια του κόσμου. Η κρίση αυτής της μετάβασης στον κομμουνισμό είναι η πηγή των δεινών της ανθρωπότητας.
Δεν υπάρχει μια συνταγή φωτιάς, δεν υπάρχει ένας μπουρλοτιέρης, η αφορμή υπάρχει παντού αλλά δεν ξεδιπλώνεται ευθύγραμμα, δεν σκάει εκεί που το περιμένουμε δεν έρχεται με ραντεβού.
Παρ’ ότι οι νέες γενιές του προλεταριάτου πατάνε πάνω στην πείρα από τις ήττες, τα λάθη, τις προδοσίες και τις νίκες των προηγούμενων προσπαθειών, η κάθε γενιά πρέπει να ατσαλωθεί μέσα από τις δικές της εμπειρίες στην ταξική πάλη.
Οι δυνάμεις που πρέπει να στρατολογηθούν για την αυριανή επίθεση πρέπει να έχουν αποσπαστεί από τον βάλτο της εθνικής ενότητας και πρέπει να ενωθούν στη βάση της επαναστατικής ανατροπής του υπάρχοντος συστήματος. Προαπαιτούμενο είναι η αυτόνομη, ανεξάρτητη και ενάντια στους γραφειοκράτες της ΓΣΕΕ, το κράτος και τα αστικά κόμματα, οργάνωση της τάξης.
